Γραπτή Ερώτηση προς τους Υπουργούς Υποδομών, Ναυτιλίας και Οικονομίας κατέθεσαν 33 Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ανάμεσά τους κι ο Βουλευτής Έβρου και Επίτιμος Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, Αναστάσιος Δημοσχάκης, σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργούν οι νέες μεταβατικές διατάξεις στο σχέδιο νόμου: «Ίδρυση και εκμετάλλευση αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών».
Όπως τονίζεται και στην Ερώτηση το γεγονός ότι ο Δημόσιος Φορέας αναλαμβάνει το κόστος της αδειοδότησης και της κατασκευής των υποδομών για τα υδατοδρόμια επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις εξαιτίας των δυσχερειών σε δημοσιονομικό επίπεδο αλλά και εξαιτίας γραφειοκρατικών διαδικαστικών ζητημάτων.
Το αποτέλεσμα είναι να ακυρώνονται όλα τα ιδιωτικά υδατοδρόμια, καθώς οι άδειες πρέπει να ανήκουν στο Δημόσιο.
Οι Βουλευτές ρωτάνε, μεταξύ άλλων, τους αρμόδιους Υπουργούς πώς θα μπορέσουν οι Δημόσιοι ή Δημοτικοί Φορείς να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα κονδύλια για τις άδειες ίδρυσης και την κατασκευή των υδατοδρομίων;
Επίσης, κατά πόσο αποτελεί εθνικό στόχο η ανάπτυξη δικτύου υδατοδρομίων από τη στιγμή που η υλοποίησή του εναποτίθεται στη βούληση και τη δυνατότητα κάθε Δημοσίου Φορέα;
Αναλυτικά η γραπτή Ερώτηση
Σε μία ακόμα αυταπάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τείνει να εξελιχθεί το σχέδιο για την ανάπτυξη ενός πανελλαδικού δικτύου Υδατοδρομίων, μετά και τα προβλήματα που δημιουργούν νέες μεταβατικές διατάξεις στο σχέδιο νόμου: «Ίδρυση και εκμετάλλευση αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών».
Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 2 παρ. 2α του νέου προτεινόμενου νόμου αναφέρεται ότι η άδεια ίδρυσης Υδατοδρομίου χορηγείται «μόνο στο Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού, και σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου των οποίων την πλειοψηφία των μετοχών έχει το Δημόσιο.»
Αυτό συνεπάγεται ότι ο Δημόσιος Φορέας αναλαμβάνει το κόστος της αδειοδότησης και το κόστος κατασκευής των απαιτούμενων υποδομών γεγονός, που θα επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις δεδομένων των δυσχερειών τόσο στο δημοσιονομικό πεδίο, όσο και εξαιτίας γραφειοκρατικών διαδικαστικών ζητημάτων.
Παρά τις εξαγγελίες των συναρμόδιων Υπουργών για στήριξη όλων των επενδυτικών πρωτοβουλιών στον τομέα των υδροπλάνων η έλλειψη σχεδιασμού και η ανικανότητα της κυβέρνησης, που οδηγεί σε συνεχείς τροποποιήσεις του νομοσχεδίου, όχι μόνο καθυστερεί ακόμα περισσότερο την υλοποίηση των επενδύσεων, αλλά και πλέον ακυρώνει όλα τα ιδιωτικά Υδατοδρόμια με την αιτιολογία, ότι οι άδειες πρέπει να ανήκουν στο Δημόσιο. Παράλληλα, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο εταιρείες, που έχουν υλοποιήσει ήδη μελέτες, να αξιοποιήσουν τη νέα διάταξη, ζητώντας αποζημιώσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις ανέρχονται στο ποσό της τάξεως του 1 εκ. Ευρώ.
Επιπλέον, στην περίπτωση που οι Φορείς Διοίκησης Λιμένων (Οργανισμοί, Λιμενικά Ταμεία, Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία) δεν είχαν τους πόρους να καλύψουν το κόστος της αδειοδότησης και κατασκευής και προχώρησαν σε διαγωνιστικές διαδικασίες για την παραχώρηση χερσαίας ζώνης λιμένα για την ίδρυση Υδατοδρομίου από ιδιώτες δεν είναι βέβαιο, εάν λόγω έλλειψης πόρων, θα μπορέσουν να καλύψουν το απαιτούμενο κόστος για να προχωρήσουν στις επενδύσεις.
Αποκαρδιωτικό δε για το μέλλον του συνολικού εγχειρήματος είναι το γεγονός ότι, σήμερα, πλήρως αδειοδοτημένα είναι μόνο τρία Υδατοδρόμια, της Κέρκυρας, των Παξών και της Πάτρας, έναντι του αρχικού στόχου για τουλάχιστον 10 Υδατοδρόμια μέχρι το 2016.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
Δεδομένης της υφιστάμενης οικονομικής κατάστασης πώς θα μπορέσουν οι Δημόσιοι ή Δημοτικοί Φορείς να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα κονδύλια για τις άδειες ίδρυσης και την κατασκευή των Υδατοδρομίων;
Κατά πόσο αποτελεί εθνικό στόχο η ανάπτυξη δικτύου Υδατοδρομίων από τη στιγμή που η υλοποίησή του εναποτίθεται στη βούληση και τη δυνατότητα κάθε Δημόσιου Φορέα;
Για ποιο λόγο στη μεταβατική διάταξη δεν μνημονεύεται με σαφήνεια η πηγή χρηματοδότησης;
