Με αφορμή μια ανάρτηση του φίλου Δήμου Παπαράδη, γνωστού επιχειρηματία της Αλεξανδρούπολης, με μια φωτογραφία έξω από κατάστημα γνωστής παγκόσμιας αλυσίδας ενδυμάτων, όπου δείχνει δεκάδες κυρίως Τούρκων επισκεπτών της πόλης, λίγο μετά τις 15:00 το μεσημέρι του Σαββάτου, που τα περισσότερα καταστήματα ντόπιων επαγγελματιών κλείνουν και τα σχόλια που είδα από κάτω από αρκετούς γνωστούς μου συμπολίτες, θέλω κι εγώ να σας πω την άποψή μου.
Κρατάω το ανθοπωλείο της κόρης μου όλες τις ώρες και μέρες που η αγορά είναι κλειστή, (όταν είναι ανοιχτή η αγορά το δουλεύει μόνη της). Ως γνωστόν τα ανθοπωλεία είναι ανοιχτά 365 μέρες το χρόνο από το πρωί μέχρι το βράδυ με συνεχόμενο ωράριο.
Όλες τις αργίες των Χριστουγέννων αλλά και κάθε Κυριακή, περνάνε μπροστά από το κατάστημά μας δεκάδες Τούρκοι, Βούλγαροι και το καλοκαίρι και Ρουμάνοι τουρίστες.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που με ρωτάνε που είναι το εμπορικό της πόλης (που δεν έχουμε) με εμπορικά καταστήματα και εστίασης, γιατί είναι κλειστή η αγορά τα μεσημέρια των καθημερινών, το Σάββατο απόγευμα και Κυριακή;…
Ειδικά αυτοί που έμεναν σε rbnb τις ημέρες των γιορτών δεν έβρισκαν ούτε σούπερ μάρκετ για να κάνουν ψώνια για πρωινό.
Δεν είμαι υπέρ του να είναι ανοιχτά τα καταστήματα 365 μέρες το χρόνο και όλη τη μέρα… όμως μ’ αυτά που ακούω τα τελευταία 2-3 χρόνια από τους τουρίστες της πόλης μας πιστεύω πια πως πρέπει να ανοίξει μια συζήτηση που να αφορά τη διεύρυνση τόσο των ωρών λειτουργίας όσο και των αργιών και τα Σαββατοκύριακα.
Από την Αλεξανδρούπολη και όχι μόνο, ξεκινούν κάθε Σάββατο και Κυριακή και τις μεγάλες αργίες, ίσως δεκάδες λεωφορεία που πηγαίνουν στην Ανδριανούπολη για να επισκεφθούν οι Έλληνες καταναλωτές τα μεγάλα εμπορικά κέντρα που λειτουργούν καθημερινά από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ακόμα και τις αργίες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, είναι ανοιχτά και όλοι είδαμε την κίνηση που είχαν τα τελωνεία Κήπων και Καστανεών. Ακόμα και στο Τελωνείο του Ορμενίου, όπου και στη Βουλγαρία τα εμπορικά κέντρα και πολλά άλλα καταστήματα παραμένουν ανοιχτά.
Στον αντίποδα τι είδα εγώ στην Αλεξανδρούπολη και οι επισκέπτες της; Πρώτη και δεύτερη μέρα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, δεν ήταν ανοιχτό το πρωί πριν τις 10 ούτε καταστήματα καφέ, πόσο μάλλον άλλης κατηγορίας. Δεκάδες Τούρκοι και Βούλγαροι με ρώτησαν που μπορούν να πάρουν πρωινό ή να αγοράσουν προϊόντα για να φτιάξουν στο κατάλυμά τους.
Όταν τους εξηγούσα ότι είναι αργία, μου απαντούσαν πως σε Τουρκία και Βουλγαρία είναι τα πάντα ανοιχτά και πως εμείς οι Έλληνες είμαστε τεμπέληδες κι ότι αν ήξεραν ότι όλα θα ήταν κλειστά δεν θα επέλεγαν την πόλη για να περάσουν τις ημέρες αυτές. Ούτε καν τα μουσεία της πόλης δεν είναι ανοιχτά.
Για όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα περισσότερα πιστεύω πως είναι καιρός ν’ ανοίξει ένας διάλογος για μια διαφορετική λειτουργιά των καταστημάτων στην Αλεξανδρούπολη.
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά πως κανένας εργαζόμενος ακόμα και ιδιοκτήτης μιας μικρής επιχείρησης δεν θα ήθελε την καθημερινή και πόσο μάλλον ολοήμερη λειτουργία.
Αν όμως με τον τρόπο αυτό άνοιγαν νέες θέσεις εργασίας δεν θα ήταν κάτι θετικό; Αν ο τζίρος που θα γινόταν αυτές τις ημέρες έδινε μια οικονομική ανάσα; Ο Εμπορικός Σύλλογος, το Σωματείο της Εστίασης, το Εμπορικό Επιμελητήριο, ακόμα και ο Δήμος Αλεξανδρούπολης, νομίζω πως πρέπει να καθίσουν σ’ ένα τραπέζι και να συζητήσουν.
Τις παραπάνω διαπιστώσεις δεν μπορεί να τις έχω κάνει μόνο εγώ.
Ως γνώστης της λειτουργίας των ανθοπωλείων, σκεφτόμουν πως ως κλάδος, θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε ένα σύστημα εφημεριών για να έχουμε έστω μια μέρα την εβδομάδα όλοι μας που να είμαστε κλειστά.
Ίσως λοιπόν, κάτι ανάλογο θα μπορούσε να λειτουργήσει και σε άλλα εμπορικά καταστήματα, ή ακόμα να προβλεφθεί η λειτουργία των καταστημάτων ανά δρόμο. Και φυσικά δεν θα είναι υποχρεωτικό για κανέναν επαγγελματία. Θα μπορούσε όμως να γίνει ως συλλογική προσπάθεια για την ανάπτυξη της πόλης. Έστω δοκιμαστικά.
Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα μπορούσε να λειτουργήσει, σκέψεις κάνω.
Και επίσης είμαι σίγουρη, παίρνοντας παραδείγματα από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, πως ο δήμος μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα, δημιουργώντας πολιτιστικές δράσεις και θεματικές ενότητες εκδηλώσεων τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Έτσι ώστε οι τουρίστες να έχουν κάπου να πάνε, κάτι να δουν, κάπου να περπατήσουν, κάτι να αγοράσουν.
Στο εξωτερικό έχω δει να διοργανώνονται σε πόλεις, Σαββατοκύριακα διάφορων προϊόντων και κλάδων με τοπικές επιχειρήσεις. Διήμερο ζαχαροπλαστών, διήμερο συγκεκριμένων αγροτικών προϊόντων, διήμερο της κάθε εορταστικής περιόδου που πλησιάζει, όπως χριστουγεννιάτικες αγορές, αποκριάτικες αγορές, γρήγορου φαγητού, μουσικές εκδηλώσεις στο δρόμο, φεστιβάλ βιβλίου και εκατοντάδες άλλες ιδέες.
Έχουμε πάνω από 100 πολιτιστικούς συλλόγους στην περιοχή μας που θα μπορούσαν να διοργανώνουν από ένα Σαββατοκύριακο μια εκδήλωση και ένα ολοήμερο μπαζάρ. Θα μπορούσε ο δήμος να δημιουργήσει ένα μόνιμο στεγασμένο χώρο στο πάρκο Αλτιναλμάζη για όλες τις παραπάνω δράσεις.
Είπαμε σκέψεις κάνω… Όμως ειλικρινά κάτι πρέπει να γίνει… Αν θέλουμε να λεγόμαστε τουριστικός προορισμός.
Σακαλάκη Λεμονιά
