Σεβασμιότατε,
Εκπρόσωποι Συλλόγων και Φορέων,
Κυρίες και κύριοι,
Πριν πέντε χρόνια βροντοφωνάξαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι η συνένωση του νοσοκομείου μας με αυτό της Αλεξανδρούπολης θα βλάψει, δεν θα ωφελήσει. Διότι γνωρίζουμε ότι κανείς καθηγητής δεν πρόκειται να έρθει στο Διδυμότειχο από τη στιγμή που με δυσκολία έρχονται από την Αθήνα στην Αλεξανδρούπολη. Το λέω αυτό γιατί το μέγα δέλεαρ ήταν ότι θα έχουμε όχι απλά γιατρούς, αλλά γιατρούς-καθηγητές Πανεπιστημίου. Φυσικά, εκτός των άλλων δεν υπήρξαν οικονομικά οφέλη από τη συνένωση, όπως αποδεικνύουν τα λογιστικά στοιχεία, αλλά αντιθέτως, το «συμμαζεμένο» οικονομικά Νοσοκομείο Διδυμοτείχου έγινε αιμοδότης του οικονομικού «χάους» του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.
Από την πρώτη στιγμή της συνένωσης αρχίσαμε έναν αγώνα για την αυτονόμηση με τη συνεργασία του Μητροπολίτη μας, τον οποίον και ευχαριστώ θερμά που είναι δίπλα μας.
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ προ των πυλών του ιστορικού μας Νοσοκομείου συνεχίζοντας την τελευταία προσπάθεια της σύσκεψης που προσκαλέσαμε με τους δημάρχους Ορεστιάδας και Σουφλίου, με τον Μητροπολίτη μας και την παρουσία των τεσσάρων βουλευτών του Έβρου και της Περιφέρειας στον Δήμο Διδυμοτείχου. Στη σύσκεψη αυτή συναποφασίστηκε και συνυπογράψαμε ένα ψήφισμα με αιτήματα:
1. Την αυτονομία του Νοσοκομείου
2. Την ανάπτυξη 150 κλινών έναντι 130 σήμερα
3. Τη δημιουργία αναγκαίων κλινικών Ουρολογική Οφθαλμολογική – ΩΡΛ
4. Την πρόσληψη αναγκαίου προσωπικού, ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό
5. Επανένταξη των Κέντρων Υγείας Ορεστιάδας και Δικαίων στο Νοσοκομείο Διδυμοτείχου καθώς και την επιστροφή του εξοπλισμού από το ΠΓΝΑ στο Νοσοκομείο Διδυμοτείχου.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχει θετική έκβαση του ψηφίσματος ενωμένοι να διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο την υπολοποίησή τους. Αυτά ανέφερε το ψήφισμά μας.
Και όλοι πιστοί στο ψήφισμα αυτό πραγματοποιούμε η σημερινή μεγάλη συγκέντρωση των Συλλόγων και Φορέων του τόπου μας.
Κυρίες και κύριοι,
Δεν παραβλέπουμε τις προσπάθειες που γίνονται. Όμως η υγεία δεν περιμένει. Ο αγώνας αυτός είναι για την ίδια τη ζωή μας. Είναι για τον τόπο μας, είναι για τη γη που γεννηθήκαμε και κατοικούμε.
Λέμε όχι στην εγκατάλειψη.
Λέμε όχι στην απομόνωση.
Η συγκέντρωση αυτή του πιο φιλήσυχου, ίσως, λαού της χώρας αποτυπώνει τη μεγάλη αγωνία που μας διακατέχει για το μέλλον των του νοσοκομείου μας, για το μέλλον των παιδιών μας.
Στη Θράκη που όλοι αγαπάμε, ακούστε:
από την Ξάνθη μέχρι την Αλεξανδρούπολη σε απόσταση 120 χιλιομέτρων υπάρχουν 3 μεγάλα νοσοκομεία. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Ορμένιο σε απόσταση 180 χιλιομέτρων υπάρχει ένα μόνο και αυτό υποβαθμισμένο.
Όχι κυρίες και κύριοι. Η Ελλάδα δεν σταματάει στην Αλεξανδρούπολη. Αυτό δεν το ανεχόμαστε.
Το ιστορικότερο τμήμα της Θράκης που πατάμε σήμερα εδώ στα χώματά του, θα επιβιώσει και θα επιβιώσει πάση θυσία.
Ο αγώνας μας θα είναι διαρκής, δεν θα σταματήσουμε εδώ. Αυτό προστάζει η ιστορία μας. Αυτό επιβάλλουν οι ανάγκες των καιρών. Αυτό οφείλουμε να κάνουμε για το μέλλον των νεότερων γενιών.
Χωρίς κομματικά ή άλλα μικροπολιτικά κριτήρια, γιατί η υγεία δεν έχει χρώματα. Μόνο ενωμένοι στον κοινό και δίκαιο σκοπό μας θα κερδίσουμε.
Εδώ και τώρα αυτονομία.
Εδώ και τώρα γιατρούς και νοσηλευτές σε όλες τις κλινικές και με όλες τις ειδικότητες.
Ως δήμαρχους Διδυμοτείχου θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς τους πολίτες όλης της περιοχής για αυτόν τον αγώνα. Έναν αγώνα που το μήνυμά του θα φθάσει από άκρον σε άκρον σε όλη την Ελλάδα.
Γιατί ο κρίκος της αλυσίδας για την υγεία είναι ο ισχυρότερος κρίκος για τη ζωή μας.
Ευχαριστώ.
Δήμαρχος Διδυμοτείχου
Παρασκευάς Πατσουρίδης
