Η Δημοτική αρχή και οι κοινωνικές υπηρεσίες του Πολυκοινωνικού, από την 1η ημέρα της θητείας, τεκμηριώνουν έμπρακτα και καθημερινά τον σεβασμό, το ενδιαφέρον και την φροντίδα για τους συνανθρώπους μας που είναι ευάλωτοι και αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα.
Το πρόβλημα με τους δύο αστέγους δεν παρουσιάστηκε πρώτη φορα αλλά είναι γνωστό στο Δήμο και σε όλες τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια.
Ο Δήμαρχος με προσωπική του πρωτοβουλία, προσέφερε επανειλημμένα ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στους συγκεκριμένους συμπολίτες μας, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους στο κάμπινγκ της Αλεξανδρούπολης και στον οικισμό των Λουτρών.
Στον χώρο του κάμπινγκ της ΤΙΕΔΑ φιλοξενείται ήδη εδώ και καιρό ένας συμπολίτης μας σε αξιοπρεπή χώρο χωρίς κανένα πρόβλημα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δύο κλοσάρ, δεν είναι άστεγοι συνεπεία της οικονομικής δυσπαραγίας, αλλά επιλέγουν ως στάση ζωής να αρνούνται κάθε φροντίδα και να επιστρέφουν στο χώρο του υπογείου του ΚΑΠΗ.
Αμέτρητες φορές ο χώρος καθαρίστηκε και απολυμάνθηκε. Δυστυχώς ούτε η αστυνομία ούτε η ψυχιατρική κλινική κατόρθωσαν να δώσουν λύση στο θέμα.
Το ανθρώπινα δυσάρεστο είναι ότι πάσχουν από αλκοολισμό και παρουσιάζουν επικίνδυνη παραβατική και επιθετική συμπεριφορά.
Προσφάτως ο ένας εξ αυτών επιτέθηκε με σπασμένο μπουκάλι σε νοσηλεύτρια του ΕΚΑΒ που προσπάθησε να τον φροντίσει.
Δεν διαθέτει νόμιμα έγγραφα παραμονής στην χώρα και αυτό στερεί την δυνατότητα να του χορηγηθούν οποιαδήποτε νόμιμα επιδόματα.
Ο έτερος διαθέτει κατοικία που του παραχωρήθηκε από το ίδρυμα παλιννοστούντων αλλά αρνείται να κατοικεί σε αυτή. Λαμβάνει κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης και προϊόντα ΤΕΒΑ.
Έχουν συνταχθεί κοινωνικές εκθέσεις για τον καθένα και οι περιπτώσεις παρακολουθούνται με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα από τους κοινωνικούς λειτουργούς και τις νοσηλεύτριες του Πολυκοινωνικού.
Το πολυκοινωνικό τους προσφέρει δωρεάν πλήρη σίτιση και ρουχισμό.
Αυτό το φαινόμενο μας θλίβει όλους αλλά παρόλες τις προσπάθειες του Δημάρχου και της διοίκησης του Πολυκοινωνικού σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, δεν κατέστη δυνατόν να δοθεί η επιθυμητή λύση, διότι οι δύο συμπολίτες αρνούνται κάθε φροντίδα και παροχή στέγης.
