H Ελλάδα και η Γαλλία προβλέπεται να καταγράψουν τις μεγαλύτερες μειώσεις στο συνολικό κόστος για το δημόσιο από τη γήρανση του πληθυσμού (total public age-related costs) τις επόμενες δεκαετίες, σημειώνεται σε ανάλυση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η ανάλυση αναφέρεται στην τελευταία έκθεση της ομάδας εργασίας για τη γήρανση του πληθυσμού της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής (The 2018 Ageing Report), η οποία δημοσιοποιήθηκε στις 25 Μαΐου 2018 και κάνει προβλέψεις για το συνολικό κόστος από τη γήρανση του πληθυσμού για όλες τις χώρες της ΕΕ την περίοδο 2016-70. Οι προβλέψεις αυτές εξαρτώνται, φυσικά, από τις υποθέσεις που γίνονται.
Σύμφωνα με την έκθεση, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, το συνολικό κόστος για το δημόσιο από τη γήρανση του πληθυσμού προβλέπεται να αυξηθεί κατά 1,1 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ στην περίοδο αναφοράς (2016-70) – από 26% του ΑΕΠ το 2016 στο 28,2% το 2040, πριν μειωθεί στο 27,1% το 2070. Το κόστος αυτό θα κορυφωθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2040 και θα αρχίσει εν μέρει να μειώνεται από το 2050. Το 2070, το κόστος λόγω γήρανσης του πληθυσμού αναμένεται να είναι υψηλότερο στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία και τη Φινλανδία, φθάνοντας σε επίπεδα πάνω από 30% του ΑΕΠ έναντι 15% στη Λετονία και τη Λιθουανία (στην Ελλάδα, σύμφωνα με πίνακα, προβλέπεται λίγο κάτω από το 20% του ΑΕΠ). Στην προβλεπόμενη περίοδο, το κόστος γήρανσης προβλέπεται να αυξηθεί σε 11 χώρες, να μείνει γενικά αμετάβλητο σε τέσσερις και να μειωθεί σε άλλες τέσσερις χώρες.
Οι προβλέψεις για το συνολικό κόστος γήρανσης του πληθυσμού επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από το κόστος των δημόσιων συντάξεων και στη συνέχεια από το κόστος υγειονομικής περίθαλψης και του μακροπρόθεσμου κόστους φροντίδας.
Το κόστος των δημόσιων συντάξεων, κατά μέσο όρο στην Ευρωζώνη, αναμένεται να αυξηθεί κατά 1,3 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ έως το 2040, αλλά να μειωθεί κατά 0,4 της μονάδας του ΑΕΠ στη συνολική περίοδο αναφοράς στο 11,9% του ΑΕΠ το 2070. Το κόστος για τις δημόσιες συντάξεις είναι ο σημαντικότερος παράγοντας αύξησης του κόστους από τη γήρανση στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τη Σλοβενία, τη Γερμανία, τη Μάλτα και την Κύπρο, ενώ συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του κόστους στην Ελλάδα και τη Γαλλία.
Αντίθετα, το κόστος υγειονομικής περίθαλψης και μακροπρόθεσμης φροντίδας συμβάλλει στην αύξηση του κόστους σε όλες τις χώρες.
