Οι 19ες εκλογές της Μεταπολίτευσης στη Χώρα μας ανέδειξαν και τεκμηρίωσαν ένα φαινόμενο και μια πρακτική που προκαλούν έντονο προβληματισμό και ανησυχία.
Εννοώ την εργαλειοποίηση της θρησκευτικής ταυτότητος των πολιτών από κέντρα και εξουσίες που έχουν ως στόχο, αφ’ ενός μεν την χειραγώγηση των πολιτών στις εκλογές και αφ’ ετέρου, τον έλεγχο βασικών πυλώνων του πολιτικού μας συστήματος.
Η συγκεκριμένη επικίνδυνη πρακτική η οποία, σε μια πολιτική διαδικασία, προτάσσει το θρησκευτικό συναίσθημα έναντι της πολιτικά ιδεολογικής οικειότητος, δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανατροφής φονταμενταλιστών και φανατικών ή υπάκουων πολιτικών στελεχών. Τα επικίνδυνα αυτά άτομα, στη συνέχεια, στρεβλώνουν και υπονομεύουν τους Κανόνες και τις Αξίες του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.
Χαρακτηριστικές ανησυχητικές περιπτώσεις, που εμφανίσθηκαν στην προ ημερών εκλογική διαδικασία, είναι οι διεργασίες και τα αποτελέσματα στους κόλπους της μειονότητος στο Νομό Ροδόπης, καθώς και η προκλητική παρέμβαση μοναστικών και παρεκκλησιαστικών οργανώσεων στην υποστήριξη Κομμάτων. Ο αντιδημοκρατικός αυταρχισμός, ο ψηφοθηρικός κυνισμός και η εργαλειοποίηση του θρησκευτικού συναισθήματος, ως μέσα για την κατάκτηση αλλότριων στόχων, αποτελούν τεράστιες απειλές για το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία των προσώπων.
Ειδικότερα για την Θράκη, οι προκλητικές και φαύλες διεργασίες εντός της μουσουλμανικής μειονότητος, αποδεικνύουν περίτρανα ότι το περίφημο «Πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης», εξόκειλλε τελικά, σε άλλοθι απενοχοποίησης των Κομμάτων από τις ευθύνες που έχουν απέναντι στην περιοχή. Και όχι φυσικά, αυτό που θα έπρεπε να είναι: ένα υλοποιήσιμο σχέδιο για την πολυδιάστατη ανάπτυξη της Θράκης υπέρ όλων ανεξαιρέτως των πολιτών της.
† Ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος
