Με την κατεδάφιση του ερειπίου ξεκινά από σήμερα η τελευταία πράξη του δράματος του νέου ελληνικού σχολείου του Μονάχου. Η ολιγωρία των ελληνικών αρχών έβαλε οριστική ταφόπλακα σε ένα όραμα, όπως αναφέρει η Deutsche Welle.
Από σήμερα ο δήμος της βαυαρικής πρωτεύουσας ξεκινά με το ξήλωμα του ημιτελούς κτιρίου, που θα ολοκληρωθεί λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Προηγήθηκε μια διελκυστίνδα μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Δήμου του Μονάχου που κράτησε σχεδόν 20 ολόκληρα χρόνια και η οποία απέβη τελικά σε βάρος της Ελλάδας και κυρίως της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και του Ελληνισμού του Μονάχου.
Η δυσμενής εξέλιξη οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων, με τις ευθύνες να βαραίνουν καταρχήν και τις δυο πλευρές αλλά και τη ζυγαριά όμως να γέρνει εν τέλει σε βάρος της Ελλάδας. Η προφανής αδιαφορία που επέδειξαν την τελευταία δεκαετία όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση, που αναμφίβολα έπαιξε σημαντικό ρόλο, οδήγησαν στο να χαθεί όχι μόνο το οικόπεδο αλλά και το όνειρο ενός ιδιόκτητου σχολείου. Χάθηκε ένα όραμα, όπως επισήμανε ένας Έλληνας του Μονάχου που έχει βαθιά γνώση του θέματος.
Το οικόπεδο έκτασης 15 στρεμμάτων όπου επρόκειτο να χτιστεί το νέο ελληνικό σχολείο αγοράστηκε από την Ελλάδα το 2001, ωστόσο αντιδράσεις και προσφυγές περιοίκων καθυστέρησαν σημαντικά την έναρξη των οικοδομικών εργασιών. Η πρώτη πολεοδομική άδεια εκδόθηκε τελικά το 2008, επτά χρόνια μετά την αγορά του οικοπέδου. Δεδομένου ότι η σχετική προθεσμία των τεσσάρων χρόνων δεν τηρήθηκε από την ελληνική πλευρά, ο δήμος του Μονάχου και για να καλύψει τις δικές του αυξημένες ανάγκες σε σχολική στέγη, ενεργοποίησε τη ρήτρα επιστροφής (!) που προέβλεπε η συμφωνία του 2001 και έτσι από το 2013 αξίωνε πλέον επίσημα την επιστροφή του οικοπέδου.
Ελληνική ολιγωρία
Τότε, η ελληνική πλευρά αφυπνίστηκε και ξεκίνησε τις εργασίες στο οικόπεδο που ωστόσο περιορίστηκαν στα θεμέλια. Εξωδικαστικός συμβιβασμός του 2015 οδήγησε σε νέες προθεσμίες που ωστόσο – και παρά τις σαφείς προειδοποιήσεις των δικαστών για κίνδυνο απώλειας του οικοπέδου – δεν τηρήθηκαν και πάλι από την ελληνική πλευρά. Το 2016 το οικόπεδο επέστρεψε και τυπικά στο Δήμο του Μονάχου. Οι δικαστικές διαμάχες που ακολούθησαν, οδήγησαν τελικά την άνοιξη του 2019 σε μια συμβιβαστική λύση: η Ελλάδα αποσύρθηκε οριστικά έναντι αντιτίμου από τη διεκδίκηση του οικοπέδου το οποίο παραμένει στο δήμο του Μονάχου και η γερμανική πλευρά ανέλαβε να χτίσει σε αυτό ένα γερμανικό γυμνάσιο καθώς και ένα ελληνικό σχολείο που θα στεγάζει 500 συνολικά Ελληνόπουλα.
Ουσιαστικά η ελληνική πλευρά μένει χωρίς οικόπεδο και μισθώνει μακροχρόνια το σχολικό κτίριο που θα χτίσει ο δήμος του Μονάχου ενώ θα μπορούσε να λειτουργεί ήδη τη δική της σχολική μονάδα, η οποία θα είχε μεγαλύτερη χωρητικότητα και θα μπορούσε να στεγάζει μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων μαθητών. Στην ιδιόκτητη μονάδα προβλεπόταν να μεταφερθούν έξι από τα επτά ελληνικά σχολεία που λειτουργούν σήμερα στο Μόναχο και τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στοιχίζουν στο ελληνικό δημόσιο 200.000 ευρώ το μήνα. Εν μέρει πάντως επιδοτούνται από το κρατίδιο της Βαυαρίας.
Τραγική ειρωνεία: η κατεδάφιση του σκελετού του υπό ανέγερση νέου ελληνικού σχολείου συμπίπτει χρονικά με μια μεγάλη γιορτή για την ελληνόγλωσσα εκπαίδευση: ο ελληνισμός του Μονάχου γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια λειτουργίας του πρώτου ελληνικού σχολείου της πόλης, το 1969.
