Στό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῆς Τυροφάγου καί ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὁ Κύριος λέει: «Ἄν συγχωρήσετε τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὰ παραπτώματά τους, θὰ συγχωρήσει καὶ ἐσᾶς ὁ οὐράνιος Πατέρας. Ἄν ὅμως δὲν συγχωρήσετε στοὺς ἀνθρώπους τά παραπτώματά τους, οὔτε ὁ Πατέρας σας θὰ συγχωρήσει τὰ δικά σας παραπτώματα».
Ἡ ἐμπειρία τῆς συγγνώμης πού προσφέρει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, δημιουργεῖ μέσα του τήν αὐτονόητη ὑποχρέωση νά φέρεται καί αὐτός μέ τήν ἴδια ἐπιείκεια στόν συνάνθρωπό του.
«Ὅταν νηστεύετε, νά μή γίνεστε σκυθρωποί, ὅπως οἱ ὑποκριτές πού παραμορφώνουν τήν ὄψη τους γιά νά δείξουν στούς ἀνθρώπους πώς νηστεύουν. Σᾶς διαβεβαιώνω πώς ἔτσι ἔχουν κιόλας λάβει τήν ἀνταμοιβή τους.
Ὅταν ἡ νηστεία ἀπὸ παιδαγωγικό μέσο πνευματικῆς προόδου τοῦ χριστιανοῦ γίνεται σκοπὸς τῆς θρησκευτικῆς ζωῆς, ἤ ὅταν ἀποβλέπει στήν ἰκανοποίηση τῆς συνειδήσεως, ἤ ἀποβαίνει πιστοποιητικό γιά τήν καλή γνώμη τῶν ἄλλων γιά μᾶς, τότε δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴ γνήσια πνευματικὴ ζωή, εἶναι τύπος χωρὶς περιεχόμενο. Ἡ ἀληθινή καί εὐάρεστη στό Θεό νηστεία δέν εἶναι ἡ ἀποφυγή ὁρισμένου εἴδους τροφῶν, ἀλλά ἡ ἀπαλλαγή ἀπό πάθη καί φιλοδοξίες, ἀπό κακότητες καί πονηριές. «Ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, καταλαλίας ψεύδους καί ἐπιορκίας» γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος.
Καί τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τελειώνει μέ τήν στροφή τῆς προσοχῆς τοῦ ἀνθρώπου στήν συγκέντρωση θησαυρῶν αἰωνίων καί ἄφθαρτων καί ὄχι ἐπίγειων πού φθείρονται καί κινδυνεύουν νά κλαποῦν, νά ὑποτιμηθοῦν, νά χαθοῦν. «Μή μαζεύετε θησαυρούς πάνω στήν γῆ, ὅπου τούς ἀφανίζει ὁ σκόρος καί ἡ σκουριά καί ὅπου οἱ κλέφτες κάνουν διαρρήξεις καί τούς κλέβουν. Ἀντίθετα, νά μαζεύετε θησαυρούς στόν οὐρανό, ὅπου δέν τούς ἀφανίζουν οὕτε ὁ σκόρος, οὕτε οἱ κλέφτες.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
