Από το μηδέν ξεκινά και πάλι η προσπάθεια ανεύρεσης λύσης, η οποία θα κρατήσει ανοιχτή την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, διασφαλίζοντας παράλληλα τη συνέχιση της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας.
Οι τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση Φέκερ φαίνεται ότι δικαιώνουν όσους εξαρχής έβλεπαν με… μισό μάτι την εμπλοκή του Αυστριακού και των επενδυτών που –διατεινόταν ότι– εκπροσωπεί όπως και τις υποσχέσεις για στήριξη της ντόπιας παραγωγής και για ανάπτυξη της εταιρείας που μοίραζε αφειδώς, πρωτίστως προς τους Έλληνες καλλιεργητές.
Μιλώντας την Τρίτη 5 Νοεμβρίου στο περιθώριο της παρουσίασης των δράσεων αναπτυξιακής στρατηγικής για τη δεκαετία 2020-2030, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στέργιος Πιτσιόρλας, παραδέχτηκε ότι «μία προσπάθεια που είχε φανεί ότι μπορεί να προχωρήσει, χλωμιάζει πολύ», καθώς ο εκπρόσωπος της Innovation Brain –τον οποίο ουσιαστικά «φωτογράφισε»– δεν κατέθεσε δεσμευτική πρόταση εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, η οποία, σύμφωνα με κάποιες πηγές, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είχε ατύπως παραταθεί. Μάλιστα, ο επίδοξος επενδυτής φέρεται να αρνήθηκε να προσφέρει και ενδιάμεση χρηματοδότηση, ώστε να ξεκινήσει εγκαίρως και δίχως προβλήματα η φετινή καμπάνια.
Το γιατί ακριβώς «πάγωσε» το ενδιαφέρον του Φέκερ για την ΕΒΖ –αν φυσικά θεωρηθεί ότι ήταν εξαρχής ουσιαστικό– δεν είναι ξεκάθαρο αυτήν τη στιγμή. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι για άλλη μια φορά η εταιρεία βρίσκεται να περπατά σε τεντωμένο σχοινί, με τους παραγωγούς να εισκομίζουν τεύτλα δίχως να είναι σίγουροι πότε και πώς ακριβώς θα εξοφληθούν και τους εργαζομένους να παραμένουν απλήρωτοι για τέσσερις μήνες. Ο κ. Πιτσιόρλας ανέφερε ότι «είμαστε έτοιμοι για την κατάθεση μιας πρότασης εξυγίανσης της εταιρείας», προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε συζητήσεις με άλλους επενδυτές και σύντομα θα υπάρξει νεότερη ενημέρωση.
Οι μνηστήρες και τα γκρίζα σημεία
Κάποιες πληροφορίες θέλουν στους συνομιλητές του υπουργείου να ανήκει η Royal Sugar, η οποία και παλαιότερα είχε εκφράσει ενδιαφέρον για το –κλειστό εδώ και χρόνια– εργοστάσια των Σερρών. Ωστόσο, υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΒΖ υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη εταιρεία δεν έχει εξοφλήσει πλήρως τη ζάχαρη που αγόρασε την περσινή χρονιά, καθώς το συμβόλαιο που έχει υπογραφεί προβλέπει την καταβολή ενός υπολοίπου 25% με την παραλαβή και των τελευταίων ποσοτήτων. «Όταν σε λίγο καιρό παραδόσουμε και τις τελευταίες ποσότητες, θα δούμε αν θα μας εξοφλήσει, οπότε θα φανούν και οι προθέσεις της εταιρείας», σχολιάζουν με νόημα πηγές της ΕΒΖ. Κάποιες «κακές γλώσσες», μάλιστα, αφήνουν να εννοηθεί ότι πίσω από το ενδιαφέρον για το εργοστάσιο των Σερρών κρύβεται η υψηλή αξία του συγκεκριμένου –και όμορου με την πόλη των Σερρών– οικοπέδου 800 τ.μ. την οποία εκτιμούν στα 23 εκατ. ευρώ.
Άλλες πληροφορίες μιλούν για επανεμφάνιση στο προσκήνιο του αγγλοαμερικανικού κοινοπρακτικού σχήματος που εκπροσωπείται από τον Χρήστο Φαρμάκη και είχε εκδηλώσει επενδυτικό ενδιαφέρον για την εταιρεία από την περασμένη άνοιξη, μέχρι στιγμής ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι χειροπιαστό.
Χαμηλά τα βάρη, αξιοπρεπή τα pol
Με φόντο την αβεβαιότητα για το μέλλον της ΕΒΖ, η συγκομιδή, σε γενικές γραμμές, εξελίσσεται ομαλά και αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις αρχές της επόμενης εβδομάδας. Οι σχετικά μικρές αποδόσεις σε βάρος αποδίδονται στις μειωμένες φροντίδες που εφάρμοσαν αρκετοί παραγωγοί εξαιτίας της γενικευμένης ανασφάλειας γύρω από το μέλλον της καλλιέργειας, αλλά και στην αδυναμία της εταιρείας, όπως παραδέχονται στελέχη της, να υποστηρίξουν, όπως θα έπρεπε, τους αγρότες με εφόδια.
Από την άλλη, ο ζαχαρικός τίτλος δείχνει να κινείται σε ικανοποιητικά επίπεδα, με τα καλύτερα αποτελέσματα να εντοπίζονται στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Οι πρώτες εκτιμήσεις θέλουν την παραγωγή να μην ξεπερνάει τoυς 90.000 τόνους, την ώρα που τα εργοστάσια της Σερβίας (τα οποία φαίνεται να έχουν βάλει στο «μάτι» οι περισσότεροι ενδιαφερόμενοι επενδυτές) υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν τους 120.000 τόνους.
