Οι ιδιαίτερες αναπαραγωγικές συνήθεις του κούκου (Cuculus canorus) και το χαρακτηριστικό του κάλεσμα τον κάνουν να ξεχωρίζει από όλα τα αποδημητικά πουλιά!
Ο θηλυκός κούκος έχει την ικανότητα να «χρωματίζει» τα αυγά του, να γεννά δηλαδή αυγά που μοιάζουν με τα αυγά των άλλων πουλιών και να τοποθετεί ένα αυγό κάθε φορά σε μια διαφορετική φωλιά. Τα πουλιά ξενιστές, όχι μόνο κλωσούν το αυγό του κούκου, αλλά υιοθετούν και το νεοσσό και τον φροντίζουν σαν δικό τους.
Με αυτόν τον τρόπο, κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, ο κούκος γεννάει περίπου 25 αυγά!
Το αυγό του κούκου εκκολάπτεται νωρίτερα από τα αυγά των άλλων πουλιών. Ο νεοσσός κούκος, έχοντας ακόμη κλειστά τα μάτια του, πετάει τα υπόλοιπα αυγά από τη φωλιά, ώστε να είναι ο μοναδικός που θα επιζήσει.
Η επίμονη φωνή του, καθώς και το μόνιμα ανοιχτό στόμα του, κάνει τους θετούς γονείς να τον ταΐζουν συνεχώς, με αποτέλεσμα, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, να ξεπερνάει σε μέγεθος ακόμη και τους θετούς γονείς του.
Ο κούκος είναι ένα μεσαίου μεγέθους πτηνό, περίπου στο μέγεθος περιστεριού.
Το σώμα του είναι μακρύ και λεπτό και η ουρά του μακριά και στρογγυλεμένη.
Τον συναντούμε σε όλη την Ευρώπη, σε πολύ καλούς πληθυσμούς, συνήθως σε δασικές περιοχές και σε θαμνότοπους. Οι Κούκοι που φωλιάζουν στην Ευρώπη, ξεχειμωνιάζουν στην Αφρική, κυρίως στην σαβάνα.
Τρέφεται με τις κάμπιες των πεύκων, με έντομα, διάφορους σπόρους και καρπούς δέντρων.
Ο ερχομός του κούκου στη χώρα μας θεωρείται από το λαό προάγγελος της άνοιξης. Είναι ντροπαλός αλλά είναι πολύ πιθανόν να έχετε ακούσει το μονότονο κελάηδισμα «κου-κου, κου-κου» που κάνει ο αρσενικός κούκος όταν καλεί κάποιο θηλυκό
Ένας κούκος μπορεί να μη φέρνει την άνοιξη, πολλοί κούκοι μαζί όμως?
Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς
