Ο εμπαιγμός προς τους εργαζόμενους του «Βοήθεια στο Σπίτι» δεν έχει τέλος. Αφού εκδόθηκαν και τα οριστικά αποτελέσματα σε όλες τις κατηγορίες, όπου 163 συνάδελφοι πετιούνται στην ανεργία, ήρθε ένα ακόμα χτύπημα. Tμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι η ειδική εμπειρία δε θα έπρεπε να υφίσταται για τις θέσεις που λογίζονται στην προκήρυξη ως χωρίς εμπειρία, με αποτέλεσμα ακόμα 1100 εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, τινάζοντας στον αέρα όλη την προκήρυξη.
Γίνονται λοιπόν φανερές οι διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που κρατούσαν σε ομηρία, μέσω συμβάσεων, τους εργαζόμενους του «Βοήθεια στο Σπίτι» και αντί να επιλύσουν το πρόβλημα με μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, υιοθέτησαν τη λύση της προκήρυξης. Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ αφού έπαιξαν αυτό το παιχνίδι, μέσω της κυβερνητικής εναλλαγής, τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους εργαζόμενους. Όταν ζητούσαμε την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, η απάντηση που μας έδιναν ήταν ότι η επιλογή αυτή είναι αντισυνταγματική, φανερώνοντας στην ουσία την πολιτική επιλογή τους ενάντια στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
Παράλληλα είναι τόσο απαράδεκτοι που δεν σκέφτονται το κόσμο που εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν. Γνωρίζουν οι πάντες ότι στη μεγάλη πλειοψηφία είναι κόσμος ταλαιπωρημένος, ευάλωτος και σε πολλές περιπτώσεις με σημαντικά προβλήματα υγείας ακόμα και κινητικά. Αλήθεια που πήγαν τα μεγάλα λόγια όλων των κυβερνήσεων και των δημάρχων που μιλούσαν για μια υπηρεσία τομή; Που είναι όλοι αυτοί που έλεγαν ότι το «Βοήθεια στο Σπίτι» επιτελεί κοινωνικό έργο; Κι αν είναι έτσι γιατί τόσα χρόνια κρατούν τους συναδέλφους σε ομηρία; Ειδικά οι Δήμαρχοι δεν έχουν βγάλει άχνα. Δεν λένε κουβέντα. Τόσα χρόνια τους εκμεταλλεύτηκαν , παίξανε διάφορα προεκλογικά παιχνίδια επάνω τους και τώρα παρακολουθούν τις εξελίξεις σαν απλοί θεατές.
Συναδέλφισες- Συνάδελφοι, ακόμα και αυτή η στρεβλή προκήρυξη ήταν αποτέλεσμα των αγώνων των εργαζομένων του «Βοήθεια στο Σπίτι». Ενός προγράμματος που δεν καλύπτεται με την συγκεκριμένη προκήρυξη, καθώς πολλοί συνάδελφοι, στο μεσοδιάστημα παραιτήθηκαν λόγω της πολύμηνης απληρωσιάς, που ήταν συχνό φαινόμενο ή συνταξιοδοτήθηκαν, με αποτέλεσμα οι θέσεις τους να μείνουν κενές και να μην προκηρυχθούν.
Είναι δεδομένο ότι η συγκεκριμένη προκήρυξη δεν καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες σε προσωπικό. Γι’ αυτό είναι κάλπικη η αντιπαράθεση που κατευθύνεται με κριτήρια κοινωνικού αυτοματισμού και φέρνει σε αντιπαράθεση τους ήδη εργαζόμενους με τους συναδέλφους που δεν εργάζονται στο πρόγραμμα. Στόχος μας πρέπει να είναι η διεύρυνση του αριθμού των μόνιμων θέσεων, ώστε να λειτουργήσει με επάρκεια η υπηρεσία και όχι ο κανιβαλισμός μεταξύ μας, που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των εκάστοτε κυβερνήσεων. Μάλιστα, η «Οδύσσεια» των εργαζομένων του «Βοήθεια στο Σπίτι» δίνει ένα μάθημα σε όσους προκρίνουν την προκήρυξη με αυξημένη μοριοδότηση και για άλλες ομάδες μακροχρόνια εργαζομένων, όπως οι εργαζόμενοι στα ΕΣΠΑ παιδικών σταθμών και κοινωνικών δομών, ενάντια στην πάγια θέση μας για μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Συνάδελφοι, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια εφησυχασμού, καμιά αναμονή, καμιά ανοχή, οι αντοχές τελείωσαν. Η μόνη λύση είναι η μαζική οργάνωση στα σωματεία μας και η αντεπίθεση. Δεν έχουμε αυταπάτες από κανέναν επίδοξο σωτήρα ότι θα μας σώσει, ότι κάποια άλλη κυβέρνηση ή υπουργός θα δώσει λύση. Τους ζήσαμε όλους αυτούς που έχουν μοναδική και μόνιμη αναφορά στην πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης και στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Από τη μία μας χτύπαγαν τη πλάτη και υποτίθεται μας στήριζαν και από την άλλη μας έσκαβαν το λάκκο μας, αφού καταψήφισαν την κατάργηση του άρθρου 103 του συντάγματος, που αφορά τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Ως εδώ! Η κυβέρνηση και πιο ειδικά το υπουργείο εσωτερικών οφείλει να δώσει λύση π.χ. νομοθετική ρύθμιση.
Από τη μεριά μας κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα επιτρέψουμε καμιά απόλυση εργαζομένου.
ΤΩΡΑ η κυβέρνηση να καταργήσει όλες τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και να προχωρήσει στην μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Μπροστά μας κεντρικός σταθμός είναι η πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 9 του Νοέμβρη που θα πρέπει να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά.
Να ενώσουμε τη φωνή μας, τη δύναμη μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, να δώσουμε απάντηση στην κυβέρνηση για την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική της.
