Το Παραδοσιακό τραγούδι -ύμνος για το νησί- “Σαμοθράκης Βήμα”, σε στίχους του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως & Σαμοθράκης κ.κ. Άνθιμου και μουσική της Ζωής Τηγανούρια, ήχησε στο Ιόνιο Πέλαγος και σε όλη την Ελλάδα!!
Όπως χαρακτηριστικά είπε η μουσικοσυνθέτης με αφορμή το επετειακό αφιέρωμα για τα 200 χρόνια που παρουσιάζει φέτος σε όλη την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το τραγούδι που δημιούργησαν μαζί με τον Σεβασμιώτατο με αγάπη για την γενέτειρά της Σαμοθράκη, αφού στους στίχους αναφέρονται με ποιητικό τρόπο μεταξύ άλλων και ιστορικά γεγονότα όπως, το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης, η σφαγή των 700 Σαμοθρακιτών στην περιοχή ‘Φκάς (απ’όπου πήρε και το όνομα της) και τα βάναυσα μαρτύρια που υπέστησαν οι Άγιοι 5 Νεομαρτύρες εκ Σαμοθράκης (..”οι Πέντε στο λεπίδι..”).
Το παραδοσιακό τραγούδι ερμήνευσε στις συναυλίες με ψυχή ο Κώστας Τηγάνης, ο τραγουδιστής που το πρωτο-ερμήνευσε δισκογραφικά.
Παρακολουθήστε τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως & Σαμοθράκης κ.κ. Άνθιμο να ομιλεί σε συναυλία της Ζωής Τηγανούρια και σε κεντρικό δελτίο ειδήσων για την πρώτη ζωντανή παρουσίαση του τραγουδιού “Σαμοθράκης Βήμα”.
Ακούστε επίσης την καταπληκτική 2η εκτέλεση του τραγουδιού από τον Σαμοθρακίτη πατήρ Βασίλειο Κολέτσα μαζί με ένα εξαιρετικό βίντεο που παρουσιάζει τις ομορφιές του νησιού!
Στίχοι:
Πές μας, κοπέλα μου γιὰ τὸ βουνὸ
ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὸ κῦμα,
γύρω ἀπ’ τὴ Χώρα δροσερό,
παραδεισένιο κτῆμα.
Πές μας, κοπέλα μου, ποιὰ εἶσαι ‘σὺ
στὸ μάρμαρο κλεισμένη;
μὲ τὰ φτερὰ σὰν ἀστραπὴ
καὶ τὴ ματιὰ χαμένη.
Πές μας, κοπέλα μου, τὸν κόσμο σου
ποὺ ἔζησες στὴ δόξα,
στῆς ξενιτιᾶς τὸ δρόμο σου
τὸν λαχταρᾶς σὰν πρῶτα;
Ἄχ! ἐγὼ εἶμαι ἡ Νίκη ποὺ ρωτᾶς
καὶ εἶμαι ἐδῶ νὰ ξέρεις,
μὲς τὴν ψυχή σου ἂν μὲ κρατᾶς
ὅλο θὰ μ’ἀνασταίνεις!
Πές μας, Κυρία μας Κρημνιώτισσα,
Δεληγιαννούδα, Ἀνέμη,
στὸ πέλαο Καμαριώτισσα,
στὴ Μάνταλ’ ῥιζωμένη.
Πές μας, πῶς ἦρθε ὁ Ἀπόστολος
κι ἐστάθη στὸ Στασίδι;
στὸ ‘Φκᾶ πὼς πνίγηκε ὁ καημός;
οἱ Πέντε στὸ λεπίδι;
Πές μας, Παρθένα Παναγία μας,
ἀρχόντισσα τῆς γῆς μας,
τὸν πόνο, τὴν ἐλπίδα μας
πῶς κράτησες μαζί μας;
Ἄχ! ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἁγιᾶ-Ἀμπατή,
σᾶς ἔχω σὰν παιδιά μου,
τὸ αἷμα σας χρυσὸ δαφνὶ
κρατῶ στὸ φόρεμα μου!
Πές μας, ἂν εἶδες στάχυ πιὸ μεστό,
πραούστι πιὸ γεμᾶτο,
ἐλιὲς καὶ λάδι σὰν χρυσὸ
καὶ χασλαμᾶ ἀφρᾶτο.
Πές μας, γιὰ αἴγες στὰ ψηλὰ βουνά,
γιὰ μέλι στὴ Λαγκάδα,
ρίγανι, κέδρο στὰ Βρυσιά,
φλασκούνι στὴν Κοιτάδα.
Πές μας, γιὰ φτέρη στὴν Ἄνω Μεριά,
στὶς Μακρυλιὲς θυμάρι,
στο Λάκκωμα καὶ στὴν Πουρνιὰ
μοσχοβολιὰ στὸ Γιάλι.
Ἄχ! πολύχρωμο, ἀνθοστόλιστο
Νησὶ τῆς Σαμοθράκης,
μὲ τὶς ὀρτάντζες πλουμιστὸ
ῥοδόσταμο τῆς Θράκης!
