Όταν ο θυρεοειδής, ο μικρός αδένας σε σχήμα πεταλούδας που βρίσκεται στη βάση του λαιμού, δεν παράγει επαρκή ποσότητα ορμονών, τότε λέμε ότι υπολειτουργεί και η κατάσταση αυτή είναι γνωστή στον ιατρικό χώρο ως υποθυρεοειδισμός.
Αν και πρόκειται για μια συχνότατη πάθηση –υπολογίζεται ότι πάσχει το 4,6% του πληθυσμού των ΗΠΑ ηλικίας 12 ετών και άνω– οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι επίσημες διαγνώσεις είναι πολύ λιγότερες από τα πραγματικά περιστατικά, ιδίως μεταξύ των αντρών.
Αν δεν αντιμετωπιστεί, ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αλυσιδωτές αντιδράσεις στον οργανισμό, τις κυριότερες από τις οποίες μπορείτε να τις δείτε παρακάτω:
1. Καρδιοπάθεια: Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι ο υποθυρεοειδισμός συνδέεται στενά με καρδιακές επιπλοκές όπως η αρρυθμία, η αύξηση της «κακής» LDL χοληστερόλης, καθώς και η συσσώρευση υγρού γύρω από την καρδιά (περικαρδιακή συλλογή υγρού).
2. Βρογχοκήλη: Η πάθηση αυτή έχει σαν αποτέλεσμα τη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα και κατ’ επέκταση σε δυσκολίες στην κατάποση ή την αναπνοή. Εκτός από τον υποθυρεοειδισμό, για την εμφάνιση της βρογχοκήλης μπορεί επίσης να ευθύνεται η έλλειψη ιωδίου, ο καρκίνος του θυρεοειδούς ή η νόσος του Graves.
3. Υπογονιμότητα & συγγενείς ανωμαλίες: Τα χαμηλά επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να εμποδίσουν την απελευθέρωση του ωαρίου από τις ωοθήκες (ωορρηξία), μειώνοντας έτσι σημαντικά τις πιθανότητες επίτευξης μιας εγκυμοσύνης. Εφόσον επιτευχθεί εγκυμοσύνη, η μειωμένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών –ιδίως θυροξίνης– συνδέεται με διαταραχές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου, κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης. Έτσι, ο υποθυρεοειδισμός της μητέρας αυξάνει τον κίνδυνο για συγγενείς ανωμαλίες, καθώς και αναπτυξιακές διαταραχές, στο μωρό της.
4. Κατάθλιψη: Η σχέση υποθυρεοειδισμού και κατάθλιψης δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως από τους επιστήμονες, ωστόσο εκτιμάται πως η συχνή ψυχική νόσος αποτελεί πιθανό σύμπτωμα της διαταραχής στη λειτουργία του θυρεοειδούς.
5. Νευρολογικές βλάβες: Η περιφερική νευροπάθεια προκαλείται στην πλειονότητα των περιπτώσεων από το ανεβασμένο σάκχαρο του αίματος (διαβήτης), σπανιότερα όμως αναγνωρίζεται ως αιτία του ο υποθυρεοειδισμός. Η περιφερική νευροπάθεια χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή εκφύλιση των νεύρων που συνδέουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό με το υπόλοιπο σώμα.
