H συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Συρίας και Τουρκίας δεν είναι ο
μοναδικός στόχος του Ταγίπ Ερντογάν για το 2025. Ο πρόεδρος της
Τουρκίας προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την γεωπολιτική αστάθεια στην
περιοχή, τα νέα δεδομένα στη Συρία και οι επιδιώξεις του κρούουν τον
κώδωνα του κινδύνου όχι μόνο στη Αθήνα αλλά γενικότερα στη Δύση.
Μέσω της συμφωνίας για οριοθέτηση της ΑΟΖ, θέλει αρχικά να
υφαρπάξει τη θαλάσσια ζώνη της βόρειας Κύπρου κάτι που θα της
επιτρέψει να δρομολογήσει έρευνες υδρογονανθράκων από την
τουρκική κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων ΤPAO ενδεχομένως και
σε συνεργασία με τον αμερικανικό κολοσσό Exxon Mobil καθώς ελπίζει
ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα του δώσει το πράσινο
φως.
Όμως τα σχέδια του φαίνεται ότι είναι πολύ μεγαλύτερα, κάτι που
προβληματίζει πολύ και τους διεθνείς ενεργειακούς και πολιτικούς
παράγοντες. Παράλληλος στόχος του είναι η εμπλοκή του στον υπό
σχεδίαση αγωγό φυσικού αερίου που θα ξεκινά από το Κατάρ και μέσω
της Συρίας θα καταλήγει στην Τουρκία.
Το έργο αυτό υποδομής αρχικά παρουσιάστηκε το 2009 όμως δεν προχώρησε διότι ακολούθησε η Αραβική Ανοιξη το 2011 αλλά και ο ίδιος ο Ασαντ έθετε όρους και
ανταλλάγματα που ο εμίρης του Κατάρ δεν ήθελε να του παραχωρήσει.
Με τους τζιχαντιστές να ελέγχουν πλέον de facto τις πολιτικές εξελίξεις
στη Δαμασκό, ο Ερντογάν πιέζει εκ νέου για την κατασκευή του
συγκεκριμένου αγωγού καθώς θεωρεί ότι θα αναβαθμίσει και άλλο τον
δικό του γεωστρατηγικό του ρόλο.
Στην Αθήνα παρακολουθούν με ανησυχία αυτή την εξέλιξη καθώς ο αγωγός αυτός, μήκους 1.500 χιλιομέτρων θα ξεκινά από το Κατάρ, θα διασχίζει Σαουδική
Αραβία, Ιορδανία, Συρία και στη συνέχεια θα φτάνει στην Τουρκία, στο
Γκαζιαντέπ και από εκεί θα παρακάμπτει την Ελλάδα και θα
κατευθύνεται στην Ευρώπη, μέσω Βουλγαρίας.
Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να ανατραπούν οι ενεργειακές ισορροπίες στην Ανατολική
Μεσόγειο και τα αποθέματα αερίου στη Συρία να πηγαίνουν στην
Τουρκία και η Τουρκία να το οικειοποιείται πουλώντας το στην Ευρώπη
ως «τουρκικό αέριο».
Ο Ερντογάν όμως είναι ασυγκράτητος και έχει και ένα ακόμη σχέδιο.
Θέλει να εμπλακεί και στον άλλο μεγάλο αγωγό φυσικού αερίου στον
Arab Gas Pipeline. Ο αγωγός αυτός που σχεδιάστηκε το 2011 και είναι
ήδη σε λειτουργία, ξεκινά από την Αίγυπτο, διασχίζει την Ιορδανία και
καταλήγει στη Συρία. Ο πρόεδρος της Τουρκίας επιδιώκιε τώρα την
επέκτασή του μέχρι τα τουρκουριακά σύνορα.
Σε όλους αυτούς τους τουρκικούς μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς
υπάρχουν ασφαλώς εμπόδια και ο δρόμος δεν είναι εύκολα στρωμένος
για τον Τουρκο πρόεδρο. Το Ιράν και το Κατάρ αλλά και το Ισραήλ δεν
θέλουν ένα ανεξέλεγκτο Εντογάν, τα θαλάσσια σύνορα της Κύπρου με
τη Συρία είναι ευρωπαικά σύνορα αλλά λόγο έχουν και οι Βρυξέλλες και
ασφαλώς είναι και ο παράγοντας Τραμπ τις προθέσεις του οποίου στην
εξωτερική πολιτική δεν τις γνωρίζουμε ακόμη.
