Στήν 1η ἡμέρα τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους ὁ Χριστός κάνει λόγο στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα γιά τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Γία τοὺς ἀνθρώπους τούς πονεμένους, ποὺ ζητοῦν λύτρωση ἀπό τά βάσανα τῆς ζωῆς, ἔρχεται ὁ Χριστὸς καὶ φέρει τὸ χαρμόσυνο μήνυμα. Κηρύττει ὅτί, ἀφ’ ὅτου ἦλθεν Ἐκεῖνος, ἀρχίζει ἡ ἐποχή τὴν ὁποία ὁ προφήτης ὀνομάζει «ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτὸν». Ἡ ἐποχή δηλ. ἡ εὐχάριστος καὶ εὐπρόσδεκτος, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ δημιουργηθῆ ἐπὶ τῆς γῆς ἕνα καθεστὼς σωτήριον διὰ τοὺς ἄνθρωπους, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἀπὸ τότε ποὺ οἱ ἄνθρωποι δημιούργησαν τίς πρῶτες κοινωνικές ὁμάδες καὶ ἄρχισαν νὰ ζοῦν κοινωνικά, ἔγνωρισε ὁ κόσμος διάφορες μορφές κοινωνικῆς ζωῆς, καὶ διάφορα κοινωνικὰ συστήματα, πολιτεύματα καὶ καθεστῶτα.
Ὑπάρχει, ἐν τούτοις, ἕνα καθεστὼς θαυμάσιο καὶ ἐξαίρετο, ἕνα σύστημα ζωῆς ἄριστο μία μορφὴ πολιτεύματος, πού λύνει τὰ προβλήματα τῶν ἄνθρωπων, τὰ ἀτομικὰ καὶ τὰ κοινωνικά. Εἶναι τὸ πολίτευμα, ποὺ ἦλθε νὰ κηρύξη ὁ Χριστὸς ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ὀνομάζεται: «βασιλεία τοῦ Θεοῦ» ἤ «βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Σέ αὐτό ὑπάρχει ἡ μόνη λύση τῶν σύγχρονων κοινωνικῶν προβλημάτων καὶ ἡ μόνη διέξοδος ἐκ τῶν δεινῶν, ἀπὸ τὰ ὁποῖα σήμερα πάσχουμε καὶ ὑποφέρουμε. Τί εἶναι λοιπὸν τὸ καθεστὼς αὐτό, πού ὀνομάζεται «βασιλεία τῶν οὐρανῶν»; καὶ ποιὰ ἀγαθά ὑπόσχεται καὶ ἐξασφαλίζει στούς ἀνθρώπους;
Στίς παραβολές Του ὁ Χριστός χρησιμοποιεί εἰκόνες, γιά νά περιγράψει τὴν βασιλεία αὐτή. Ἔχει ἐπικρατήσει μία ἐσφαλμένη ἰδέα καί, λέγοντες βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐννοοῦμε συνήθως μία μετὰ θάνατον κατάσταση, τὴν «ζωὴ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Ἄλλα δὲν εἶναι τοῦτο ὀρθό. Διότι ναὶ μὲν ἡ φράση «βασιλεία τῶν οὐρανῶν» σημαίνει ὅτι ἡ πλήρης καὶ ἀπόλυτος ἐπικράτηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει εἰς τὸν πέραν τῆς ζωῆς αὐτῆς οὐράνιον κόσμον. Ἐν τούτοις ὅμως ἔχει καὶ ἐπίγειο ὕπαρξη ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι κυρίως βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ἔχει πολίτες καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Ἤ ἀκριβέστερα, οἱ πολίτες τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν ἐδώ στὴ γῆ πραγματοποιοῦν τὴν οὐράνιον πολιτογράφησή τους. Ἐδῶ ἀποκτοῦν τοὺς τίτλους καὶ τὰ δικαιώματα τοῦ οὐρανοπολίτου. Ἀπὸ ἐδῶ ἀρχίζουν νὰ πολιτεύονται ὡς ὑπήκοοι τοῦ οὐράνιου Βασιλέως Χρίστου, «οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος». Πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἀκριβῶς ἱδρύθη ἐπὶ τῆς γὴς ἡ Ἐκκλησία, γιὰ νὰ ἐργάζεται τὸ ἔργον τοῦ «καταρτισμοῦ τῶν ἁγίων» καὶ τῆς ἐπικρατήσεως τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν οἰκουμένη.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
