Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι ήταν ποτέ δυνατόν ο ύπερθεν τίτλος, ο γνωστός από την ταινία-θρύλο του Ιταλικού κινηματογράφου του 1958, θα επανέλθει ως “ο κλέψας του κλέψαντος- No 2”. Όχι βέβαια ο γνωστός από την ομώνυμη επίσης ταινία του 1959, αλλά σαν ένας τίτλος του 2020-21. Συγκεκριμένα: “Ο κλέψας του κλέψαντος ιδέες”. Γιατί περί αυτού πρόκειται, όπως θα αποδειχθεί παρακάτω.
Ο λόγος για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, την οποία προσδιορίσαμε στις πέντε Ελληνίδες νήσους {Βλέπετε PDF- 12 Ναυτικά μίλια-που, πως, πότε και γιατί}. Από την Κρήτη, την Κάσο και την Κάρπαθο, έως τη Ρόδο και το Καστελόριζο, μετά του συμπλέγματος που αυτό έχει.
Αυτή την ιδέα αφού την επεξεργαστήκαμε, με αφορμή, μεταξύ άλλων, τις Τουρκικές εξαγγελίες για έρευνες υδρογονανθράκων, σε απόσταση έως 6 μίλια, από τα νησιά αυτά, τη δημοσιεύσαμε ως πρόταση, στις 6 Ιουνίου 2020, με τον τίτλο: “Πως να πάρουμε πίσω τη θαλάσσια Ελλάδα που μας κλέβουν”. Τόσο στο Νοτιότατο Αιγαίο, όσο στην Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό ανεξάρτητα και χωριστά, από την επέκταση σε όλο το υπόλοιπο Αιγαίο και το νησιωτικό Ελλαδικό χώρο, όσο και από το γνωστό “casus belli”. Αυτό διότι υπεράνω όλων ήταν και είναι η εθνική άμυνα και η ιστορική συνέχεια.
Μετά από τρεις μήνες περίπου, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μιλώντας σχετικά στη Βουλή, είπε περίπου τα ίδια. Ειδικότερα όμως σε συνέντευξη, στο Νίκο Χατζηνικολάου, στις 16 Οκτωβρίου 2020, προέβη σε πλήρες copy paste της παραπάνω πρότασης, λέγοντας: “πιστεύω ότι τούτη είναι η ώρα να ασκήσουμε αυτό το δικαίωμα, ξεκινώντας από την Κρήτη, νότια και ανατολικά της Κρήτης! και αναλόγως των εξελίξεων προχωρώντας και νοτίως των νησιών μας της Ανατολικής Μεσογείου. Δηλαδή της Κάσου, της Κάρπαθου, της Ρόδου και του συμπλέγματος του Καστελόριζου”!!
Στις 19 Ιανουαρίου 2021, μετά από επτάμισι περίπου μήνες, τη σκυτάλη της ίδια αυτής ιδέας, με πρώτη εφαρμογή ως προς την Κρήτη! πήρε ο επί των Εξωτερικών Υπουργός της Κυβέρνησης, λέγοντας στη Βουλή: «Για το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στην Κρήτη έχει τοποθετηθεί εδώ και πολλούς μήνες!! ο πρωθυπουργός και φυσικά περιλαμβάνεται και το ανατολικό κομμάτι της Κρήτης». Αν και ο ίδιος Υπουργός στις 8 Νοεμβρίου 2020, ερωτηθείς, όπως γράφει η εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, για την επέκταση στα δώδεκα μίλια, νοτίως της Κρήτης, είχε τότε απαντήσει σιβυλλικά….
Και σαν να μην έφταναν αυτά, στις 19 Ιανουαρίου 2021 και πάλι, με ανακοίνωσή του, ο πρώτος χρήστης της κλοπιμαίας ιδέας, διαμαρτυρόμενος! κατά της Κυβέρνησης, τόνισε: “Έρχεστε στη θέση μας την οποία λέγατε εθνικιστική”!! Την εγκάλεσε δηλαδή γιατί του την έκλεψε, που την είχε ο ίδιος κλέψει!!!
Θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν μας πειράζει καθόλου, που την έχουν “υιοθετήσει” αμφότεροι. Τόσο οι πρώην, όσο και οι νυν. Μπορούμε να πούμε ότι χαιρόμαστε κιόλας, αν είναι για το εθνικό καλό. Όμως είμαστε υποχρεωμένοι να το αναφέρουμε, για ένα και μόνο θέμα ηθικής τάξης που θυμίζει το γνωστό μνημόσυνο, με ξένα κόλλυβα.
Κατά τα άλλα, οφείλουμε να πούμε προς την Κυβέρνηση, ότι, πέραν των 12 μιλίων, Νοτίως και Ανατολικά της Κρήτης, μπορεί η χώρα να προχωρήσει σε ένα επιπλέον βήμα: Στην ”Κρητική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη”. Όχι μόνο στην μονομερή ανακήρυξή της στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος, αλλά και στην άμεση οριοθέτηση, ενώνοντας δύο σημεία με τις σαφείς και δεδομένες συντεταγμένες που έχουν: Το δυτικότερο σημείο “Ε” της συμφωνίας με την Αίγυπτο, με το νοτιότερο σημείο “16”, της συμφωνίας θαλασσίων ζωνών, με την Ιταλία {Βλέπετε Εικόνα Α΄, & “Χάνουμε λίγα μίλια, όμως κερδίζουμε ολόκληρη Ελλάδα, από θάλασσα”.
Μπορεί να έχει πολλές αχίλλειες πτέρνες και άλλα τόσα τρωτά, η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, όμως το σημείο “16” φέρνει πολλά δώρα, μαζί με 2 θαλάσσιες χώρες, ίσαμε την Ελλάδα. Σύνολο τρεις! Στην Ηπειρωτική θα προστεθούν άλλες δύο θαλάσσιες. Απλό κυριαρχικό δικαίωμα μεν, για τις δύο αυτές ΑΟΖ της Ελλάδας, με την Ιταλία και την Λιβύη, που αναφέρεται όμως στη δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους, μέχρι και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, αφού η επιφάνεια είναι διεθνή ύδατα. Και με την ευθεία γραμμή “Ε”-”16”, να είναι κλειδί της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου {Βλέπετε Εικόνα Α΄,}.
Και αφού “η διμερής, η τριμερής, η πενταμερής, η πολυμερής και το κακό συναπάντημα”, δεν έχουν να προσφέρουν κάτι, εν τούτοις, απομένει και ένα καλό συναπάντημα. Αυτό που βρίσκεται ανάμεσα στην Κύπρο και στην Ελλάδα, με βάση το ”Ελλαδοκυπριακό μνημόνιο” και τη θαλάσσια ένωσή τους, με κοινή και ενιαία ΑΟΖ. Ναι μεν δύσκολο και περίπλοκο εγχείρημα, όμως αναγκαίο.
Να πούμε επίσης, ότι δεν θέλουμε πνευματικά δικαιώματα. Θέλουμε πολιτικά δικαιώματα. Να μη λογοκρίνουν γραπτά μας, οι διάφοροι μηχανισμοί. Και κυρίως να έχει υπόψη της η Κυβέρνηση, ότι οι διερευνητικές δεν είναι άλλο, από μια Τουρκική τροχιοδεικτική βολή, πριν από τα μπαμ μπουμ στο πεδίο βολής της πολυμερούς διάσκεψης, για την Ανατολική Μεσόγειο.
Πέραν όμως όσων μπορούν να γίνουν νόμιμα και παστρικά στην Κρητική και στην Ιόνια ΑΟΖ, υπάρχει και κάτι ακόμη. Και μάλιστα το πιο σημαντικό όλων. Η Κυβέρνηση οφείλει επειγόντως να ζητήσει από την Ε. Ε., την ακύρωση της πολυμερούς, πριν είναι αργά. Προτού χαρακτηριστεί ως: “Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποφράδας”.
