Σήμερα Κυριακή τῶν Ἁγίων 630 Πατέρων τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε τό 451 στή Χαλκηδόνα γιά νά διατυπώσει τό χριστιανικό δόγμα ἐξ ἀφορμῆς τῆς αἴρεσης τοῦ μονοφυσιτῶν καί νά διατρανώσει τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός ἀλλά καί τέλειος ἄνθρωπος, ὁ Χριστός στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα χαρακτηρίζει ὡς «Φῶς» αὐτούς πού θέλουν νά τόν ἀκολουθήσουν.
Τούς ἀποκαλεῖ δηλαδή μέ τό δικό του ὄνομα, διότι Αὐτός εἶναι «τό φῶς τό ἀληθινόν, πού φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον». «Ἐγώ φῶς εἰς τόν κόσμον ἐλήλυθα», γιά νά σκορπίσω τά σκοτάδια τῆς συγχύσεως καί τοῦ χάους.
Αὐτή ἧταν πάντοτε ἡ αὐτοσυνειδησία τῶν ἀληθινῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ.
Κάθε φῶς πρέπει νά λάμπει. Εἶναι στήν φύση του νά διακρίνεται, νά φαίνεται. Μιά φωτισμένη ἀπό τόν Χριστό ψυχή θά φανεῖ ἀπό τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἐκφρἀζεται, ἀπό τό πῶς συμπεριφέρεται, πῶς κινεῖται, πῶς ἀντιδρᾶ.
Τὸ φῶς ἀποκαλύπτει ὅ,τι τὸ σκοτάδι κρύβει. Ἔτσι προειδοποιεῖ γιὰ τοὺς κινδύνους, βοηθεῖ στὸν καθορισμὸ τῆς σωστῆς πορείας, διαλύει τὴν ἀβεβαιότητα καὶ τοὺς ἀόριστους φόβους, δίνει στὸ βῆμα ρυθμὸ καὶ σταθερότητα. Καί «τό φῶς ὑμῶν πρέπει νά λάμψει ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων», ἀποκαλυπτικά, παρηγορητικά, καθοδηγητικά.
Τὰ «καλὰ ἔργα» γιά τά ὁποῖα κάνει λόγο ὁ Χριστός δὲν εἶναι μία ἁπλὴ ἐκτέλεση καθήκοντος, μία στείρα ἀγαθοεργία, μία ψυχρὴ προσφορὰ βοηθείας. Ἔχουν ὀμορφιὰ, εἶναι γεμάτα ἀγάπη, χάρη Θεοῦ καὶ χαρά. Ὄχι ἐξυπηρέτηση παγερή, εὐγένεια κατὰ παραγγελία, ἀλλὰ αὐθόρμητη, προσφιλὴς καλωσύνη, γεμάτη φῶς στὴν καρδιὰ καὶ στὸ πρόσωπο.
Τὰ «καλὰ ἔργα» γίνονται ὄχι γιά νά μᾶς προσέξουν οἱ ἄλλοι, ὄχι μέ σκοπό τόν ἔπαινο καί τήν ἀναγνώριση ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀλλά τήν δοξολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ.
Προσανατολισμός τῶν χριστιανικῶν καλῶν ἔργων εἶναι ὁ Θεός. Κίνητρο ἡ δόξα του. Σκοπός ἡ δοξολογία του. «Ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Βέβαια, θά πρέπει νά ἐπισημανθεῖ ὁ κίνδυνος τῆς αὐτοδικαιώσεως τοῦ Χριστιανοῦ διά τῶν ἔργων του. Μέσα σέ ὅλη τήν καρποφορία του ὁ χριστιανός δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνᾶ ὅτι λυτρωτής καί σωτήρας του εἶναι ὁ Χριστός, ὁ σταρωθείς καί ἀναστάς καί ὄχι τά ἀγαθά ἔργα του, ὅσα πολλά καί ἄν εἶναι.
Εκ της ιερας μητροπολεως ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
