Η ουσιαστική και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία είναι αναγκαιότητα, τόσο στο χώρο εργασίας όσο και στην κατοικία. Ομως, τέτοια προστασία της ζωής των εργατικών – λαϊκών οικογενειών δεν υπάρχει. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
— Από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή το 57,4% των σχολικών μονάδων χαρακτηρίζονται «γερασμένες», αφού έχουν χτιστεί χωρίς ή με ελάχιστες αντισεισμικές προδιαγραφές.
— Από τις υπόλοιπες 6.180 που έχουν χτιστεί μετά το 1985, μόλις οι 3.050 έχουν χτιστεί με πιο αυστηρές αντισεισμικές προδιαγραφές, μετά το 1995.
— Μέχρι σήμερα σε ελάχιστα κτίρια, και κυρίως σχολεία, έχουν γίνει οι αναγκαίες παρεμβάσεις ενίσχυσης.
— Μετά το σεισμό του 1999, 429 σχολικές μονάδες στην Αττική, από τις 2.465 που ελέγχθηκαν, κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση. Ομως, μόνο ένα μικρό ποσοστό, μερικές δεκάδες, έχουν αποκατασταθεί, ενισχυθεί ή αντικατασταθεί.
Με την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) στο πλαίσιο καταργήσεων και συγχωνεύσεων φορέων του Δημοσίου, τους προσεισμικούς ελέγχους ανέλαβαν δήμοι, των οποίων οι πόροι έχουν περικοπεί, ενώ το προσωπικό τους μειώνεται.
Θυμίζουμε, επίσης, ότι το 2012, με την ίδια λογική, καταργήθηκαν ή υπολειτουργούν οι Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων και οι Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, που είχαν ως αρμοδιότητα τις διαδικασίες αποκατάστασης μετά από σεισμό.
Υπάρχουν, επίσης, εκτιμήσεις ότι το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή κάπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια, χρειάζονται λεπτομερέστερο έλεγχο ή και παρέμβαση. Ακόμα χειρότερη μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση στους χώρους δουλειάς.
Σε κάθε περίπτωση, το 80% των 4.000.000 κτιρίων της χώρας έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός, και επομένως χρήζουν ελέγχων και ενισχύσεων.
Όμως τέτοια έργα σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν χρηματοδοτούνται από προγράμματα, όπως τα ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ. Τα έργα υποδομών και η πολιτική γι’ αυτά υπαγορεύονται από την καπιταλιστική ανάπτυξη, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.
Η αντισεισμική , αλλά και γενικότερα η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, η ελαχιστοποίηση του σεισμικού κινδύνου, είναι υπόθεση λαϊκής πάλης.
Είναι ανάγκη να αναπτυχθεί ένα κίνημα που θα διεκδικεί:
1. Την προστασία κάθε ελεύθερου χώρου, ιδίως στις πυκνοδομημένες αστικές περιοχές, την απόκτηση νέων χώρων, την αξιοποίηση των στρατοπέδων που απομακρύνονται.
2. Πεζοδρόμια ασφαλή, επαρκή και χωρίς εμπόδια, ώστε να επιτρέπουν και ασφαλή διαφυγή του πληθυσμού.
3. Συγκοινωνιακό σχεδιασμό και ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών.
4. Την απομάκρυνση από τις κατοικημένες περιοχές των χρήσεων που μπορούν να δημιουργήσουν πρόσθετες αλυσιδωτές καταστροφές, όπως πυρκαγιές, εκρήξεις, έκλυση επικίνδυνων χημικών.
5. Τη λήψη ειδικών μέτρων ασφαλείας των δικτύων όπως φυσικού αερίου, που διέρχονται από τον οικιστικό ιστό.
6. Ουσιαστική κρατική στήριξη και γενναία χρηματοδότηση – από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, τα παρακρατηθέντα έσοδα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους πόρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης – για την αντισεισμική προστασία και την ενίσχυση των Δημόσιων Φορέων που είναι αρμόδιοι.
Για να έχει αποτελέσματα αυτή η διαδικασία απαιτείται πρώτα απ’ όλα ένας ισχυρός αποτελεσματικός και αποκλειστικά Δημόσιος τομέας, στον οποίο θα υπάγονται οι αρμόδιοι φορείς.
7. ΟΧΙ στην ιδιωτική ασφάλιση των κτιρίων (σεισμόσημο) και σε κάθε μορφή σύμπραξης του Δημοσίου με το μεγάλο κεφάλαιο, διότι δημιουργείται ένα ακόμα πεδίο κερδοσκοπίας. ΟΧΙ σε πρόσθετα τέλη και φόρους στους εργαζόμενους, με πρόσχημα την αντισεισμική προστασία.
8. Συνεχείς, ουσιαστικοί και αποτελεσματικοί έλεγχοι των κτιρίων, με προτεραιότητα σε Παιδικούς Σταθμούς, Σχολεία, Νοσοκομεία και ιδρύματα Πρόνοιας, Δημόσια και Δημοτικά κτίρια, μεγάλους εργασιακούς χώρους και χώρους συνάθροισης και διασκέδασης κόσμου και νεολαίας.
9. Τακτική και ουσιαστική ενημέρωση και προετοιμασία του κόσμου για την αντιμετώπιση ενός σεισμού. Προγράμματα Αντισεισμικής «αγωγής». Ιδιαίτερο βάρος να δοθεί στα σχολεία και στους μικρούς μαθητές.
10. Συγκρότηση και υλοποίηση συγκεκριμένων σχεδίων άμεσης αντίδρασης, γρήγορης εκκένωσης και διαφυγής σε περίπτωση σεισμού.
11. Συγκοινωνιακός και κυκλοφοριακός σχεδιασμός και ρυθμίσεις για αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών. Ειδικό σχέδιο για την πρόσβαση από και προς τα νοσοκομεία και τους άλλους φορείς άμεσης επέμβασης (ΕΚΑΒ, ΕΜΑΚ, Πυροσβεστική κλπ.).
12. Βραχυπρόθεσμος και μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός και ασκήσεις προετοιμασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων ενός σεισμού.
13. Άμεση και ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων. Πρώτες βοήθειες και προμήθειες, άμεση οργάνωση καταυλισμών. Άμεση καταβολή ουσιαστικών αποζημιώσεων. Πρόγραμμα γρήγορων ελέγχων των κτιρίων και αποκατάσταση των βλαβών. Προγράμματα λαϊκής στέγης.
14. Προστασία και αναβάθμιση των ελεύθερων ανοικτών χώρων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και ως χώροι καταφυγής σε περίπτωση σεισμού (πάρκα, πλατείες, αυλές σχολείων, ανοικτοί αθλητικοί χώροι). Απόκτηση και νέων ελεύθερων χώρων από το Δημόσιο. Προσβάσεις και οδοί διαφυγής του πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού. Τακτική συντήρηση των δικτύων.
15. Μέτρα ελέγχου και αποτελεσματική αντιμετώπιση κατασκευαστικών ή άλλων επικίνδυνων αυθαιρεσιών όπως διαφημιστικές πινακίδες, κεραίες, προσθήκες αιθουσών ή γκρέμισμα μεσοτοιχιών. Πεζοδρόμια ασφαλή, επαρκή, χωρίς κάγκελα και μπάρες που αποτελούν εμπόδια σε περίπτωση διαφυγής.
Πρέπει να είναι καθαρό ότι μόνο η εξουσία που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει σε όλο το λαό, που θα υλοποιεί προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, με Κεντρικό Σχεδιασμό, μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Υποδομές δηλαδή στηριγμένες στην κοινωνική ιδιοκτησία και ενταγμένες στον Κεντρικό Σχεδιασμό.
Μια πολιτική εξουσία και οικονομία που θα λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο την κάλυψη των αναγκών και την προστασία όλης της κοινωνίας.
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
ΤΡΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
