Μπορεί η Γιορτή της Μητέρας να κατέχει την πρώτη θέση στις καρδιές όλων, ωστόσο η κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου είναι αφιερωμένη στη Γιορτή του Πατέρα ή Ημέρα του Πατέρα που δεν είναι άλλη από την ετήσια κινητή εορτή προς τιμήν του πατέρα, των πατρικών δεσμών και γενικά της επιρροής των πατέρων στην κοινωνία.
Η Γιορτή του Πατέρα, η οποία φέτος είναι την Κυριακή, 20 Ιουνίου, ξεκίνησε να γιορτάζεται πριν από περίπου 110 χρόνια σε μια μικρή πόλη της Αμερικής και γρήγορα πέρασε τα σύνορα.
Πώς καθιερώθηκε
Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα θεωρείται η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ – Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.
Όπως αναφέρει το Σαν Σήμερα, ο πρώτος εορτασμός της Ημέρας του Πατέρα έγινε στις 19 Ιουνίου 1910 στο Σποκέιν της Ουάσινγκτον, όπου ζούσε η οικογένεια Σμαρτ. Παρέμεινε ένα γεγονός τοπικής σημασίας για πολλά χρόνια μέχρι το 1966, οπότε ο τότε αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον με διάταγμά του ανακήρυξε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Έκτοτε ήταν θέμα χρόνια ο εορτασμός να περάσει τα αμερικανικά σύνορα και να διεθνοποιηθεί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια απόπειρα εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα είχε γίνει νωρίτερα από την την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908.
Η Κλέιτον ήθελε να γιορτάσει προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα που σημειώθηκε στην πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια τον Δεκέμβριο του 1907. Ο εορτασμός της δεν έλαβε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς επισκιάστηκε από άλλα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την ημέρα στην πόλη, με αποτέλεσμα ούτε η Δυτική Βιρτζίνια να αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη μέρα ως επίσημη εορτή, ούτε να εορταστεί ξανά.
Με ρωτούν αρκετοί φίλοι – συνήθως ανύπαντροι -τι σημαίνει καλός πατέρας;
Κατ’ αρχάς δεν το αποφασίζεις εσύ. Το αν είσαι καλός πατέρας θα το κρίνουν τα ίδια τα παιδιά σου, θα το καταλάβεις με το πέρασμα των χρόνων. Δεν είναι κάτι που φαίνεται με την πρώτη. Το βέβαιον είναι ότι καλός πατέρας δεν γίνεσαι από τη μια στιγμή στην άλλη, είναι κάτι που το παλεύεις και το κερδίζεις μέρα με την ημέρα.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του;
Ο καλός πατέρας ξέρει να ακούει. Δεν μιλάει μόνο… χρειάζεται ορισμένες φορές να ακούει τα παιδιά του και να αφουγκράζεται τις σκέψεις και τις αγωνίες τους…
Ξέρει να βρίσκει χρόνο για τα παιδιά του και να παίζει μαζί τους.
Δίνει πολλή αγάπη. Από την πολλή αγάπη δεν έπαθε ποτέ κανένας τίποτα, μην ακούτε σαχλαμάρες περί του αντιθέτου.
Έχει υπομονή και ψυχραιμία. Δεν χάνει ποτέ τον έλεγχο όταν είναι μαζί με τα παιδιά του. Τα περιβάλλει με τη σκιά της σιγουριάς του, χωρίς ωστόσο να τα πνίγει… Τους δίνει ελευθερία τόση, όση χρειάζεται, ούτε λιγότερη, ούτε περισσότερη.
Δεν λύνει τα προβλήματα των παιδιών του, αλλά τους δείχνει πώς να τα λύνουν μόνα τους.
Ο καλός πατέρας δε μασάει από το… οργανωμένο χάος που ονομάζεται προβλήματα της καθημερινότητας.
Ο καλός πατέρας ξέρει ότι η ευτυχία κρύβεται στις λεπτομέρειες, στα μικρά πράγματα, στις στιγμές… και πάνω απ’ όλα ο καλός πατέρας ξέρει να συγχωρεί.
Ένας εκ των θεμελιωτών της κοινωνικής ψυχολογίας και γενικότερα της Αμερικανικής κοινωνιολογίας ο Τζορτζ Χέρμπερτ συνήθιζε να λέει ότι «ένας πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους».
Κανόνες δεν υπάρχουν για να γίνεις καλός πατέρας, η ίδια η ζωή σε χτίζει αρκεί να το θες. Και το καταλαβαίνεις μόνο όταν περνούν τα χρόνια και κάθε φορά που ανοίγεις την πόρτα πέφτουν πάνω σου και φωνάζουν: Μπαμπααααααααά.
Ναι αυτή είναι η σωστή λέξη που σε κάνει να πέφτεις 10 φορές και να σηκώνεσαι 11. Η πιο γλυκιά λέξη στον κόσμο, η λέξη: «μπαμπάς».
