Την 30ή του μηνός Ιανουαρίου εκάστου έτους διπλή άγει εορτή και πανήγυρη η Ορθόδοξη Εκκλησία μας συνεορτάζουσα και συνευφημούσα την μνήμη αφενός των Tριών Mεγάλων Πατέρων και Οικουμενικών Διδασκάλων και την εορτή αφετέρου των Γραμμάτων και της Ελληνικής Παιδείας, διατρανούσα κατ’ αυτόν τον τρόπο τη σχέση και τον σύνδεσμο μεταξύ Εκκλησίας και Παιδείας, Ναού και Σχολείου, θεσμών αντιπροσωπευτικών στην πορεία του Γένους μας.
Με την ευκαιρία αυτής της εορτής στους Ναούς της Μητροπόλεώς μας εκκλησιάσθησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες των εκπαιδευτικών μονάδων, που λειτουργούν στους Δήμους Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου και ανεγνώσθη το επίκαιρο Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου. Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος λειτούργησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός και ευλόγησε τους ἀρτους. Παρέστησαν ο Κοσμήτορας της Σχολής των Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας, που εδρεύει στην πόλη της Ορεστιάδος, Σπυρίδων Γαλατσίδας, οι Θεματικοί Αντιπεριφερειάρχες Πολιτικής Προστασίας και Υποδομών Κων. Βενετίδης, Οικονομικών και Πολιτισμού Φανή Μπαχαρίδου, Παιδείας και Νέας Γενιάς Στυλ. Κατσογριδάκης, η Αντιδήμαρχος Ορεστιάδος Χριστίνα Γκιλιλούδη, σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα και των τριών βαθμίδων και αντιπροσωπείες φοιτητών και μαθητών των Δημοτικών Σχολείων, των Γυμνασίων και των Λυκείων της πόλης.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος επέδωσε υποτροφία ύψους χιλίων ευρώ (1.000,00 €) στον αριστεύσαντα Άγγελο Βενετίδη, φοιτητή της Σχολής Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας, που υπέδειξε η Κοσμητεία της Σχολής. Ο Σεβασμιώτατος σχολιάζοντας την φιλόφρονα αυτή χειρονομία της τοπικής Εκκλησίας προς την φοιτητιώσα νεολαία επεσήμανε ότι η Εκκλησία εκτιμά τον κόπο και τον μόχθο των ανθρώπων του πνεύματος και συμπαρίσταται στην προσπάθεια των εντεταλμένων εκπαιδευτικών οργάνων για την αναβάθμιση της παιδείας, τονίζοντας ότι παιδεία δεν είναι μόνον οι γνώσεις αλλά το ήθος και οι αξίες που καλλιεργούνται.
Εξαίρων τον σύνδεσμο Εκκλησίας και Παιδείας ο Σεβασμιώτατος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε: «Τη συγγένεια Ναού και Σχολείου εκφράζει η ταυτότης των σκοπών των δύο αυτών θεσμών. Την ψυχική αναγέννηση στοχάζεται η Εκκλησία, την πνευματική ανάπτυξη επιζητεί το Σχολείο. Εδώ εις την Εκκλησία, εμπρός εις την ταπεινή κολυμβήθρα του βαπτίσματος ο άνθρωπος γίνεται χριστιανός, τέκνον του Θεού. Εκεί, στο Σχολείο, εμπρός στη χαμηλή έδρα του Δασκάλου, ο χριστιανός μεταμορφώνεται σε παράγοντα της ζωής και της κοινωνίας χρήσιμο, με την μόρφωσή του, με τον χαρακτήρα του, με τα φώτα του. Εδώ ο Άμβων ομιλεί, εκει η έδρα νουθετεί. Εδώ ο ιερεύς ευλογεί, εκεί ο διδάσκαλος εμπνέει και καθοδηγεί. …
»Ο διδάσκαλος με το σχολείο είναι η συνέχεια της οικογένειας, είναι ο επίλογος, αν θέλετε, του βιβλίου, που επιγράφεται σπίτι, αλλά είναι συγχρόνως και ο πρόλογος ενός βιβλίου πού λέγεται κοινωνία. Το έργο του διδασκάλου υπήρξε ανά την ιστορία και κυρίως εδώ στα ιερά αυτά χώματα έργο ιεραποστόλου, έργο μυσταγωγού, πνευματικού παράγοντος της ζωής, αληθούς στυλοβάτου της κοινωνίας και της Εκκλησίας.»
Στη συνέχεια στους επισήμους και τους εκπαιδευτικούς παρετέθη δεξίωση στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού.
