Εντελώς αιφνιδιαστικά και µόλις δύο µήνες πριν τις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις, αντιµετωπίσαµε τη δυσάρεστη έκπληξη της απόφασης του Υπουργείου Παιδείας για τη µείωση του αριθµού των εισακτέων στις Σχολές υψηλής ζήτησης και ειδικότερα στα Τµήµατα Ιατρικής, η οποία στην πραγµατικότητα καταργεί δύο από τα επτά Τµήµατα Ιατρικής της χώρας µας.
Φαινοµενικά, µε την απόφαση αυτή, το Υπουργείο Παιδείας, αντιµετωπίζει τη δυσανάλογη πλέον αναλογία Φοιτητών-Καθηγητών, την υποστελέχωση, την υποχρηµατοδότηση και τις ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδοµής και φαίνεται να εξυπηρετεί τη λειτουργία των Τµηµάτων Ιατρικής και την καλύτερη εκπαίδευση των φοιτητών.
Στην πραγµατικότητα όµως αποτελεί αποδοχή και νοµιµοποίηση της συρρίκνωσης και περαιτέρω υποβάθµισης των Τµηµάτων Ιατρικής.
Στερεί πλέον το δικαίωµα των Τµηµάτων Ιατρικής, διεκδίκησης νέων θέσεων µελών ∆ΕΠ, αφού η αναλογία φοιτητών – Καθηγητών «βελτιώνεται», σε εποχές κατά τις οποίες οι θέσεις µελών ∆ΕΠ µειώνονται συνεχώς και µε γεωµετρική πρόοδο κάθε χρόνο. Καταργούνται χωρίς να επαναπροκηρύσσονται οι θέσεις [πιστώσεις] των µελών ∆ΕΠ, οι οποίοι συνταξιοδοτούνται ή παραιτούνται και ακόµη και αυτές κατά τις οποίες σε διαδικασία εξέλιξης εκλέγεται άλλος συνάδελφος από αυτόν ο οποίος αιτήθηκε την εξέλιξη, καθώς οι πιστώσεις πλέον θεωρούνται !!! προσωποπαγείς.
Ειδικότερα για το Τµήµα µας, το Τµήµα Ιατρικής του ∆ηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης, αυτή τη στιγµή παραµένουν στα συρτάρια του Υπουργείου 46 τέτοιες θέσεις οι οποίες έπρεπε να έχουν επαναπροκηρυχθεί, χωρίς να υπολογίσουµε τις θέσεις οι οποίες θα χαθούν λόγω αποχώρησης συναδέλφων το καλοκαίρι και φυσικά είναι πλέον µη διεκδικήσιµες.
Στον αντίποδα τα τελευταία χρόνια, έχουν δοθεί από το Υπουργείο Παιδείας στο Τµήµα µας, µόλις 3 θέσεις και η µία από αυτές για προκήρυξη το 2018. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τη διεκδίκηση µεγαλύτερης χρηµατοδότησης η οποία µειώνεται κάθε χρόνο και αγγίζει πλέον µόλις το 20% της αντίστοιχης παλαιοτέρων ετών, όπως και των ελλείψεων υλικοτεχνικής υποδοµής.
Η δικαιολογία ότι η µείωση του αριθµού των φοιτητών έγινε µετά από πρόταση των Πρυτάνεων και των Τµηµάτων Ιατρικής µόνο ως προσχηµατική µπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι προτάσεις έγιναν στην προσπάθεια διεκδίκησης νέων θέσεων, αύξησης του αριθµού του προσωπικού, κονδυλίων και υλικοτεχνικής υποδοµής και υπό την πίεση και το βάρος των συνεχών εκπτώσεων και µειώσεων των απαραίτητων παροχών για τη λειτουργία των Πανεπιστηµίων, τα οποία λειτουργούν πλέον στα όριά τους.
Το Υπουργείο, ουδέποτε ζήτησε εµπεριστατωµένη ανάλυση από τα Τµήµατα Ιατρικής, ουδέποτε προκλήθηκε ανάλογη συζήτηση και πολύ περισσότερο διαβούλευση. Όλα τα χρόνια υπήρχε µια τύποις ερώτηση για τον αριθµό εισακτέων και ακόµη και αυτή αγνοούνταν συστηµατικά. Αλλά ακόµη και έτσι είναι δεδοµένο ότι ο αριθµός των εισακτέων ανά Τµήµα Ιατρικής έγινε αυθαίρετα και επιλεκτικά αποδεκτός κατά την επιθυµία του Υπουργείου, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι πραγµατικές δυνατότητες των Τµηµάτων, χωρίς ορθολογική κατανοµή των φοιτητών, αλλά και επιλεκτικά και ο προτεινόµενος αριθµός ορισµένων Τµηµάτων.
Οι αλλαγές σε τέτοια ζωτικά θέµατα υψίστης σηµασίας απαιτούν ωριµότητα, ορθολογική ανάλυση, διαβούλευση, τεκµηρίωση δίκαιη κατανοµή, στρατηγικό σχεδιασµό και προγραµµατισµό µεσοπρόθεσµων και µακροπρόθεσµων στόχων και έρχονται σε πλήρη αντίθεση µε την αυθαίρετη αυξοµείωση του αριθµού των εισαχθέντων φοιτητών ανά Τµήµα και Ίδρυµα.
Όσο για το επιχείρηµα ότι η Ελλάδα έχει πολλούς γιατρούς, βεβαίως είχε και ενδεχοµένως έχει πολλούς γιατρούς, καθώς κατά τις προηγούµενες δεκαετίες υπήρξε αθρόα προσέλευση και βιοµηχανική αναγνώριση πτυχίων. Σήµερα όµως το µόνο που βλέπουµε να επικρατεί είναι η Επιστηµονική Γεροντοκρατία.
Τα Νοσοκοµεία λειτουργούν στα όρια του επικίνδυνου και της κατάρρευσης, τα περισσότερα µε τεράστιες ελλείψεις και γηρασµένο Ιατρικό δυναµικό και οι πολλές Κλινικές, βεβαίως κυρίως λόγω της επιστηµονικής γενοκτονίας-µετανάστευσης, για την οποία δεν βλέπουµε καµία προσπάθεια αντιµετώπισης από την Πολιτεία, λειτουργούν µε ελλιπή αριθµό ή και χωρίς ειδικευόµενους.
Με πολύ απλά µαθηµατικά, σε 6 χρόνια, σε συνδυασµό µε την πολιτική της επιστηµονικής µετανάστευσης, ο ειδικευόµενος θα αποτελεί προστατευόµενο είδος προς εξαφάνιση. Όσο για τους υποψηφίους, είναι τραγικό για µια ευνοµούµενη χώρα που σέβεται τους πολίτες της, η µείωση του αριθµού των εισακτέων ιδιαίτερα στις Σχολές υψηλής ζήτησης, να ανακοινώνεται µόλις δύο µήνες πριν τις εισαγωγικές εξετάσεις και αφού έχει λήξει η προθεσµία υποβολής των δηλώσεων των µαθητών στις Σχολές στις οποίες επιθυµούν να διαγωνιστούν, στερώντας τους τη δυνατότητα να προσαρµοστούν στις νέες συνθήκες καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα εκπρόθεσµης διόρθωσης της δήλωσης.
Η φαινοµενικά αθώα και καλοπροαίρετη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας αντί της επαρκούς στελέχωσης, της στήριξης και αναβάθµισης των Τµηµάτων Ιατρικής, καταργεί στην πραγµατικότητα, σε αντιστοιχία φοιτητών, δύο από τα επτά Τµήµατα Ιατρικής της χώρας µας.
Η µείωση του αριθµού των εισακτέων στα Τµήµατα Ιατρικής κατά 220, από 1055 σε 835, αντιστοιχεί στους εισακτέους του Τµήµατος Ιατρικής του ∆ηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης, του Τµήµατος Ιατρικής Θεσσαλίας και ακόµη 20 παραπάνω. Και αν ενδεχοµένως επανέλθουµε του χρόνου στις φετινές αντιστοιχίες φοιτητών-Καθηγητών και τα δεδοµένα που ισχύουν έως τώρα, είναι προφανές ότι τα δύο αυτά Τµήµατα δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης καθώς ο µικρός πλέον αριθµός των φοιτητών τους θα µπορεί να εκπαιδευτεί στα κεντρικά Τµήµατα Ιατρικής.
Ο Πρόεδρος
Αλέξανδρος Χ. Πολυχρονίδης Καθηγητής Χειρουργικής
