Σας «ανεβαίνει» κι εσάς το αίμα στο κεφάλι, στη θέα του ακατάστατου δωματίου;
Από τους πιο συχνούς λόγους, που μία μαμά φωνάζει στο παιδί, είναι η ακαταστασία στο δωμάτιο του. «Μάζεψε το δωμάτιο σου». Πόσες και πόσες φορές το έχουμε πει όλες μανούλες; Πολλές. Άλλες φορές μας ακούνε και άλλες… φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Πώς θα σας φαινόταν, όμως, αν σας λέγαμε ότι δεν πειράζει να είναι ακατάστατο το παιδικό δωμάτιο; Αρκεί, βέβαια, η ακαταστασία να είναι ασφαλής και να μην ελλοχεύει ο κίνδυνος τραυματισμού, από τα πεταμένα παιχνίδια.
Ας δούμε, λοιπόν, τους τρεις λόγους, που θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε, αν φωνάζετε στα παιδιά για να μαζέψουν το δωμάτιο τους!
Δεν πειράζει και λίγο η ακαταστασία
Πριν φωνάξετε, σκεφτείτε ότι μπαίνετε κατά κάποιον τρόπο σε μία «μάχη» με τα παιδιά. Είστε διατεθειμένες να την χάσετε, σε περίπτωση που δεν σας ακούνε; Έχετε τη διάθεση να μπείτε σε ακόμη μία διαμάχη, χωρίς να καταφέρετε το επιθυμητό αποτέλεσμα; Αν το δωμάτιο δεν είναι βρώμικο, αλλά, απλά, ακατάστατο, τότε τα πεταμένα παιχνίδια, ο μικρός χαμός στη βιβλιοθήκη και τα ρούχα στην καρέκλα, δεν πειράζει αν μείνουν, εκεί, μέχρι το ίδιο καταλάβει ότι θα πρέπει να τα μαζέψει. Γιατί, θα συμβεί αυτό, να είστε σίγουρες. Αλλά, όταν το ίδιο το θελήσει.
Αυτό μπορεί να είναι περισσότερο για εσάς, παρά για εκείνο
Η ακαταστασία ενοχλεί όλους τους γονείς και πολλές μαμάδες «αρρωσταίνουν» με την ακαταστασία. Χωρίς να πάτε στο ένα άκρο ή στο άλλο (αυτό που δεν σας ενοχλεί το χάος) σκεφτείτε αν φωνάζετε για εσάς ή για το παιδί. Αν θέλετε, να του μάθετε να είναι τακτικό και επιμελής και όχι να μάθει στο χάος. Αν σας νοιάζει το παιδί, αυτό θα του το μάθετε, όχι μέσα από φωνές, και σίγουρα όχι μέσω της προστακτικής. Σε ανύποπτο χρόνο κάνετε μία σχετική κουβέντα για το πόσο σημαντική, μα κυρίως, ωραία είναι η τάξη στη ζωή μας, γενικότερα.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη τη δική τους άνετη ζώνη (comfort zone)
Κι, όμως, τα παιδιά έχουν ανάγκη να ελέγχουν έναν χώρο, να έχουν τη δική τους άνετη ζώνη, που αισθάνονται ότι την ελέγχουν τα ίδια. Και αυτή, δεν είναι άλλη από το δωμάτιο τους. Είναι ένα «ιερό» μέρος για εκείνα, όπου αισθάνονται κατά κάποιον τρόπο, «αφεντικά». Και με το να τους φωνάζουμε ή να τους επιβάλλουμε τι θα κάνουν σε αυτόν τον δικό τους χώρο, είναι σαν να τα αμφισβητούμε. Και η αμφισβήτηση φέρνει αντίδραση. Οπότε, τους δίνουμε τον χρόνο, στον χώρο τους. Αρκεί, πάντα, να τηρούνται οι βασικοί κανόνες υγιεινής. Γιατί άλλο ακαταστασία και άλλο βρωμιά!
