Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή δέν ἔχει σημασία μόνον γιά τό θαῦμα πού περιγράφει, ἀλλά καί γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀρχίζει. «Ἠνάγκασεν ὅ Ἰησούς τούς μαθητές αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τό πλοῖον καί προάγειν αὐτόν εἰς τό πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τούς ὄχλους».
Αὐτός πού πάντοτε στέκεται μέ σεβασμό ἀπέναντι στόν ἄνθρωπο, αὐτός πού διασώζει καί ἀναδεικνύει τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία ἀναγκάζει ἐπιβάλλοντας στούς μαθητές του νά μποῦν σέ ἕνα πλοῖο καί νά περάσουν πρίν ἀπό τόν ἴδιο στήν ἀπέναντι ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ.
Γιατί; Πρίν ὑποχρεώσει ὁ Χριστός τούς μαθητές Του νά μποῦν στό πλοῖο καί ν’ ἀναχωρήσουν ἐσπευσμένα, εἶχε κάνει κάτι ἄλλο. Εἶχε κάνει τό γνωστό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων! Ἕνα θαῦμα πού προκάλεσε τόση ἐντύπωση, ὥστε ὁ πολυπληθής λαός πού εἶχε συγκεντρωθεῖ, ἀποφάσισε νά ἐκφράσει τήν εὐγνωμοσύνη του σέ Αὐτόν πού τούς ἔθρεψε, ὅπως καί τούς προπάτορες τους στήν ἔρημο. Ἀντί ὅμως ἡ εὐγνωμοσύνη τους νά λάβει πνευματικό χαρακτήρα, λαμβάνει τελείως ἐγκοσμιοκρατικό καί ύστε-ρόβουλο. Ἔτσι, ὅλοι αὐτοί πού εἶχαν βγεῖ στήν ἔρημο καλοπροαίρετα γιά ν’ ἀκούσουν τή διδαχή τοῦ περίφημου διδασκάλου, ἀντί νά δεχθοῦν τά ὅσα ὁ Χριστός κήρυττε καί νά συμμορφώσουν τή ζωή τους, ἐντυπωσιασμένοι ἀπό τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τους, υἱοθετοῦν μιά ὠφελιμιστική λογική καί δείχνουν τήν πρόθεση νά ἀνακηρύξουν τόν Χριστό ἐπίγειο βασιλιά, ὑποβιβάζοντάς Τον σέ ἐπίγειο βασιλιά μιᾶς στενῆς γεωγραφικῆς περιοχῆς, διαστρέφοντας τό κήρυγμά του, κήρυγμα ἀγάπης, ἐπιδιώκοντας τή σύγκρουση μέ τούς Ρωμαίους. Εἶχαν ἔτσι μεγαλώσει μέ τή διαστρεβλωμένη μεσσιανική παράδοση τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, κατά τήν ὁποία σκοπός τοῦ Μεσσία δέν ἦταν νά λυτρώσει τήν ἀνθρωπότητα ἀπό τίς συνέπειες τῆς πτώσης τοῦ Ἀδάμ, ἀλλά νά ἀποκαταστήσει «τή βασιλεία τῷ Ἰσραήλ», πλάνη πού δυστυχῶς χαρακτηρίζει κάποιους ἕως σήμερα.
Πῶς ἀντιδρᾶ ὁ Χριστός σέ ὅλ’ αὐτά; Ἀντιδρᾶ κάθετα, ἀπόλυτα καί χωρίς χρονοτριβή. Τό πρῶτο του μέλημα, νά μή μολυνθοῦν οἱ μαθητές του ἀπό τόν εἰλικρινή μέν, ἀλλά πεπλανημένο ἐνθουσιασμό τοῦ πλήθους. Τούς δίνει ταυτόχρονα καί ἕνα μάθημα, νά μήν ἐπηρεάζονται ἀπό τόν ὄχλο, ἀλλά νά ἐμμένουν στίς θέσεις τους, στίς ἀρχές καί στά πιστεύματά τους. Ὁ Χριστός θέλει τούς Ἀποστόλους του, τούς πνευματικούς διαδόχους καί συνεχιστές τοῦ ἔργου του, ἀλλά καί τούς διαδόχους αὐτῶν, καθοδηγητές τοῦ λαοῦ, ἠγέτες καί δεῖκτες τῆς πνευματικῆς πορείας μέ πλοηγό τίς εὐαγγελικές ἀρχές. Δέν τούς θέλει ἀγόμενους καί φερόμενους ἀπό τίς διαθέσεις τοῦ πλήθους καί τῖς ἱστορικές συγκυρίες.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
