Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών αλλά και την ένταση της βίας, της κακοποίησης, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, των δολοφονιών γυναικών, όπως παρουσιάζεται τους τελευταίους μήνες, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε γυναίκα του μόχθου, θύμα της βίας στο χώρο δουλειάς, εκεί όπου ζει, σπουδάζει, αθλείται, περνάει τον ελεύθερο χρόνο της.
Η δολοφονία, η σεξουαλική κακοποίηση και ο βιασμός πηγή τους έχουν το «δίκαιο» που επιβάλλει η σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία, τις αξίες που εκπορεύονται από την ίδια τη φύση της: την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, τον ατομισμό, τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης. Σε αυτό το έδαφος γεννιούνται η αλαζονεία, η υποτίμηση της φίλης ή του φίλου, του συναδέλφου, του συντρόφου, η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η υποτίμηση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής και από τα δύο φύλα. Σε αυτό το έδαφος αναπτύσσονται συμπεριφορές επιθετικές και εχθρικές ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που έχουν τις ίδιες έγνοιες, τα ίδια προβλήματα, τα ίδια συμφέροντα.
Δε μπορούμε να μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά που οφείλονται απλά στην προβληματική προσωπικότητα του κάθε δράστη. Ούτε όμως και δικαιολογείται αποκλειστικά με την ανατροφή των παιδιών στο πλαίσιο της οικογένειας.
Η σεξουαλική, σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή όποιας άλλης μορφής βία υφίστανται οι γυναίκες, παράγεται και αναπαράγεται στο έδαφος που διαμορφώνει ο οικονομικός και κοινωνικός καταναγκασμός, η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και ζωής. Οι συνέπειές τους είναι βαριές αλυσίδες για την εργαζόμενη ή άνεργη γυναίκα – ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου – η οποία βιώνει την ανασφάλεια της «ευέλικτης» εργασίας, του πετσοκομμένου εισοδήματος, των υποβαθμισμένων και εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας. Αυτές είναι οι οικονομικές, κοινωνικές συνθήκες που τις δυσκολεύουν να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις.
Την ίδια στιγμή, η νέα γυναίκα είναι εκτεθειμένη και ευάλωτη στα στρεβλά πρότυπα στις διαπροσωπικές σχέσεις που προβάλλουν ως «ατομική ευτυχία» την οικονομική και κοινωνική εξάρτηση ενός ανθρώπου από έναν άλλο στο πλαίσιο του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης.
Η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες γυναίκες, εκτεθειμένες στην πολύμορφη βία, επιβεβαιώνει ότι όπως κι αν ονομαστούν οι δολοφονίες γυναικών – είτε γυναικοκτονίες, είτε όχι – η ουσία του σύνθετου κοινωνικού προβλήματος δεν αλλάζει. Η αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου – στην οποία τασσόμαστε υπέρ – από μόνη της δεν αποτρέπει τέτοιες εγκληματικές πράξεις. Δεν αντιμετωπίζονται μόνο με την αναγκαία ενημέρωση και αποφασιστική καταδίκη των περιστατικών που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών.
Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη ενάντια στις αντιδραστικές κοινωνικές αντιλήψεις για τις σχέσεις μεταξύ των φύλων, που αναπαράγονται στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Συγκαλυμμένα απορρίπτεται ότι ο αγώνας για την ισότιμη θέση της γυναίκας στην εργασία, στην οικογένεια, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής και δράσης είναι ανάγκη να στηρίζεται στην κοινή πάλη γυναικών και ανδρών από εργατικές – λαϊκές δυνάμεις για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Δεν ανεχόμαστε να ακούμε για τα θύματα τις υποκριτικές κραυγές όλων αυτών που ευθύνονται για όσα βιώνουν χιλιάδες γυναίκες εκτεθειμένες στην ανασφάλεια και στην πολύμορφη βία. Δεν είναι μόνο υποκριτικές, αλλά και εξοργιστικές οι κραυγές της κυβέρνησης και των κομμάτων που κινούνται στις ράγες της ΕΕ, αφού με τη δική τους πολιτική δημιουργούν τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες πάνω στις οποίες ανθίζουν αυτά τα αποτρόπαια φαινόμενα.
Και φυσικά όπως όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, έτσι δεν είναι ατομικό ζήτημα και ευθύνη κάθε γυναίκας να “σπάσει τη σιωπή” της.
Το θάρρος, η τόλμη απέναντι στη βία μπορεί να αναπτυχθεί στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης. Η δράση στον σύλλογο, στο σωματείο είναι η καλύτερη “ασπίδα προστασίας” της γυναίκας για να βρει τη δύναμη και το κουράγιο να αλλάξει τη ζωή της μαχόμενη.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση διεκδικούμε:
- Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.ά.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
- Δημιουργία ενός δημόσιου και δωρεάν δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών με επίκεντρο τη γειτονιά, που -εκτός των άλλων- θα καλύπτουν την ψυχική υγεία, τον οικογενειακό προγραμματισμό, τη συμβουλευτική ζεύγους και γονιών.
- Στελέχωση των σχολείων με το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.λπ.), που έγκαιρα θα εντοπίζουν και θα αντιμετωπίζουν και τα φαινόμενα βίας και ενδοοικογενειακής βίας.
- Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές, σε αθλητικά σωματεία και χώρους αθλητισμού, Πολιτισμού κ.λπ. από επιστημονικούς κρατικούς φορείς ώστε να γίνει κτήμα των νέων ανθρώπων ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι ανεκτίμητη και αδιαπραγμάτευτη.
- Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών (επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις), των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.
Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης:
- Ορεστιάδας, Ζαλουφλής Κώστας,
- Σουφλίου, Μιδάλκος Παναγιώτης,
- Αλεξανδρούπολης, Δευτεραίος Σάββας, Δραμανίδου Νίκη, Βλυσίδης Γεράσιμος, Βαρσαμάκης Χρήστος
