Οι “πράσινες επενδύσεις” σε ολόκληρο τον κόσμο, το “Green New Deal”, η “Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία”, χειροτερεύουν τα πράγματα με το πρόσχημα της αντιμετώπισής τους. Το ΝΕΡΟ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εμπορευματοποίησης σύμφωνα με την Οδηγία – Πλαίσιο της ΕΕ του 2000, στο όνομα του περιορισμού της σπατάλης. Έτσι ένα βασικό κοινωνικό αγαθό γίνεται πεδίο καπιταλιστικών επενδύσεων με το κόστος να το πληρώνει πολλαπλά ο λαός. Αυτήν την πολιτική ακολουθεί σήμερα η ΝΔ, όπως και όλες οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά και οι δυνάμεις τους σε δήμους και Περιφέρειες.
Σ’ αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση της ΝΔ με τον πρόσφατο νόμο (ν. 5037/2023), μετατρέπει τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, με αρμοδιότητες σε όλες τις υπηρεσίες ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Στο πλαίσιο των σχεδιαζόμενων συγχωνεύσεων των 126 ΔΕΥΑ σχεδιάζει ακόμη η άρδευση να περάσει στην αρμοδιότητα των νέων Ανώνυμων Εταιρειών Νερού με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τους αγρότες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την χειροτέρευση των όρων παροχής και χρήσης του νερού, των υποδομών, των συντηρήσεων, της τιμολόγησης και των υπηρεσιών αποχέτευσης και άρδευσης.
Δηλαδή, ο λαός θα πληρώνει πανάκριβα το νερό ενώ οι επιχειρηματικού όμιλοι θα θησαυρίζουν όπως ακριβώς συμβαίνει με το ηλεκτρικό ρεύμα , το Χρηματιστήριο Ενέργειας και τα πολύχρωμα τιμολόγια.
Στο Δήμο μας που δοκιμάζεται κάθε φορά που βρέχει πριν και μετά την μεγάλη πυρκαγιά τα αναγκαία έργα προστασίας της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων,(αντιπλημμυρική προστασία, διευθέτηση ρεμάτων, σύγχρονο δίκτυο υδροδότησης, κατασκευή δικτύων αποχέτευσης ομβρίων)δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα, γιατί δεν παράγουν έσοδα, δηλαδή κέρδος.
Όχι στα υπεράκτια αιολικά πάρκα μεταξύ Σαμοθράκης – Αλεξανδρούπολης.
Mε διαδικασίες fast trαck σχεδιάζει η κυβέρνηση να εγκαταστήσει δύο υπεράκτια αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 600 MW μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Σαμοθράκης.
Πρόκειται για μια ακόμη επένδυση με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και το FSRU που εντάσσεται στο πλαίσιο του λυσσαλέου ανταγωνισμού των μονοπωλίων της ενέργειας για μεγαλύτερα κέρδη, με στόχο την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων είναι προφανείς. Η άναρχη τοποθέτηση τεράστιων ανεμογεννητριών στα βουνά και τώρα μπροστά στο Δέλτα του Έβρου μέσα σε περιοχή NATURA αποδεικνύουν πόσο μεγάλες είναι οι αυταπάτες για όσους πιστεύουν ότι τα κέρδη των μονοπωλίων μπορούν να συνυπάρχουν με την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων.
Φαίνεται πως θα χρειαστούμε «τροχονόμο» για διευθέτηση της κίνησης ανάμεσα στις ανεμογεννήτριες, τα τάνκερ που τροφοδοτούν την πλωτή εξέδρα με υγροποιημένο αέριο, τα πλοία προς τη Σαμοθράκη, τα αλιευτικά σκάφη που φαίνεται πως θα έχουν πολύ περιορισμένο χώρο για να δουλέψουν και τα πλοία μεταφοράς πολεμικού υλικού κλπ.
Κι ενώ η Αλεξανδρούπολη μετατράπηκε σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας (με την στήριξη όλων των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και των υπολοίπων αστικών κομμάτων) ο λαός δεν έχει κανένα όφελος αφού εξακολουθεί να πληρώνει πανάκριβο ρεύμα και επιπλέον εξαιτίας αυτής της «ανάπτυξης» ολόκληρη η περιοχή έχει μετατραπεί σε μαγνήτη αντιποίνων εκτεθειμένη στο πλαίσιο των πολέμων που γίνονται στη γειτονιά μας με τη συμμετοχή της χώρας.
Στο ίδιο πλαίσιο «πράσινης ανάπτυξης» εντάσσεται και δημιουργία «Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας –Θράκης» με σκοπό τη μείωση του ενεργειακού κόστους των ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού, ΤΟΕΒ-ΓΟΕΒ, των ΔΕΥΑ και των διαδόχων τους.
Ο μύθος των ΑΠΕ, ότι δήθεν θα φέρουν φθηνό ρεύμα για το λαό, έχει προ πολλού καταρρεύσει και καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι όλος αυτός ο σχεδιασμός δεν αφορά την ενεργειακή επάρκεια της χώρας, για να έχει φθηνό ρεύμα ο λαός μας, αλλά είναι ενταγμένος στην πολιτική της «πράσινης μετάβασης» προκειμένου οι επιχειρηματικοί όμιλοι που επενδύουν στις ΑΠΕ να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη. Οι Ενεργειακές Κοινότητες (ΕΚ) προωθούν την παραπέρα απελευθέρωση της ενέργειας, με αποτέλεσμα αυξήσεις του ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά, χαράτσια για ΑΠΕ. Ο ρόλος τους είναι συμπληρωματικός στη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτούς. Οι μεγάλοι παραγωγοί ρεύματος καθορίζουν τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και σ’ αυτό το πλαίσιο λειτουργούν και οι ενεργειακές κοινότητες. Γρήγορα οι ΕΚ θα βγάλουν από πάνω τους τον κοινωνικό μανδύα, θα λειτουργούν με βάση το κέρδος για να αντέξουν τον ανταγωνισμό. Ακόμη περισσότερες χιλιάδες στρέμματα παραγωγικής γης για καλλιέργεια και βόσκηση θα χαθούν αποτελειώνοντας μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους.
Δυτική χερσαία ζώνη
Από τη συνεδρίαση του ΔΣ (12/12/22) μετά και την τοποθέτηση του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΛΑ έγινε ξεκάθαρο πως – για όσους είχαν ακόμη αυταπάτες – ο οργανισμός, η κυβέρνηση, το ΤΑΙΠΕΔ κάνουν τη δουλειά τους και ο Δήμος την δικιά του. Δηλαδή, άλλοι αποφασίζουν ΚΑΙ γι’ αυτή τη ζώνη και ο Δήμος χωρίς διαμαρτυρίες ακολουθεί.
Από την αρχική επιτροπή διεκδίκησης αποχωρήσαμε ως Λαϊκή Συσπείρωση επειδή φτιάχτηκε έτσι ώστε να έχει πλειοψηφία η δημοτική αρχή, δείγμα των προθέσεών της. Έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς καμιά ουσιαστική διεκδίκηση μόνο με αποστολή επιστολών, εγγράφων κλπ. Η υπόθεση της παραχώρησης της Δυτικής Χερσαίας Ζώνης απαιτεί οργανωμένη διεκδίκηση του λαού της πόλης, πράγμα που δεν βρίσκεται στη σκέψη της δημοτικής αρχής και των παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
Αν το επικείμενο master και business plan, μετά και την ένταξη του λιμανιού στα διευρυμένα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών, επιλέξει χαρακτηρισμό/κατασκευή λιμενικών εγκαταστάσεων στη δυτική χερσαία η έκταση θα παραμείνει στον ΟΛΑ ΑΕ και ο Δήμος δεν θα έχει καμιά ελπίδα.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση επαναλαμβάνουμε άλλη μια φορά ότι κάθε εξέλιξη στο λιμάνι γίνεται σε συνεννόηση των κυβερνήσεων με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που είναι και οι πραγματικοί ιδιοκτήτες, είτε μιλάμε για τα στρατιωτικά, είτε για τα επιχειρηματικά – ενεργειακά τους σχέδια, είτε για τα μεταφορικά.
Για εμάς βασικό αίτημα παραμένει εδώ και χρόνια όλο το παραλιακό μέτωπο να περάσει στην ιδιοκτησία και χρήση του λαού. Προϋπόθεση γι’ αυτό ήταν από το 2016 η κινητοποίηση των δημοτών, η μαχητική διεκδίκηση του λαού όλων όσων μας ανήκουν. Αν και πάλι δεν γίνει αυτό πολύ φοβόμαστε πως κάποια στιγμή δεν θα έχουμε πρόσβαση ούτε στο χώρο της ανάπλασης ούτε στη θάλασσα. Η πιθανή κατασκευή μαρίνας στο ίδιο σημείο θα εξυπηρετήσει τις εταιρείες που θα την διαχειρίζονται.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση, το νερό, η ενέργεια , οι ελεύθεροι χώροι, η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν κοινωνικά αγαθά στα οποία πρέπει να έχει πρόσβαση ο λαός για να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες του. Καλούμε το λαό να μην ανεχτεί άλλο τα μεγάλα λόγια περί «πράσινης ανάπτυξης» και τις υποσχέσεις ότι κάτι θα κερδίσει από το φαγοπότι εκατομμυρίων των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι αυταπάτη ολκής ότι από τις επενδύσεις κερδίζουν όλοι. Είναι αυταπάτη ότι θα προστατεύσουν το περιβάλλον και τη ζωή μας αυτοί που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά αγαθά ως εμπορεύματα και επενδύουν σ’ αυτά μόνο όταν πρόκειται να κερδίσουν. Αυτοί που έχουν επιστήμη και τεχνολογία στην υπηρεσία των κερδών τους ενώ από την άλλη καλλιεργούν στο λαό την αντίληψη ότι πρέπει να είναι ευχαριστημένος με ψίχουλα αυξήσεων και επιδομάτων, με ανοχή στην καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα της ανάπτυξης και της κλιματικής αλλαγής.
Καλούμε το λαό της περιοχής σε επαγρύπνηση. Μπροστά μας έχουμε αγώνες, αγώνες που αφορούν το μέλλον μας. Μέσα από τους κοινωνικούς φορείς, εργατικά, πολιτιστικά, αθλητικά σωματεία είναι ανάγκη να οργανωθεί ο αγώνας για να κερδίζουμε τη ζωή μας.
