Με αφορμή το περιστατικό του «χρηματισμού» και των «σεξουαλικών εκβιασμών» από καθηγητή του ΤΕΙ Σερρών ξεχειλίζει η αγανάκτηση στους πολίτες για άλλη μία φορά όπως κάθε φορά που έρχονται στο φως της δημοσιότητας διάφορα περιστατικά διαφθοράς, είτε στο δημόσιο βίο από πολιτικούς, γιατρούς, δημόσιους υπαλλήλους, καταχρήσεων και ένα σωρό άλλα.
Μου κάνει εντύπωση ο χειρισμός αυτών των υποθέσεων σχεδόν από το σύνολο των μέσων μαζικής ενημέρωσης με βαρύγδουπους τίτλους λες και ανακαλύφθηκε η Αμερική.
Γεγονός είναι ότι όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας, είτε κάποτε ως φοιτητές και σήμερα γονείς, είτε οι σημερινοί σπουδαστές, γνωρίζουν πολύ καλά πως υπάρχουν δυστυχώς καθηγητές που λειτουργούσαν, λειτουργούν και το πιο πιθανό είναι ότι θα συνεχίζουν να λειτουργούν με παρόμοιους τρόπους.
Γνωρίζουν για καθηγητές που «χρηματίζονται» για να δώσουν τα θέματα σε «ευνοούμενους» φοιτητές, ζητάνε χρήματα έμμεσα ή άμεσα για να περάσουν μαθήματα, κάνουν ιδιαίτερα φροντιστήρια.
Γνωρίζουν ότι υπάρχουν «εταιρείες» που γράφουν εργασίες, κάνουν πτυχιακές και «διευκολύνουν» τους αυριανούς επιστήμονες να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις των σχολών τους.
Όπως γνωρίζουν ότι πολλοί νοσοκομειακοί γιατροί χρηματίζονται εντός νοσοκομείων για να παρέχουν τις υπηρεσίες τους «ευσυνείδητα». Ότι χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία σα να είναι η ιδιωτική τους κλινική. Ότι έχοντας έκτος νοσοκομείου το ιδιωτικό τους ιατρείο, «υποχρεώνουν» τους ασθενείς να τους επισκέπτονται εκεί για να προγραμματίσουν μία εισαγωγή τους στο νοσοκομείο για μία θεραπεία ή μια χειρουργική επέμβαση.
Οι περισσότερες γυναίκες για να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, πρέπει να πληρώσουν τον γυναικολόγο που τους παρακολουθεί και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τους προγραμματίσει καισαρική για να αποφύγουν το «απρόοπτο» της φυσιολογικής γέννας!
Γνωρίζουν επίσης πως σχεδόν πάντα υπάρχει η δυνατότητα του «γρηγορόσημου» στις δημόσιες υπηρεσίες, έστω και με τη μορφή κεράσματος ενός καφέ, για να προχωρήσει μια γραφειοκρατική υπόθεση.
Θα μπορούσα να συνεχίσω γράφοντας για πολιτικούς που ζητούν χρήματα για διορισμούς και μεταθέσεις, μέλη επιτροπών για έκδοση συντάξεων, και χίλια δυο άλλα που έχω και έχετε ακούσει, ή έχετε δυστυχώς κάνει τόσο εσείς όσο κι εγώ.
Δυστυχώς τα στόματα ανοίγουν μόνο όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι, που λέει και ο λαός μας. Όταν δηλαδή κάποιος δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του καθηγητή, του γιατρού, του υπαλλήλου κτλ ή όταν ένας θαρραλέος αποφασίσει να καταγγείλει ένα περιστατικό διαφθοράς και μετά ίσως ακολουθήσουν κι άλλοι που έπεσαν θύματα.
Είναι πολύ κρίμα, γιατί όλοι γνωρίζουν, τα συζητάνε καθημερινά. Αν μπείτε σε θαλάμους νοσοκομείων, θα ακούσετε συζητήσεις μεταξύ των ασθενών του τύπου «ποιος γιατρός σε χειρούργησε», «πόσα έδωσες».
Έτσι λοιπόν καλά θα κάνουμε όλοι να σταματήσουμε να αγανακτούμε και να πέφτουμε από τα σύννεφα, γιατί όλο αυτό το «καθεστώς» το συντηρούμε όλοι μας πληρώνοντας και μη μιλώντας.
Και εκείνο που μας σταματάει όλους στο να καταγγείλουμε αυτά τα γεγονότα είναι πρώτον οι αποδείξεις που ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να υπάρχουν και δεύτερον η ατιμωρησία που γίνεται κακό παράδειγμα μη αποτροπής παρόμοιων περιστατικών.
Επιμένω ωστόσο να πιστεύω πως η πολιτεία είναι αυτή που πρέπει να βρει τον τρόπο να εντοπίσει και να πατάξει την όποια διαφθορά. Και πιστέψτε με υπάρχουν τρόποι αν θελήσει…
