Μπορεί κατά βάση στην Ελλάδα να ακολουθούμε τα έθιμα που μας έχει επιβάλλει η δική μας κουλτούρα, θρησκεία και ο πολιτισμός, όμως αντίστοιχα ανά τον κόσμο υπάρχουν ανάλογα έθιμα που στα μάτια μας φαντάζουν κάπως… περίεργα!
Όπως είναι για παράδειγμα το ξύρισμα του τριχωτού της κεφαλής ενός νεογέννητου στη Σρι Λάνκα.
Οι Βουδιστές, όταν η μέλλουσα μαμά μπαίνει στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης της κάνουν μία τελετή στην οποία ψάλλουν για την καλή υγεία της μητέρας και του παιδιού.
Πριν τη γέννηση ενός παιδιού, στον Ινδουισμό υπάρχουν επίσης παρόμοιες τελετές για το αγέννητο παιδί.
Οι Ινδουιστές για παράδειγμα, την τριακοστή ημέρα μετά τη γέννηση του μωρού, ξυρίζουν τελείως το κεφαλάκι του ενώ στην τελετή ονοματοδοσίας επιβεβαιώνεται ουσιαστικά το όνομα που θα πάρει το παιδί και το οποίο έχουν διαλέξει οι γονείς του.
Οι μουσουλμάνοι έχουν άλλο έθιμο. Τυλίγουν το μωρό σε έναν λευκό μανδύα (το λευκό συμβολίζει την αγνότητα και το φορούν στο παιδί καθώς σύμφωνα με την παράδοση είχε φορέσει ακριβώς το ίδιο και ο προφήτης στα δικά του παιδιά) και ψιθυρίζουν στο δεξί αυτί του μία προσευχή. Στο αριστερό αυτί, ψιθυρίζουν στο μωρό μία άλλη προσευχή που είναι ουσιαστικά η «βάπτισή» του και η «είσοδός» του στη θρησκεία του.
Στο μωρό δίνεται να καταναλώσει ένα γλύκυσμα που περιέχει μέλι. Την έβδομη ημέρα γίνεται η τελετή ονοματοδοσίας. Καλούνται συγγενείς οι οποίοι λένε διάφορες προσευχές ενώ οι κυρίες αφήνουν στο σπίτι ένα δώρο, συνήθως υαλικά ή κάτι για το σπίτι και επιπλέον γλυκά!
Στη Ρωσία δεν πρέπει άλλες γυναίκες να αγγίζουν την κοιλιά μιας εγκύου εκτός και αν θέλουν να μείνουν έγκυες, μιας και πιστεύεται ότι η εγκυμοσύνη είναι «κολλητική».
Στο Μεξικό, όταν μια γυναίκα υποφέρει από ναυτίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της λένε ότι το μωρό θα γεννηθεί με πλούσια μαλλιά ενώ αν δεν φάει το φαγητό που λιγουρεύεται, το μωρό της θα γεννηθεί με ένα σημάδι που θα έχει το σχήμα από αυτό το φαγητό. (κάτι αντίστοιχο ισχύει και στη δική μας παράδοση)
