«Οι γιατροί του ΕΣΥ δεν χρειάζονται αυξήσεις. Έχουν την μοναδική εμπειρία να εργάζονται στο δημόσιο».
Αυτό είπε ανερυθρίαστα η υπουργός Εσωτερικών κυρία Κεραμέως (ναι, αυτή που διέπρεψε στο υπ. Παιδείας, με κατρακύλα των μαθητών στις εξετάσεις Pisa).
Είναι πραγματικά μοναδική εμπειρία να εργάζεσαι σε ελληνικό νοσοκομείο.
Ράντζα. Ουρές. Υπερεργασία στα όρια του burn out. Διαπληκτισμοί με ασθενείς και συνοδούς. Εκτός από γιατρός πολλές φορές κάνεις το νοσηλευτή, τον τραυματιοφορέα, τον διοικητικό υπάλληλο, λόγω υποστελέχωσης. Συνήθως είσαι ολομόναχος για δεκάδες ή εκατοντάδες ασθενείς. Είσαι οικονομικά εξαθλιωμένος και επιστημονικά απαξιωμένος. Η μόνη ουσιαστική ανταμοιβή είναι η ανταπόκριση των ασθενών. Κι έχεις να αντιπαλεύεις τις διοικητικές αστοχίες, αβλεψίες και συχνά τρικλοποδιές της πολιτικής της κυβέρνησης.
Η εμπειρία αυτή είναι μοναδική.
Δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο. Χιλιάδες συνάδελφοι μας απ΄ όλο τον κόσμο την αναζητούν μάταια, χωρίς να τη βρίσκουν. Αλλά, ενώ παρακαλούν, δεν υπάρχουν θέσεις για να επιστρέψουν και να τη βιώσουν όπως εμείς οι ιθαγενείς γιατροί.
Δε συγκρίνεται όμως τίποτα απ΄ όλα αυτά με την εμπειρία να είσαι υπουργός. Η δυσκολία της θέσης , οι αντίξοες συνθήκες εργασίας, ο χαμηλός μισθός, δεν μπαίνουν στη ζυγαριά με τη χαρά και την ευκολία να εφημερεύεις ως γιατρός σε ελληνικό νοσοκομείο.
Τι να κάνουμε όμως; Η κυρία Κεραμέως δεν πρόκανε να γίνει γιατρός.
Η μοίρα της έλαχε να γίνει υπουργός του κυρίου Μητσοτάκη.
Την κατανοούμε. Ο καθείς κι ο πόνος του.
Κι ας κάνει και τον γελωτοποιό..
ΜΕΤΩΠΟ ΟΕΝΓΕ
ΜΕΤΩΠΟ ΠΙΣ
