Πληροφορίες του ΑγροΤύπου αναφέρουν ότι στις Βρυξέλλες πάει την επόμενη εβδομάδα ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης, σε μια προσπάθεια να πάρει το πράσινο φως από την Κομισιόν για να γίνει συμπληρωματική πληρωμή της Βασικής Ενίσχυσης του 2023.
Πρόθεση του υπουργού είναι να υπάρξουν διορθώσεις στις πληρωμές στο βαθμό που θα επιτρέψει η ΕΕ.
Ο ΑγροΤύπος επισημαίνει από την πρώτη στιγμή ότι τα λάθη στην πληρωμή της προκαταβολής (που παραδέχτηκε ο ΥπΑΑΤ στην συνάντηση με τους αγρότες της Κρήτης) και τα μειωμένα ποσά που θα έρθουν στην εξόφληση έχουν βγάλει εκτός προγραμματισμού τους παραγωγούς.
Πάντως στην συνάντηση με τους Κρητικούς ο πρόεδρος της Οργάνωσης Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης, Πρίαμος Ιερωνυμάκης, επανέλαβε την θέση που είχε πει στον ΑγροΤύπο για να γίνει πληρωμή των ενισχύσεων με βάση το 2022 και να προχωρήσουμε σε αναθεώρηση της ΚΑΠ για το 2024.
Οι θέσεις της Οργάνωσης Αμπελουργών Ελαιοπαραγωγών Κρήτης είναι οι εξής:
Η χρηματοδοτική κατανομή των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων για τις παρεμβάσεις των Άμεσων Ενισχύσεων του Στρατηγικού Σχεδίου της ΚΑΠ 2023-2027, για την αμπελουργία και την ελαιοκομία είναι άδικη και εκτός των στόχων της Νέας ΚΑΠ. Μειώνει το εισόδημα των παραγωγών και θέτει σε αμφισβήτηση την βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων των Αμπελουργών και Ελαιοπαραγωγών της Κρήτης. Αυτό συμβαίνει για τους παρακάτω λόγους:
- Οι Αμπελουργοί και ελαιοπαραγωγοί της Κρήτης τα τελευταία χρόνια έχουν δεχθείτις μεγαλύτερες μειώσεις στις άμεσες ενισχύσεις – της τάξεως του 58%, – όταν η μείωση στα κονδύλια της ΚΑΠ από την προηγούμενη περίοδο 2015- 2020 είναι μόνο 0,5 %.
- Κανένα από τα κύρια προϊόντα μας δεν λαμβάνει πληρωμές από τις «Συνδεδεμένες ενισχύσεις».
- Δεν υπάρχει χρηματοδότηση από «Ειδικές Συνδεδεμένες Ενισχύσεις», όπως υπάρχει για άλλες καλλιέργειες.
- Η κατανομή των διαθέσιμων πόρων ανάμεσα στις Μόνιμες (Δενδρώδεις) και στις Αροτραίες καλλιέργειες έχει γίνει με αυθαίρετο τρόπο και σε βάρος της Αγροτικής Ανάπτυξης.
- Η μέση έκταση ανά αγροτική εκμετάλλευση στις Αροτραίες καλλιέργειες είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια σε σχέση με τις δενδρώδεις, ειδικά στην Κρήτη, με αποτέλεσμα οι παράγωγοι μας να εισπράττουν ελάχιστα ποσά, αυτό έχει ως συνεπεία την σταδιακή εγκατάλειψη των καλλιεργειών τους.
- Οι αγρότες του Νησιού μας, καλλιεργούν σε ορεινά και άγονα εδάφη, όπου η εκμηχάνιση είναι δύσκολη και το κόστος παραγωγής υψηλό.
- Η Ελαιοκαλλιέργεια όπως είναι γνωστό εμφανίζει το φαινόμενο της Παρενιαυτοφορίας (μη σταθερή παραγωγή από χρονιά σε χρονιά), γεγονός που σημαίνει ότι για να συνεχίσουν οι παραγωγοί την καλλιέργεια έχουν ανάγκη την εισοδηματική ενίσχυση.
- Η Κρήτη όπως είναι γνωστό είναι Νησί, κάτι που αναγνωρίζουν όλοι, εκτός από τις υπηρεσίες του Υπουργείου που εξαιρούν την Κρήτη από ρυθμίσεις που αφορούν τα Νησιά.
Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε από την Κυβέρνηση: Οι πληρωμές του 2023 να γίνουν με το καθεστώς του 2022. Η χώρα μας να μπορεί και πρέπει να ζητήσει παράταση της προηγούμενης περιόδου λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης (πλημμύρες στην Θεσσαλία, ξηρασία στην Κρήτη). Να μην ισχύσουν για φέτος τα οικολογικά σχήματα λόγω της μη έγκαιρης ενημέρωσης των παραγωγών, και της αδυναμίας ουσιαστικής εφαρμογής στις καλλιέργειες, οι πληρωμές να γίνουν με το προηγούμενο καθεστώς. Να συσταθεί επιστημονική επιτροπή με στελέχη του Υπουργείου, της Περιφέρειας Κρήτης και τους τεχνικούς συμβούλους μας, προκειμένου να συντάξουν προτάσεις για την αναθεώρηση του Στρατηγικού Σχεδίου.
Κύριε υπουργέ, Είναι γνωστή η σημασία της Ελαιοκαλλιέργειας και της Αμπελουργίας για την χώρα μας.
Οι λόγοι που επιβάλουν την διατήρηση της βιωσιμότητας των καλλιεργειών αυτών δεν είναι μόνο οικονομικοί αλλά και κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί. Η ελαιοκαλλιέργεια προσφέρει εκτός από την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας ένα Δισεκατομμύριο Ευρώ από τις εξαγωγές στην Εθνική οικονομία, χωρίς να υπολογιστεί η σημαντική συμβολή του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών στην Ελληνική διατροφή. Επίσης, το αμπέλι και το κρασί είναι άμεσα συνυφασμένα με τον Ελληνικό πολιτισμό από την αρχαιότητα, δυστυχώς όμως έχουμε φτάσει στο σημείο ο Ελληνικός αμπελώνας να είναι μειωμένος 40% την τελευταία δεκαετία.
Σε βάθος δεκαετίας τα συνολικά στρέμματα αμπελοκαλλιέργειας στην χώρα υπέστησαν μείωση -40,34%, από 1.168 χιλιάδες στρέμματα σε 697 χιλιάδες στρέμματα. Ειδικότερα, από όλα τα είδη αμπελιού, το μοναδικό με αύξηση των εκτάσεων καλλιέργειας ήταν το επιτραπέζιο σταφύλι με αύξηση 14,22%, από 109,7 χιλιάδες στρέμματα σε 125,3 χιλιάδες στρέμματα.
Από τις υπόλοιπες κατηγορίες η μεγαλύτερη μείωση ήταν στα σταφιδάμπελα με -53,17% από το 2010 και τα Αμπέλια για Οινοποίηση με -41,85% μείωση εκτάσεων.
Παϊσιάδης Σταύρος
