“Οι ιδέες της γαλλικής επανάστασης, η διπλωματία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η δράση της φιλικής εταιρίας και η δημιουργία του τεράστιου φιλελληνικού κινήματος που συγκίνησε τη διεθνή διανόηση αποτέλεσαν μαζί με την αποφασιστικότητα, την γενναιότητα και την τόλμη των ελλήνων χριστιανών επαναστατών το θεμέλια της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν έργο κάποιων πρωτόγονων βίαιων «αγριάνθρωπων» που δεν ήξεραν τίποτα άλλο από το σπαθί. Αλλωστε οι έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ αγριάνθρωποι.
Αντιθέτως, ήταν αποτέλεσμα στρατηγικής, διεθνούς διπλωματίας, εμπορίου, διανόησης και φυσικά πολεμικής δράσης. Πως μπορείς να χαρακτηρίσεις τους Φιλικους, που συνέβαλαν καθοριστικά στην εξέγερση, αγράμματους αγριάνθρωπους με «τρύπια τσαρούχια»;
Οι πιο μορφωμένοι έμποροι, αστοί που είχαν επαφές σε όλη την Ευρώπη, άνθρωποι που γνώριζαν γαλλικά, ιταλικά, ρωσικά και ναι, μπορεί και να χόρευαν βαλς ήταν εκείνοι που αντιτάχθηκαν στην ιερή συμμαχία.
Πως μπορείς να χαρακτηρίζεις τους Ελληνες αγωνιστές του ’21, όπως Τον Κολοκοτρώνη, τον Ανδρούτσο, τη Μπουμπουλίνα, τον Καραϊσκάκη αγριάνθρωπους;
Το ψευτο-αρρενωπό αφήγημα είναι επικίνδυνο
Ο βουλευτής που έκανε αυτή τη δήλωση φαίνεται να πιστεύει ότι η ιστορία γράφεται μόνο από βίαιους, «σκληρούς» άντρες, απαξιώνοντας οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι τοξική αρρενωπότητα στη χειρότερη μορφή της. Ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι. Οι λαοί που προοδεύουν, είναι οι λαοί που τιμούν και σέβονται τους πάντες και τις θυσίες τους.
Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν απλώς μια ωμή, βίαιη εξέγερση κάποιων «μάτσο» αντρών. Ήταν ένας σύνθετος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, που πέτυχε χάρη στη σύμπραξη όλων: των στρατηγών, των μορφωμένων, των γυναικών, των κληρικών, των αγωνιστών. Το να παρουσιάζει κανείς την ιστορία με τόσο απλοϊκό και φανατισμένο τρόπο προδίδει είτε αμάθεια είτε πολιτική σκοπιμότητα. Σε κάθε περίπτωση, είναι ντροπή.
Οι γυναίκες της Επανάστασης δεν ήταν “αντρογυναίκες”.
Οι γυναίκες της επανάστασης θυσίασαν την ίδια τους την ζωή, την περιουσία και την οικογένεια τους για να στηρίξουν την Ελλάδα και τους Ελληνες
Οι γυναίκες δεν πολέμησαν επειδή «έγιναν άντρες», αλλά επειδή ήταν πατριώτισσες και αγωνίστριες από μόνες τους.
Η Μπουμπουλίνα ήταν ναύαρχος και χρηματοδότης του Αγώνα. Η Μαυρογένους ξόδεψε όλη της την περιουσία για την επανάσταση και πολέμησε η ίδια. Αυτές ήταν γυναίκες που δεν χρειάζονταν να τις αποκαλεί κανείς «αντρογυναίκες» για να τους αναγνωρίσει την αξία.
Και κάτι ακόμα: ο όρος «φεμινίστρια» χρησιμοποιείται εδώ με ειρωνικό τρόπο, λες και είναι βρισιά. Όμως, αν «φεμινισμός» σημαίνει αγώνας για ελευθερία, ισότητα και δικαιώματα, τότε οι γυναίκες του 1821 ήταν φεμινίστριες στην πράξη”.
