«Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱός ἦν οὗτος» (Ματθ. 27,54)
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ Χριστός στόν Γολγοθά! Ὃποιος ἒχει καρδιά, ἂς θρηνήσει! Ὃποιος ἒχει νοῦ, ἂς κατανοήσει! Ὁ Ἐσταυρωμένος Ἰησούς, πάντοτε καί τώρα , θά εἶναι «μωρία καί σκάνδαλο» ( Α΄ Κορ. 1,23).
Ὁ θάνατος τοῦ Θεοῦ εἶναι τό ἀπ΄ αἰῶνος κρυμμένο μυστήριο τῆς σοφίας Του, ὁ θρίαμβος τῆς παντοδυναμίας τῆς ἀγάπης Του.
Ὁ Σταυρός! Τό φρικτό αὐτό μέσο τῆς θανατώσεως τῶν κακούργων, τό περιφρονημένο σύμβολο τῆς τιμωρίας τῶν φρικτοτέρων ἐγκλημάτων, γίνεται ὁ λαμπρότερος θρόνος, ἀλλά καί ἄμβωνας τῆς Θεότητος τοῦ Κυρίου. Κατά τόν Ἃγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό «κάθε πράξη καί κάθε ἒργο τοῦ Χριστοῦ εἶναι θεῖο καί θαυμαστό, ἀλλά τό πιό θαυμαστό ἀπ΄ὃλα, εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρός Του.»
Στή θυσία τοῦ Σταυροῦ φαίνεται τό μέγεθος τῆς θείας ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Γιατί «κανείς δέν ἔχει μεγαλύτερη ἀγάπη ἀπό κεῖνον πού θυσιάζει τή ζωή του γιά χάρη τῶν φίλων του» (Ἰωάν. 15,13). Καί ἡ ἀγάπη αὐτή τοῦ Θεοῦ διακρίνεται, σκανδαλωδῶς θά λέγαμε, μπροστά στή θηριωδία τῶν ἀνθρώπων τοῦ περιουσίου λαοῦ τοῦ Θεοῦ πού, ἐνῶ ἔπρεπε νά εὐγνωμονοῦν καί νά προσκυνοῦν τό Μεσσία, ἐκεῖνοι Τόν ὑβρίζουν, Τόν συκοφαντοῦν, Τόν μαστιγώνουν, Τόν σταυρώνουν καί θέτουν ἀκάνθινο στεφάνι στό κεφάλι Του. Μπροστά σ’ αὐτό τό κατάντημα τοῦ ἀνθρώπου τῆς εἰρωνείας καί βλασφημίας πρός τόν Κύριο, φαίνεται τό μέγεθος τῆς ἀγάπης Του πρός τούς σταυρωτές Του. Ἀλλά καί ἡ προσευχή Του γι’ αὐτούς: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23,34).
Οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες ἦταν παρόντες σέ πολλές θανατικές ἐκτελέσεις. Ὅμως ὁ σημερινός κατάδικος τούς φάνηκε διαφορετικός ἀπό τούς ἄλλους. Δέν ἔβριζε, δέν φώναζε. Ἀπεναντίας τό βλέμμα Του τούς ἀγκάλιαζε μέ πατρική ἀγάπη. Ἀκόμα καί ὁ συσταυρωμένος ληστής, παρά τό μαρτύριό του, εἶδε στό πρόσωπο τοῦ Ἐσταυρωμένου τόν ἀληθινό Θεό, γι’ αὐτό καί εἶπε, ἀπευθυνόμενος σ’ Ἐκεῖνον: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42).
Ἡ ὁμολογία τοῦ εὐγνώμονα λῃστῆ εἶναι καίριο σημεῖο τῆς θεολογίας μας, ποὺ ταυτίζεται μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν μετάνοιά μας. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος διδάσκει ὅτι : « εἷς λόγος τελωνικός, τὸν Θεὸν ἐξιλεώσατο˙ καὶ ἐν ῥῆμα πιστὸν , τὸν ληστήν διέσωσεν».
Ὅταν στό Γολγοθᾶ ὁ ἥλιος καί ἡ φωτεινή ματιά τοῦ Κυρίου βρέθηκαν ἀντιμέτωποι, ὁ ἥλιος ντράπηκε κι ἔκρυψε τό φῶς του μπρός στό Φῶς τῆς ἀγάπης Του. Οἱ πέτρες σχίσθηκαν καί ἡ Δημιουργία φόρεσε τό πένθος τῆς νεφέλης! Ὅλα αὐτά τά εἶδε ὁ Ρωμαῖος Ἐκατόνταρχος καί βροντοφώναξε τήν αἰώνια ἀλήθεια: «Στ’ ἀλήθεια, αὐτός ἦταν Υἱός τοῦ Θεοῦ» (Ματθ. 27,54).
Ἀπό τότε μέχρι σήμερα πολλοί ἀθῶοι καταδικάσθηκαν καί καταδικάζονται σέ θάνατο, σέ φυλακίσεις, σέ ἐξορίες, σέ μεταναστεύσεις. Στά πρόσωπά τους θά πρέπει νά βλέπουμε τόν Ἐσταυρωμένο Κύριό μας καί νά τούς προσφέρουμε ἀφειδώλευτα τήν ἀγάπη μας. Εἴτε εἶναι Ὀρθόδοξοι, εἴτε ἄλλων θρησκειῶν. Ὁ πάσχων καὶ συμπάσχων Θεός, εἶναι ὁ Θεὸς τῶν ἀνθρώπων, τῶν προσωπικῶν ὑπάρξεων, ποὺ μὲ τὸ σωτήριο πάθος Του, μας ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν τυραννίδα τῶν παθῶν μας, τὰ ὁποῖα τὰ μεταμορφώνει σὲ χάρισμα τῆς ἀγάπης καὶ ἀναζητήσεις πνευματικές.
Ἀγαπητοί μου,
Προσκυνῆστε τά Ἄχραντα Πάθη τοῦ Κυρίου μας σήμερα καί προσευχηθεῖτε γιά ὅλους τούς ἄδικα ἐσταυρωμένους συνανθρώπους μας. Κι ὁ Κύριος θά σᾶς δώσει πολλές πνευματικές χάρες καί εὐλογίες.
Καλὴ Ἀνάσταση!
Διάπυρος πρός τόν Σταυρωθέντα Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
