Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία νευρολογική νόσος, η οποία τα τελευταία χρόνια, εμφανίζεται με αλματώδεις ρυθμούς στον Ελληνικό πληθυσμό.
Η Ελλάδα αναφορικά με τον επιπολασμό της νόσου χαρακτηρίζεται ως περιοχή «μέτριου κινδύνου».
Η ΣΚΠ χαρακτηρίζεται ως νόσος «αδιευκρίνιστης αιτιολογίας», όπως και ως «μη σαφείς», αναφορικά με την πορεία κατά την οποία εξελίσσεται. Πολλοί ερευνητές προσομοιάζουν τη ΣΚΠ με «δακτυλικό αποτύπωμα», λόγω της μοναδικότητας που τη χαρακτηρίζει ανά περίπτωση.
Παρά την παλαιά αντίληψη, τα τελευταία χρόνια ολοένα και συχνότερα οι διατροφικοί παράγοντες ερευνώνται και συσχετίζονται τόσο με την αιτιολογία, όσο και με την αντιμετώπιση της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας.
Η Διατροφολογία είναι η επιστήμη που αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα και που κατεξοχήν συνεχίζει να εξελίσσεται τον 21ο.
Έχει ήδη αποδειχθεί η σχέση της διατροφής με πολλές χρόνιες παθήσεις, ενώ μελετάται για ακόμη περισσότερες.
Μεγάλο μέρος των ερευνητών έχει στραφεί στη μελέτη της σχέσης που διέπει τη σχέση της διατροφής με την αιτιολογία, αλλά και την αντιμετώπιση όλων των εκφυλιστικών νοσημάτων.
Ο στόχος είναι άμεσος και προφανής: Η βελτίωση της ποιότητας ζωής του πάσχοντα, με αποτέλεσμα την επιμήκυνση του προσδόκιμου επιβίωσής του. Προς την κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητο να προσδιοριστούν και να κατανοηθούν οι γενετικοί και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που προδιαθέτουν στην εμφάνιση της νόσου.
Παράλληλα, μελετώνται οι διατροφικές παράμετροι που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων νοσημάτων, αλλά και η αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών με τις γενετικές και τις νευροψυχολογικές προδιαγραφές του κάθε ατόμου.
Σήμερα, η επιστήμη της Διατροφής – Διαιτολογίας αποδεικνύεται ως ένα σημαντικό μέσο στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση όλο και περισσότερων χρόνιων εκφυλιστικών νοσημάτων, όπως είναι η ΣΚΠ.
Ταυτόχρονα, γύρω από τη νόσο διεξάγεται σημαντική έρευνα σε σχέση με το ρόλο των διατροφικών συστατικών στην περιεκτική αντιμετώπιση της νόσου.
Καθημερινά έρχονται στο φως νέες πληροφορίες σχετικά με το ρόλο των ωμέγα-3 και των μονοακόρεστων λιπαρών, για το σελήνιο, το μαγνήσιο, τον ψευδάργυρο, το χαλκό, αλλά και για διάφορες βιταμίνες όπως είναι εκείνες της Ομάδας Β, η Ε, και βέβαια η βιταμίνη D.
Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης – ΔιαιτολόγοςΔημήτρης Γρηγοράκης
Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος,PhD
Επιστημονικός Διευθυντής Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης & Μεταβολικού Ελέγχου ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ & Πρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας
