Μαζί με το τέλος του καλοκαιριού του 2015, είχε έρθει και το τέλος του οικισμού στην παραλία Πετρωτών του Δήμου Μαρώνειας Σαπών.
Ένας οικισμός παράνομος που φιλοξενούσε για πολλά χρόνια τροχόσπιτα και προκάτ, χωρίς καμία νομιμότητα στην ύπαρξη αυτών. Υπό την απειλή των υψηλών προστίμων και την παρέμβαση του εισαγγελέα το σύνολο των παραθεριστών απομάκρυναν τροχόσπιτα και προκάτ, προ τριετίας.
Η αναφορά στον εισαγγελέα τότε είχε αναδείξει μία καθόλα παράνομη κατάσταση που διαιωνίζονταν για πολλά χρόνια, με την ανοχή των εκάστοτε δημοτικών αρχών, του πρώην Δήμου Σαπών και σημερινού Δήμου Μαρώνειας – Σαπών.
Όσο όμως ο οικισμός ήταν εκεί και κατοικούνταν, κυρίως του θερινούς μήνες, δύο αντλιοστάσια λειτουργούσαν σε εντατικούς ρυθμούς προκειμένου να δίνεται νερό στους παραθεριστές, χωρίς όμως να αποδίδονται χρήματα για την χρήση του. Παράλληλα άξιο απορίας ήταν ποιος δημιούργησε το δίκτυο υδροδότησης, πρόχειρο μεν, αλλά ικανό να δώσει νερό.
Στις 17 Αυγούστου 2015 είχε κατατεθεί η αναφορά στον εισαγγελέα από την τοπική κοινότητα Κρωβύλης, όπου ανήκει διοικητικά. Τότε καλούνταν η δημοτική αρχή να δώσει απαντήσεις για τον οικισμό της παραλίας και συγκεκριμένα τι ποσό αντιστοιχεί στην κοινότητα Κρωβύλης από τα χρήματα που θα έπρεπε κανονικά να είχαν καταβάλλει οι παραθεριστές.
Το ερώτημα που πρωτοκολλήθηκε δεν απαντήθηκε ποτέ. Το θέμα έφτασε στον εισαγγελέα, μετά από ομόφωνη απόφαση μελών του τοπικού συμβουλίου της Κρωβύλης, που αποφάσισαν να καταδείξουν την ανάγκη να μπει τέλος σε ένα καθεστώς παρανομίας και η παραλία να αξιοποιηθεί προς όφελος όλων των δημοτών και όχι προς όφελος λίγων και εις βάρος όλων των άλλων δημοτών.
Τελικά, το θέμα έφτασε μέχρι τη δικαιοσύνη με κατηγορούμενο τον δήμαρχο Μαρώνειας – Σαπών Γιάννη Σταυρίδη. Εκείνος καταδικάστηκε σε δέκα μήνες για παράβαση καθήκοντος, γιατί, όπως πληροφορείται ο “Χ” δεν λάμβανε τέλη καθαριότητας και ύδρευσης από όσους διέμεναν στον παράνομο οικισμό παραλίας Πετρωτών.
Θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε αλήθεια σε ποιον θα καταλογιστούν τα ποσά ύδρευσης και καθαριότητας που τόσα χρόνια δεν λαμβάνονταν εν γνώσει της δημοτικής αρχής, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η καταδικαστική απόφαση.
