Μικρές ενορίες της παραμεθορίου επισκέφθηκε με την ευκαιρία της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, προκειμένου να εμψυχώσει τους λιγοστούς κατοίκους τους, που δίνουν το δικό τους αγώνα επιβίωσης.
Συγκεκριμένα, ο Σεβασμιώτατος το Σάββατο 5 του μηνός Αυγουστού ε.ε., παραμονή της Μεταμορφώσεως, λειτούργησε στην ενορία Αγίας Παρασκευής Αγριάνης, του τέως Δήμου Ορφέως, όπου διαβιούν σήμερα λιγότεροι από δέκα χριστιανοί, μέσα σε ένα πληθυσμό εκατοντάδων μουσουλμάνων. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού και ευλόγησε τους άρτους στην πανηγυρίζουσα ενορία Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Μαρασίων, που αριθμούν λιγότερους από εκατό κατοίκους, απέναντι από την Αδριανούπολη, στη συμβολή των ποταμών Άρδα και Έβρου. Την ακολουθία του Εσπερινού παρακολούθησαν ο Στρατηγός Διοικητής της XVI Μεραρχίας Δημήτριος Μπονώρας, ο Διοικητής του 21ου Συντάγματος Συνταγματάρχης Γρηγόριος Μπουτλιάκης, ο Αντιδήμαρχος Ορεστιάδος Σαράντης Μπαξεβανίδης και πολυπληθές εκκλησίασμα.
Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας της Μεταμορφώσεως ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μεγάλο Δέρειο, όπου και εκεί οι εναπομείναντες πέντε τον αριθμό χριστιανοί δίνουν τη δική τους μαρτυρία. Την Θεία Λειτουργία παρακολούθησαν ο Επιτελάρχης της 50ης Ταξιαρχίας, ο Γραμματεύς του Δήμου Σουφλίου Απόστολος Δαβής, οι Διοικητές των στρατιωτικών μονάδων, που εδρεύουν στην περιοχή του Μεγάλου Δερείου, προσκυνητές από τα γύρω χωριά και όμιλος επισκεπτών από την Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη με αρχηγό το Μόναχο Αρσένιο Βλιακόφτη.
Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα μεταξύ άλλων τόνισε• «Με την επί του Θαβώρ Μεταμόρφωσή Του, ο Κύριος «έδειξε το αρχέτυπον κάλλος της εικόνος, εν εαυτώ την ανθρώπινη αναλαβών ουσίαν» και φανέρωσε ότι σκοπός της ελεύσεώς Του στη γη δεν ήταν τόσο να κηρύξει μερικές θρησκευτικές και ηθικές αλήθειες, όσο να μεταμορφώσει το ανθρώπινο, να οδηγήσει και πάλι τον άνθρωπο στην πρώτη «δόξα», στον τελικό του προορισμό που είναι η θέωση. Γι’ αυτό η Μεταμόρφωση προσδιορίζει το χαρακτήρα της ορθοδόξου πνευματικότητος. Δεν προσβλέπουμε απλώς σε έναν προφήτη, αλλά στον Υιό του Θεού, που προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, τη φύση μας, και την έκανε πάλι να αστράψει «μεταστοιχειώσας αυτήν» στην λαμπρότητα της θεότητός Του. Όσα συντελούνται στο χώρο της Εκκλησίας -η προσευχή, η διδαχή, η νηστεία, τα έργα πίστεως και αγάπης, η κοινωνία των πιστών, κυρίως δε τα μυστήρια- συνεχίζουν να μεταμορφώνουν την ανθρώπινη ζωή, να την ανυψώνουν στο αρχέγονο κάλλος. Η όλη πορεία του χριστιανού είναι μία κίνηση μεταμορφώσεως εν Χριστώ, «από δόξης εις δόξαν», διά των ενεργειών του Αγίου Πνεύματος».
Στο τέλος όλοι με βαθειά συγκίνηση έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.
