Την 96η επέτειο από της θεμελιώσεως και ιδρύσεως της εώρτασε η πόλη της Ορεστιάδος, την Κυριακή, 30 του μηνός Ιουνίου ε.έ., με σειρά λατρευτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, υπό τον τίτλο «ΟΡΕΣΤΕΙΑ».
Παράλληλα η τοπική Εκκλησία την ίδια ημέρα τίμησε τη μνήμη «πάντων των εν Αδριανουπόλει ασκήσει και αθλήσει διαλαμψάντων αγίων», καθώς στη Νέα Ορεστιάδα το 1923 εγκαταστάθηκαν 900 οικογένειες προσφύγων από την Αδριανούπολη και το Κάραγατς (Παλαιά Ορεστιάδα), ενώ τα επόμενα έτη προστέθηκαν και άλλοι πρόσφυγες από γειτονικές στην Αδριανούπολη περιοχές της Ανατολικής Θράκης.
Του όλου εγχειρήματος για την εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή της σημερινής Ορεστιάδος, που μέχρι τότε ωνομάζετο «Κούμ-τσιφλίκ», 13 μόλις χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Αδριανούπολης, ηγήθηκε ο Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Πολύκαρπος Βαρβάκης, ο οποίος, ως άλλος Μωυσής, ωδήγησε το ποίμνιό του στη νέα του πατρίδα και το εποίμανε εκεί μέχρι το 1931.
Της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Νέας Ορεστιάδος προέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ο οποίος με την ευκαιρία χειροτόνησε σε Διάκονο τον εξ Ορεστιάδος Γεώργιο Βελλίδη.
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αφού προέστη της Δοξολογίας, επί τη επετείω της ιδρύσεως της πόλεως, και τέλεσε το Μνημόσυνο των θεμελιωτών και ιδρυτών της μετέβη στον αδριάντα του μακαριστού Μητροπολίτη Πολυκάρπου, που βρίσκεται στην παρακείμενη του Ναού πλατεία, και τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση, παρουσία των αρχών.
Τις επετειακές αυτές εκδηλώσεις παρακολούθησαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Βασίλειος Μαυρίδης, ο Δήμαρχος της αδελφοποιημένης πόλεως της Μόρφου Βίκτωρ Χατζησάββας, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Υποστράτηγος Άγγελος Ιλαρίδης, οι Διοικητές της 3ης και της 30ης Ταξιαρχίας Γρηγόριος Μπουτλιάκης και Λύσανδρος Ξηρογιάννης αντιστοίχως, ο Αστυνομικός Διευθυντής Πασχάλης Συριτούδης, ο Πρόεδρος και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και άλλοι επίσημοι.
Ο Σεβασμιώτατος σε δήλωσή του τόνισε ότι «η επέτειος αυτή είναι ημέρα μνήμης και περισυλλογής. Μνήμης μεν για όλους εκείνους τους προγόνους μας, που μέσα από τη προσφυγιά με τις γνωστές δυσκολίες έστησαν μία νέα πατρίδα ευημερούσα και θάλλουσα σήμερα, περισυλλογής δε και ευθύνης για όλους εμάς, που οφείλουμε να εργασθούμε για την περαιτέρω πρόοδο και προκοπή της».
