Είμαστε όλοι εδώ για να κάνουμε το βίωμα των μεγάλων γεγονότων μνήμη συλλογική, κοινοτική.
Είμαστε εδώ και φέτος για να αναστοχαστούμε τα μεγάλα γεγονότα, να αναδείξουμε τα στοιχεία που χάραξαν την τοπογραφία της πατρίδας και της συλλογικής μας μνήμης.
Να χτίσουμε μαζί, την ενότητα στον χώρο και τον χρόνο με τα δηλωτικά στοιχεία της δύναμης και της αντοχής. Τις σταθερές που ορίζουν τη ταυτότητά μας, αυτές που αντιστέκονται στις φθορές και τις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος. Τα στοιχεία που δένουν το συλλογικό μας παρελθόν και μας οδηγούν σε ένα συλλογικό μέλλον δημιουργικό.
Είμαστε εδώ δυνατοί και μάχιμοι, 200 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, 101 από την ενσωμάτωση της Αλεξανδρούπολης στον κορμό της Ελλάδας
….και στο τέλος μιας πανδημίας.
Μιας συνθήκης που δοκίμασε, μέσα από ένα άλλο αξιακό ορίζοντα, τις αντοχές μας και τη δύναμη της συλλογικότητας.
Αρχές και προτάγματα που συνδέονται με τον αγώνα για την ελευθερία. Αξίες συμπυκνωμένες στη λαχτάρα για την πολυπόθητη ελευθερία. Αυτήν, που έκανε έναν ολόκληρο λαό να επιδείξει αφάνταστη αντοχή στον κατατρεγμό και τις κακουχίες. Να ξεπεράσει το φόβο του θανάτου με πίστη στο όραμα και γενναιότητα.
Αυτή τη γενναιότητα που επέδειξαν επώνυμοι και ανώνυμοι θρακιώτες, στα διάσπαρτα επαναστατικά κινήματα στη Θράκη, εδώ στην αυλή της βασιλεύουσας, κι ας ήταν ολοφάνερο το ολέθριο τέλος.
Έδωσαν ό,τι ήταν και ό,τι είχαν για αυτά τα χώματα, για άλλα 100 χρόνια μέχρι την ενσωμάτωση της στον εθνικό κορμό.
Αυτή, την ίδια απαράμιλλη γενναιότητα που είχαν οι Έλληνες, όταν ξεκίνησαν μόνοι τους τον αγώνα της ανεξαρτησίας τους έχοντας ως μόνο σύμμαχο, πέρα από την πίστη τους, την εντυπωσιακή προπαρασκευή της Φιλικής Εταιρείας.
Αποδοκιμάστηκαν και χλευάστηκαν. Επέμεναν και δοξάστηκαν. Κατάφεραν και κράτησαν ζωντανή την Επανάσταση για δέκα χρόνια, δίνοντας ελπίδα και στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς .
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα δεν είναι από τα πριν δοσμένο. Όλα διεκδικούν τον μόχθο μας και τον βαθύτερο, καλύτερο εαυτό μας. Της εγρήγορσης και της λαχτάρας για δημιουργικό συγκερασμό.
Για τη Θράκη! Την Ελλάδα!
Εξοχότατη κυρία Πρόεδρε,
Αυτός εδώ ο χώρος, εδώ, σε αυτόν τον χώρο, που ενσαρκώνει νοήματα και αξίες που συνδέονται με συναισθήματα ατομικά και συλλογικά, με την παρουσία σας επιφορτίζεται συμβολικά και ουσιαστικά… ο τόπος μας, η Αλεξανδρούπολη, όπου οι φυσικές δυνάμεις, η γεωμετρία της γης, η ποιότητα του φωτός και του αιθέρα, προσδιορίζουν τούτο τον τόπο για κοιτίδα πολιτισμού, κατά τον Πικιώνη.
Ιστορικό ορόσημο μνήμης η σημερινή επέτειος, με την παρουσία σας έχει καταστεί κειμήλιο και ευκαιρία απολογισμού και οραματισμού για τους απανταχού Έλληνες. Καθώς όλοι μέσα τους κρατούν ένα κομμάτι Θράκης από τότε που ο τόπος αυτός ήταν το περικάρπιο της Πόλης, το κέντρο του ελληνισμού για πάνω από χίλια χρόνια.
Ζήτω η Ελευθερία!
Χρόνια πολλά Αλεξανδρούπολη!
