Στον γεωγραφικό χώρο της Θράκης πραγματοποιείται μια διαδρομή στον χρόνο, με σημείο αναφοράς καλλιέργειες που έθρεψαν γενιές από την αρχαιότητα. Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ευρύτερου εκπαιδευτικού σχεδιασμού του Ιστορικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης.
Κατά την περίοδο 2018-2019, το πρόγραμμα «θρακικές καλλιέργειες και υγεία», με διάρκεια 90 έως 120 λεπτά, θα λαμβάνει χώρα στο μουσείο, απευθυνόμενο σε μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι σχεδιασμένο και υλοποιείται από την ιστορικό τέχνης-μουσειολόγο, Κική Χριστοδούλου.
«Στοχεύει στην εξοικείωση των μαθητών με τους μουσειακούς χώρους, ώστε να αποκτήσουν τη συνήθεια επισκέψεων στα μουσεία, να γνωρίσουν τα χαρακτηριστικά των μουσειακών αντικειμένων και να αναπτύξουν τις δημιουργικές και τις συνεργατικές τους ικανότητες».
Οι μαθητές θα ενημερωθούν για την αγροτική παραγωγή της Θράκης, με εδώδιμα ή εισαγόμενα φυτά, από το μακρινό παρελθόν έως σήμερα. Η κα Χριστοδούλου παρουσιάζει τις κυριότερες θρακικές καλλιέργειες: τις γηγενείς (αμπέλι, ελιά, κ.ά.), αλλά και αυτές που ήρθαν από το εξωτερικό και αποτελούν σημαντικό κομμάτι της αγροτικής οικονομίας (βαμβάκι, καλαμπόκι, κ.λπ.).
Με τη ματιά της ιστορικού Τέχνης, οι συμμετέχοντες θα συνδέσουν τις εικαστικές τέχνες με λατρευτικές παραδόσεις και έθιμα. «Υπάρχουν γραπτές αναφορές από την αρχαιότητα, επί παραδείγματι στον Όμηρο, για τις καλλιέργειες στη Θράκη όπως το αμπέλι, η ελιά και το σιτάρι. Αναφερόμαστε στη σύνδεση των φυτών με θεότητες και εξετάζουμε τη σχέση με τη λατρεία στις χώρες καταγωγής καλλιεργειών που έφτασαν μεταγενέστερα στη Θράκη, όπως ο ηλίανθος, που στη Λατινική Αμερική συνδέθηκε με εθιμοτυπικά τελετουργικά». Τέλος, η εκπαιδευτική διαδικασία συσχετίζει καλλιέργειες με παραδείγματα έργων μεγάλων ζωγράφων που αποτύπωσαν σιταροχώραφα, αμπελώνες κ.λπ.
Επιμέρους στόχος του προγράμματος είναι να κατανοήσουν οι μαθητές τη σχέση των τελικών προϊόντων κάθε καλλιέργειας με την υγεία. «Μελετάμε αν το τελικό προϊόν έχει θετική ή αρνητική επίδραση στον άνθρωπο, ανάλογα με τη χρήση του», μας λέει. Παράδειγμα αποτελεί ο καπνός. «Νεότερη μεν, παραδοσιακή και χαρακτηριστική δε, πρόκειται για θρακική καλλιέργεια που η επίδρασή του τελικού προϊόντος δεν θεωρείται άκρως υγιεινή».
Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με παιχνίδι, στο χαρτί και στον χώρο, ανάλογο με το επίπεδο των μαθητών: Καλλιτεχνική δραστηριότητα και φυλλάδιο δραστηριοτήτων, όπου οι μαθητές αναπαράγουν γνώσεις που έλαβαν προηγουμένως στο πρόγραμμα.
