Ο νομός Έβρου βιώνει έναν οικονομικό μαρασμό αρκετά χρόνια τώρα. Η περιοχή εξακολουθεί να είναι μια από τις φτωχότερες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Τα δημογραφικά στοιχεία άλλωστε είναι αμείλικτα. Παρά τις κατά καιρούς μεγαλόστομες εξαγγελίες των εκάστοτε κυβερνώντων, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.
Η παρουσίαση πριν από ένα χρόνο του αναπτυξιακού προγράμματος των 360 έργων για την περιφέρεια Α.Μ.Θ. από τον πρωθυπουργό έχει επιλεκτική εκτέλεση σε ελάχιστο ποσοστό, ενώ τα έργα κι οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στο πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για τη Θράκη, φαντάζουν ως μια έκθεση ιδεών.
Οι κάτοικοι της περιοχής κι ιδιαίτερα ο επιχειρηματικός κόσμος αγωνίζεται για την επιβίωση κόντρα σε τεράστια λειτουργικά κόστη, λόγω της απόστασης από το κέντρο, που δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας μειώνοντας την ανταγωνιστική δυνατότητά τους.
Υποσχέσεις για Μεταφορικό Ισοδύναμο, για Ειδικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα για το Βόρειο Έβρο, για αναβάθμιση σιδηροδρομικής γραμμής ακούσαμε, πλην όμως όλα αυτά ήταν κούφια λόγια. Μέχρι τώρα δεν έγινε τίποτε. Και στο μεταξύ η κατάσταση χειροτερεύει.
Οι επιχειρήσεις καθίστανται μη ανταγωνιστικές, συνεχίζουμε να έχουμε τεράστια εκροή ανθρώπων προς το κέντρο και το εξωτερικό, η «ερημοποίηση» μεγαλώνει και το παραγωγικό μοντέλο της περιοχής ταλανίζεται από τη στρεβλότητα και την έλλειψη ουσιαστικών αναπτυξιακών κινήτρων.
Μπορεί το έντονο ενδιαφέρον, κυρίως για στρατιωτικούς λόγους, των Αμερικανών για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η λειτουργία της πλωτής μονάδας αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου, να δίνει στην Αλεξανδρούπολη ένα αναπτυξιακό προβάδισμα, όμως χωρίς ισόρροπη ανάπτυξη εντός της περιφέρειας δεν επιτυγχάνεται ο στόχος να βγει η περιοχή από το τέλμα.
Η μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά του καλοκαιριού, έκανε την κατάσταση να φαντάζει τραγική. Οι καθυστερήσεις των αποζημιώσεων των πληγέντων καθώς κι η επικοινωνιακή κυρίως διαχείριση της καταστροφής, δεν φέρνουν αποτελέσματα κι έτσι η παρακμή συνεχίζει κι εντείνεται.
Το πρόγραμμα που προ ημερών εξαγγέλθηκε ότι θα δημιουργηθεί από την ήδη καθυστερημένη Επιτροπή Ανασυγκρότησης του νομού Έβρου, μπορεί να δημιουργεί θετικούς συνειρμούς, όμως ξέρουμε καλά ότι θα καθυστερήσει ακόμη αρκετά, ενώ η περιοχή έχει άμεσες ανάγκες. Επίσης, δεν περιλαμβάνει την εφαρμογή ιδιαίτερων πολιτικών με άμεση εφαρμογή, που μπορεί να δώσουν ίσως κάποια πιο άμεσα οφέλη κι ανακούφιση. Δεν αρκούν μόνο οι υποδομές που πρόκειται να προταθούν στο πρόγραμμα ανασυγκρότησης.
Παραμένει ζωντανό το διαχρονικό αίτημα να γίνει ο Έβρος, από το βορά μέχρι το νότο, ένα μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο για την Ανατολική Ευρώπη. Εξακολουθεί να αποτελεί τεράστιο έλλειμα η αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου κι η σύνδεση του με το λιμάνι, το αεροδρόμιο και τα διεθνή σιδηροδρομικά δίκτυα. Τα κορεσμένα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας δε συμβάλλουν σε καμιά προσπάθεια ενεργειακής αναβάθμισης για επιχειρήσεις, αγρότες, ιδιώτες. Παραμένει ουσιαστικά παγωμένος ο αναπτυξιακός νόμος καθώς τα κίνητρα για τις επιχειρήσεις δεν είναι ικανοποιητικά κι ελκτικά.
Η περιοχή είναι σε τέλμα και πλέον χρειάζονται πολιτικές αποφάσεις «σοκ» για να δούμε απτά αποτελέσματα. Αυτά που υπάρχουν σήμερα ή κατά καιρούς εξαγγέλλονται, είναι «ασπιρίνες» σ’ έναν «άρρωστο» νομό που αργοπεθαίνει.
Δεν αφορά πλέον μόνο τους Εβρίτες. Είναι ζήτημα «εθνικής σημασίας».
Χαμαλίδης Λευτέρης
Αν. Γραμματέας Τομέα Μεταφορών
ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
