ΠΡΟΣ
Δημοτική Κοινότητα Αλεξανδρούπολης
Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης
Δημοτικούς Συμβούλους, Δημοτικές και Κοινοτικές Παρατάξεις
Κοινοποίηση : Βουλευτές Έβρου Αντιπεριφερειάρχη Έβρου
Αλεξανδρούπολη 11/10/2020
Θέμα: Βιώσιμη Ανάπτυξη – Κλειστή Ενιαία Αγορά
Κ. Συνάδελφοι, Αγαπητοί συνάδελφοι, Στην αρχαία Αθήνα και στις άλλες πόλεις κράτη την ονόμαζαν Αγορά και αποτελούσε την καρδιά της δημόσιας ζωής, καθώς σε αυτή λάμβαναν χώρα βασικές λειτουργίες της πόλης –εμπορικές, πολιτικές, διοικητικές, κοινωνικές, δικαστικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές– ενώ περιμετρικά της ήταν συνήθως κτισμένα και τα σημαντικότερα δημόσια κτίρια. Με την έλευση του Μεσαίωνα, οι Αγορές της Αθήνας και των άλλων πόλεων του αρχαίου κόσμου σταδιακά παρήκμασαν και καταργήθηκαν ή άλλαξαν πολιτισμική φυσιογνωμία και ονομασία. Είναι χαρακτηριστικό το ανατολίτικο Παζάρι κατά τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Αγορά όμως, δε χάθηκε από τη συλλογική μνήμη και κυρίως από τις ευρωπαϊκές πόλεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθημερινά χρησιμοποιούμε μια πληθώρα λέξεων που έχουν ως ρίζα την Αγορά (και μέσω αυτής το ρήμα «αγείρω»), όπως «αγορεύω», «αναγορεύω», «υπαγορεύω», «απαγορεύω», «κατηγορώ», «συνηγορώ», «αγύρτης», «αγοραίος», αλλά και «αγοράζω». Ωστόσο η μεγάλη ανάπτυξη τους επήλθε μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όπου η έλλειψη αγαθών απαιτούσε άμεση αποκατάσταση της διατροφικής αλυσίδας. Με το σχέδιο Marshall δημιουργήθηκαν οι μεγάλες και σημαντικές αγορές οι οποίες με το πέρασμα των χρόνων αποτυπώθηκαν στη συνείδηση των πολιτών ως κύριο κοινωνικό αγαθό. Τη δεκαετία του ’50 και του ’60 οι αγορές αυτές γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη λόγω και της μεγάλης αστικής ανάπτυξης που παρατηρήθηκε.
Η επόμενη δεκαετία αποτέλεσε την απαρχή νέων συνηθειών και δεδομένων. Η αγορά και διακίνηση τροφίμων έπαψε να αφορά αποκλειστικά την επιβίωση των μαζών και άρχισε να αφορά περισσότερο τις καταναλωτικές επιλογές και τάσεις. Την ίδια περίοδο έκαναν την εμφάνιση τους και οι αλυσίδες των super markets που ειδικεύονταν στην ανάλυση και χαρτογράφηση της ζήτησης. Το αποτέλεσμα ήταν να επικρατήσουν κατά κράτος στη διακίνηση τροφίμων έναντι μικρών παραγωγών – καταστημάτων και την ανάδυση ενός διεθνοποιημένου τρόπου διατροφής.
Τα τελευταία χρόνια οι καταναλωτές ολοένα και περισσότερο παρουσιάζουν ενδιαφέρον στα τοπικά προϊόντα και στην τοπική διατροφή, καθώς λογίζονται περισσότερο φιλικά προς την υγεία. Στο πλαίσιο αυτού του σημαντικού μετασχηματισμού φαίνεται να αναδύονται δύο τάσεις. Η πρώτη αφορά στον διατροφικό τουρισμό και η δεύτερη στο αυξημένο ενδιαφέρον για το ποιοτικό τοπικό προϊόν. Τα κίνητρα για τη μεταλλαγή αυτή είναι από τη μια κοινωνικά (και πολιτισμικά) και από την άλλη ατομικά. Για παράδειγμα, οι καταναλωτές που ενδιαφέρονται για την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και αειφορία, παρακινούνται από εξωτερικά κίνητρα, ενώ αυτοί που ενδιαφέρονται για την υγεία τους κινητοποιούνται κυρίως από ατομικά. Αυταπόδεικτα, οι τοπικές αγορές τροφίμων –ειδικά αυτές που μπορούν να γίνουν επισκέψιμες από τουρίστες – καλούνται να διαδραματίσουν ένα νέο περισσότερο δυναμικό ρόλο σε σχέση με το πολιτισμικό παρελθόν.
Στη βάση αυτή προτείνω να σταματήσει η ξενική και πολιτισμικά ασύμβατη φυσιογνωμία του Ανατολίτικου Παζαριού. Να ιδρυθεί από τον Δήμο μας Κλειστή Ενιαία Αγορά (στην περιοχή του Παλιού Νοσοκομείου – όπου ο προϋπολογισμός για την ανακατασκευή ενός άχαρου και αναχρονιστικού τσιμεντένιου κτιρίου στον αστικό χώρο έχει προϋπολογιστεί στα 12.000.000 ευρώ – ή στην περιοχή του Παλαιού Κολυμβητηρίου και Γηπέδων Τένις ή στην περιοχή των αποθηκών ΚΥΔΕΠ, κ.ά. και γενικότερα όπου επιτρέπουν οι περιβαλλοντικοί και συγκοινωνιακοί όροι), η λειτουργία της οποίας θα συμβάλλει καθοριστικά στην οικονομική και πολιτισμική αναβάθμιση της πόλης και της ευρύτερης περιοχής σύμφωνα με τα άρθρα 75 παρ. 1.α.10 του Δ.Κ.Κ. και 2 του Β.Δ. του Β.Δ. 24-9/20-10-1958, με εκμίσθωση των χώρων σε επαγγελματίες και συνεταιριζόμενους ή ομάδες παραγωγών με τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 192 του Δ.Κ.Κ.
Δημήτριος Μερκούρης
Σύμβουλός Δημοτικής Κοινότητας Αλεξανδρούπολης
