O πόνος στην ουρά ή πιο επιστημονικά η κοκκυγοδυνία (κόκκυγας + οδύνη) είναι μία ιδιαίτερα επώδυνη κατάσταση, που οι πάσχοντες τη χαρακτηρίζουν πολλές φορές ως αφόρητη. Ο κόκκυγας είναι μία τριγωνική οστική δομή που εντοπίζεται στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης ανάμεσα στους γλουτούς και αποτελείται από τρία έως πέντε οστεώδη τμήματα που συγκρατούνται στη θέση τους με αρθρώσεις και συνδέσμους.
Η κοκκυγοδυνία παρουσιάζεται πέντε φορές πιο συχνά στις γυναίκες, λόγω ανατομίας, καθώς ο κόκκυγας προβάλλει περισσότερο συγκριτικά με τους άνδρες. Ο πόνος στην περιοχή του κόκκυγα μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες και μπορεί να οδηγήσει σε οξεία ή χρόνια δυσφορία.
Αναλυτικά:
-Οι αιτίες είναι αρκετές με πιο συνηθισμένες τους τραυματισμούς (κάταγμα, εξαρθρήματα, συνδεσμικές κακώσεις).
-Μία άλλη αιτία είναι ο τοκετός. Στο τέλος του 3ου τριμήνου της κύησης, ορισμένες ορμονικές αλλαγές επηρεάζουν την συγχόνδρωση μεταξύ του ιερού οστού και του κόκκυγας, ο οποίος μαλακώνει.
-Πάνω από το 1/3 όλων των περιπτώσεων κοκκυγοδυνίας είναι ιδιοπαθούς φύσεως. -Άλλες, λιγότερο συχνές αιτίες, περιλαμβάνουν: άλγος του απιοειδούς μυός, κάκωση του αιδοιϊκού νεύρου, νευροπαθητικό πόνο δευτερογενώς επανειλημμένης κακώσεως νεύρων (δικυκλιστές), τριχοφωλεακό συρίγγιο, παχυσαρκία ή απίσχναση. Παράγοντες που επιτείνουν τα συμπτώματα είναι οι διαταραχές του παχέος εντέρου και η κακή ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς.
Η διάγνωση είναι δυσχερής, λόγω τεχνικών δυσκολιών στον ακτινολογικό εντοπισμό του προβλήματος.
Αντιμετώπιση
Στη φάση της οξείας και υποξείας κατάστασης η θεραπεία είναι συντηρητική και συνίσταται στη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και προσαρμογή της καθιστικής θέσης ακόμη και με τη χρήση βοηθητικού μαξιλαριού κουλούρας, με κενό στο κέντρο, ώστε να αποφεύγεται η φόρτιση του κόκκυγα. Σε περίπτωση που ο πόνος επιμένει και η κατάσταση μεταπίπτει σε χρόνια, συνιστάται η εφαρμογή επεμβατικών θεραπειών, όπως:
-Τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών και τοπικού αναισθητικού
-Διαγνωστικός αποκλεισμός του γαγγλίου με τοπικό αναισθητικό μακράς διάρκειας δράσης.
Αν ο ασθενής διαπιστώσει ανακούφιση πάνω απο 50% για τη διάρκεια δράσης του τοπικού αναισθητικού, τότε ακολουθεί η νευρόλυση (καταστροφή) του γαγγλίου του IMPAR με εφαρμογή ραδιοσυχνότητας. Η χειρουργική εξαίρεση του κόκκυγα δεν εξασφαλίζει σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες, σίγουρη μακροχρόνια αναλγησία και λόγω των πιθανών σοβαρών επιπλοκών της μεθόδου θα πρέπει να αποφεύγεται.
