Τα τελευταία χρόνια ο αθλητισμός μας και ειδικότερα το ποδόσφαιρο βιώνει μια απαξίωση όχι μόνο από το φανατικό κοινό του, αλλά και ευρύτερα από όλη την ελληνική κοινωνία, η οποία εκδηλώνεται μεταξύ των άλλων με την απουσία των φιλάθλων από τους αθλητικούς χώρους και τα γήπεδα. Καθημερινά σχεδόν βιώνουμε καταστάσεις απείρου κάλλους στα γήπεδα της πολύπαθης πατρίδας μας. Πόλεμος μεταξύ αντίπαλων στρατοπέδων «φιλάθλων», επιθέσεις εναντίον αθλητών και διαιτητών, εντάσεις και βιαιοπραγίες μεταξύ παραγόντων και αρμοδίων θεσμών, ανακοινώσεις και πολεμικά δελτία τύπου από ΠΑΕ, καταστροφές αθλητικών και όχι μόνο περιουσιών.
Απέναντι σε όλα αυτά η πολιτική ηγεσία –διαχρονικά- και αρμόδιοι αθλητικοί θεσμοί διακηρύττουν – δήθεν- την αποφασιστικότητά τους για την αντιμετώπιση του προβλήματος, χρησιμοποιώντας συνεχώς νέα μέτρα καταστολής με τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το πλαίσιο αντιμετώπισης. Στο τέλος κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα καταστολής και το πρόβλημα όχι μόνο διαιωνίζεται αλλά γιγαντώνεται.
Λύσεις μαγικές δεν υπάρχουν έτσι ώστε να καταπολεμηθεί ριζικά από την επόμενη κιόλας μέρα η εν μέρει ασέλγεια στο ιδεώδες του αθλητισμού. Η συνεχής και στοχευμένη εκπαίδευση των μαθητών μας οι οποίοι θα αποτελέσουν τους αυριανούς αθλητές και φιλάθλους μπορεί να εγγυηθεί μια εξαιρετική και ουσιαστική προοπτική πρόληψης του προβλήματος.
Η αθλητική παιδεία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν βασικό τρόπο –μακροπρόθεσμα- αντιμετώπισης της βίας στον αθλητισμό. Είναι βέβαιον ότι αυτή η βία μπορεί να έχει αφορμή τις «γηπεδικές» και ομαδικές διαφορές, τα αίτιά της, όμως, είναι βαθύτερα και απηχούν κοινωνικές και οικονομικές παθογένειες της σύγχρονης κοινωνίας. Μεταξύ αυτών η έλλειψη θεμελιωδών αθλητικών/ ολυμπιακών και κοινωνικών αξιών αποτελεί σημαντικό αίτιο. Πρέπει να κατανοηθεί από όλους τους εμπλεκόμενους και κυρίως από την πολιτεία ότι φυσικά είναι καλή η καταστολή, καλύτερη, όμως, η πρόληψη. Βεβαίως, δεν εννοούμε τη βραχυπρόθεσμη πρόληψη, με τα κατασταλτικά και αστυνομικά μέτρα, τα οποία πρέπει να υπάρχουν και κυρίως να εφαρμόζονται όταν αυτό χρειάζεται. Εννοούμε την πρόληψη με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Τέτοιου είδους πρόληψη αποτελεί η εκπαιδευτική παρέμβαση και η καθιέρωση του μαθήματος της Αθλητικής Αγωγής και Παιδείας στα σχολεία της Α/θμιας & Β/θμιας Εκπ/σης. Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι υπόθεση πολλών. Τον βασικό ρόλο διαδραματίζουν η οικογένεια και το σχολείο. Γι’ αυτό και η Αθλητική Αγωγή και Παιδεία μπορεί να φέρει απτά αποτελέσματα μετά πολλά έτη. Αν ποτέ καθιερωθεί ως μάθημα, η πρώτη γενιά των φιλάθλων θ’ αποφοιτήσει σε 12 χρόνια από το έτος εισαγωγής της Αθλητικής Αγωγής και Παιδείας στα σχολεία. Έτσι τα παιδιά αυτά θα έχουν πάρει υγιείς βάσεις από το σχολείο (αν είναι τυχερά και από την οικογένεια) και, πιθανόν, θ’ αρχίσει να χτίζεται σχετικά γρήγορα η κοινωνία των σωστών φιλάθλων και αθλητών.
Στόχος μιας τέτοιας προσπάθειας είναι η δημιουργία υπεύθυνων φιλάθλων και αθλητών, που θα έχουν διδαχθεί τις διαχρονικές αρχές και αξίες του αθλητισμού και του ολυμπισμού, τα οφέλη του αθλητισμού και την αξία των αθλητικών εκδηλώσεων (υγεία, κοινωνικά, πολιτιστικά, ψυχικής και σωματικής αρμονίας κ.ά.). Οι μαθητές θα μπορέσουν να αντιληφθούν ότι ο αθλητισμός και η αθλητική ενασχόληση δεν είναι απλώς ένα χόμπι, αλλά φιλοσοφία ζωής, ένα όχημα που μπορεί να ενεργοποίηση τις δημιουργικές τους δυνάμεις και να τους προσφέρει πίστη, αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Να ενστερνιστούν αξίες που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τις αντιξοότητες της ενήλικης ζωής και να εκπαιδευτούν ώστε να συμμετέχουν ενεργά και έντιμα στα σπορ, με την υιοθέτηση συμπεριφορών και αξιών φιλίας, συνεργασίας και σεβασμού στον συνάνθρωπο.
Το μάθημα της Αθλητικής Αγωγής και Παιδείας θα δώσει τη δυνατότ5ητα στους μαθητές να μελετήσουν μεταξύ των άλλων :
1. Ιστορία των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων
2. Ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων
3. Ηθικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως το ντόπινγκ, ο ρατσισμός, η βία και παραβατικότητα στον σύγχρονο αθλητισμό και τα σπορ
4. Τίμιο παιχνίδι / fair play
5. Γνωριμία με διαδεδομένα και μη αθλήματα
6.. Κανονισμοί αθλημάτων
Για να επιτευχθούν όλα αυτά, απαιτείται κατάλληλη επένδυση στο περιεχόμενο, τη φιλοσοφία και την οργάνωση της σχολικής φυσικής αγωγής και του σχολικού αθλητισμού, παράλληλα με την εισαγωγή μαθήματος Αθλητικής Αγωγής και Παιδείας. Ιδού ένα σημαντικό έργο, το οποίο έχουν μπροστά τους οι πολιτικές ηγεσίες των αρμόδιων υπουργείων Παιδείας, Πολιτισμού & Αθλητισμού ..
*. Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, MSc
e-mail : [email protected]
http://blogs.sch.gr/nikitpapa/
