Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Κυρίῳ,
Σὲ λίγο μετὰ τὴ θεία Εὐχαριστία θὰ τελέσουμε ἐδῶ, στὸν Μητροπολιτικὸ Ναό μας, (μαζὶ μὲ τὰ μνημόσυνα τῶν ἐνοριτῶν μας) τὸ μνημόσυνο πολλῶν παιδιῶν μας, ἀγοριῶν καὶ κοριτσιῶν, νέων ἀνθρώπων, ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ κοντά μας ὕστερα ἀπὸ κάποιο τροχαῖο δυστύχημα.
Ἡ λαχτάρα τους γιὰ ζωή, ἡ βιασύνη νὰ τὴ ζήσουν καὶ ἀψηφώντας τοὺς κινδύνους, εἴτε μὲ ὑπαιτιότητά τους, εἴτε χωρὶς νὰ ἔχουν εὐθύνη, ἀναχώρησαν ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωὴ γιὰ τὴν ἄλλη. Δὲν εἶναι εὐχάριστο νὰ φεύγουν παιδιὰ καὶ νέοι πρὶν ζήσουν, νὰ φεύγουν νωρίτερα ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους. Εἶναι ζημιὰ γιὰ τὴν κοινωνία μας καὶ προξενεῖ τὸ γεγονὸς ἀφόρητο καὶ ἄσβυστο πόνο στοὺς γονεῖς καὶ σ’ ὅλους τοὺς συγγενεῖς τους.
Γι’ αὐτὸ σὲ λίγο θὰ τελέσουμε τὸ μνημόσυνό τους. Δὲν ξεχνᾶμε τὰ παιδιά μας αὐτά. Ἐπειδὴ ζοῦν! Ζοῦν κοντὰ στὸ Θεό. Ὅσα καλὰ στερήθηκαν σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ τοὺς τὰ προσφέρει ὁ Χριστὸς ἐκεῖ. Τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας τους εἶναι καὶ τὸ ἐλαφρυντικὸ γιὰ τὴ ψυχή τους. Ζοῦν στὸν παράδεισο τοῦ Θεοῦ καὶ ἀντλοῦν ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ προσώπου Του. Συναναστρέφονται μὲ τὴν Παναγία μας καὶ τοὺς Ἁγίους τῆς Πίστεώς μας. Μᾶς βλέπουν, μᾶς παρακολουθοῦν καὶ λυποῦνται γιὰ τὸν πόνο ποὺ μᾶς προσέφεραν. Γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια τῶν γεγονότων, γιατὶ συνέβη κάθε περιστατικὸ τῆς ζωῆς τους.
Γιατὶ τὸ ἐπέτρεψε ὁ Θεός, γιατὶ τὸ παραχώρησε, ποὺ ἀπέβλεπε τὸ σχέδιό Του. Δοξάζουν τὸ Θεὸ, Τὸν εὐχαριστοῦν γιὰ ὅλα καὶ Τὸν ὑμνολογοῦν μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους Του. Προσεύχονται γιὰ μᾶς, γιὰ τοὺς γονεῖς, τοὺς ἀδελφοὺς, συγγενεῖς καὶ φίλους τους. Δὲν θέλουν νὰ ἀλλάξει ἡ δική μας ζωὴ ἐξαιτίας τῆς ἀπομάκρυνσής τους ἀπὸ κοντά μας. Θέλουν νὰ κάνουμε ὅσα θὰ κάναμε καλά, ἂν ἦταν ἀκόμα μαζί μας. Ἐπειδὴ εἶναι κοντά μας, εἶναι δίπλα μας, εἶναι μαζί μας. Μὲ ἀγάπη μᾶς βλέπουν, μὲ τρυφερότητα μᾶ κυττοῦν, μὲ κατανόηση μᾶς συγχωροῦν καὶ ζητοῦν νὰ τοὺς συγχωρέσουμε κι ἐμεῖς σὲ ὅσα, ἐνδεχομένως, μᾶς ἐφταιξαν.
Ἔτσι θὰ ζήσουμε τὴν ὑπόλοιπη ζωή μας, μέχρις ὅτου συναντηθοῦμε ὅλοι μαζί, πάλι, κοντὰ στὸ Χριστό, στὴ Βασιλεία Του. Θὰ ἀπολαύσουμε τὶς ψυχές τους καὶ στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν κατὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία θὰ ξαναπάρουμε τὰ σώματά μας, θ’ ἀγκαλιαστοῦμε ὅλοι μέσα στὴν ἀπέραντη ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς καλῆς μας Παναγίας Μητέρας μας.
Καλὴ ἀνάπαυση νὰ ἔχουν τὰ παιδιά μας, μέχρι τότε, νὰ χαίρονται τὸν παράδεισο καὶ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν χαρὰ καὶ τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστὸς θὰ τὰ ἀναστήσει τὴν τελευταία ἐκείνη ἡμέρα τῆς γῆς ποὺ θὰ μᾶς φέρει στὴν αἰωνιότητα τῆς Βασιλείας Του.
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως ΑΝΘΙΜΟΣ
