Καστελόρζο: “Κανόνες εμπλοκής και Ζώνη Αποκλεισμού του Ορούτς ρέις, από το Πολεμικό Ναυτικό”

Κι είναι η συνείδησίς μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής. Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Ελλάδα το ίδιο. Αλλά, σκεπτόμενος άνθρωπος, τι φταίω εγώ. Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ. Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό. Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν. “Παράφραση του ποιήματος: “Ας φρόντιζαν” του Κ. Καβάφη

- Χορηγούμενη-

Γράφει ο Χρήστος Κηπουρός

Με δεδομένα τα όσα συμβαίνουν, ειδικά μετά τη νέα εισβολή του Τουρκικού σεισμογραφικού αλλά και όσα έγιναν στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής, η Ελλάδα και η Κύπρος, από κοινού με τη Γαλλία και την Αυστρία οφείλουν να απαιτήσουν στο ερχόμενο Συμβούλιο Κορυφής της Ε. Ε., την άμεση επιβολή κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας. Χωρίς δε υπερβολή, στην κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία της, θα είναι θέμα ελάχιστου χρόνου, η κατάρρευσή της.

Με άλλα λόγια, το τετράγωνο αυτό των κρατών μελών, οφείλει, αφού προηγουμένως, αφήσει κατά μέρος το φαύλο κύκλο της Γερμανικής Ευρώπης, να ανοίξει ένα νέο κύκλο, τον ενάρετο. Ο οποίος, σε ότι αφορά την πολιτική, και σε αντίθεση με την Μαθηματική Επιστήμη, μπορεί ακόμη και να τετραγωνιστεί.

Κατά τη συνεδρίαση του οργάνου αυτού, μπορεί επίσης να κατατεθεί η πρόθεση της Ελλάδας, την οποία θα στηρίξουν και οι άλλες τρεις χώρες, για συμμόρφωση προς το δίκαιο της θάλασσας. Σε πρώτη φάση, στην επέκταση των χωρικών υδάτων, σε Καστελόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη, στα δώδεκα μίλια, καθόσον βρίσκονται στο μάτι του φασιστικού Τουρκικού κυκλώνα, και αν υπάρξει μετάσταση του τελευταίου και σε άλλα Ελληνικά νησιά, τότε η σύννομη άλλωστε, επέκταση στα 12 μίλια, να γίνει σε όλη τη χώρα.

Παράλληλα, να ανακοινωθεί στο ίδιο Συμβούλιο Κορυφής, από την ίδια ομάδα χωρών, ότι μια άλλη τετράδα, συγκεκριμένα η Ελλάδα, η Κύπρος, η Γαλλία καθώς και η Αρμενία, προτίθενται να καταθέσουν προσφυγή προς κάθε αρμόδιο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο, και ειδικότερα προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, σχετικά με τα εγκλήματα πολέμου της Τουρκίας, στη λεγόμενη Βόρεια Συρία, όπως ήδη από 18 Σεπτεμβρίου 2020, έχει καταγγείλει η επικεφαλής της ύπατης αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ, κυρία Michelle Bachelet { @UNHumanRights @mbachelet.

Ανάλογα συμβαίνουν και στα πιο μικρά: Δεν λέει η Ελλάδα ότι έχει τη διπλάσια ακτογραμμή από την Τουρκία, και η Τουρκία διατείνεται, ότι διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή της Μεσογείου! Δεν μιλάει η επίσημη Ελλάδα για τον θαλασσοπνίχτη Τουρκικό φασισμό, και έρχεται η Τουρκία, όπως άφριζε σήμερα ο Τούρκος ΥΠΕΞ, ενώπιον της Σουηδής ομολόγου του, που όταν δεν την κατηγόρησε για στήριξη του PKK, είπε ότι η Ελλάδα βυθίζει τα φουσκωτά με πρόσφυγες! Οπότε φαντάζομαι ότι η Σουηδία, όπως πιθανόν και άλλες χώρες, θα έρθουν από δω μεριά, στο επικείμενο Συμβούλιο Κορυφής.

Ας πάμε τώρα, μετά από την πιο πάνω γνωστοποίηση στο Συμβούλιο για τα του δικαίου της θάλασσας, στην άμεση Συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων στο Καστελόριζο, με αντικείμενο τη νομοθέτηση της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια {12 ναυτικά μίλια, Έκδοση Ε΄,} των γνωστών πέντε Ελληνίδων νήσων, από το Καστελόριζο, τη Ρόδο, την Κάρπαθο, και τη Κάσο, έως την Κρήτη.

Ένα μάλιστα γραπτό μας, που δημοσιεύθηκε στις 21 Αυγούστου, στο φιλόξενο πάντα militaire.gr, είχε τίτλο: Αν δεν υπάρξει θαλάσσιος Έβρος, η νέα έρευνα του “Ορούτς ρέις” θα γίνει στο λιμάνι της Μεγίστης {1}. Να λοιπόν που ήρθε η ώρα, με το Τουρκικό σεισμογραφικό να προγραμματίζει να φτάσει μέχρι την απόσταση των 6.50 μιλίων, από τη Μεγίστη. Όπως όμως ήρθε και η ώρα του θαλάσσιου Έβρου.

Έτσι προέκυψε η σημερινή πρόταση. Για όσους δεν είχαν καταλάβει τότε τι σημαίνει θαλάσσιος Έβρος, μπορούμε σήμερα να πούμε ότι η άμυνα και η εφαρμογή των κανόνων εμπλοκής, σε απόσταση 12 μιλίων από τις ακτές του Καστελόριζου, οδηγούν στη ζώνη αποκλεισμού του “Ορούτς ρέις”, από το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό.

Ο ένστολος στόλος δηλαδή είναι ο θαλάσσιος Έβρος. Και όπως συνέβη με τον Ηπειρωτικό Έβρο, και την επιτυχή αμυντική απόκρουση της ένστολης Ελλάδας, έτσι μπορεί να γίνει και τώρα.

Κατά τα άλλα, προκαλούν αλγεινή εντύπωση τα κυβερνητικά λεγόμενα που ούτε λίγο ούτε πολύ αναγνωρίζουν στην Τουρκία το να έχει διεκδικήσεις, στην Ανατολική Μεσόγειο. Τουτέστιν, τα αναφερόμενα στη Συμφωνία της Μαδρίτης, με τα νόμιμα και ζωτικά Τουρκικά συμφέροντα στο Αιγαίο, να βρίσκουν ένα πάτημα, ώστε να μπορέσουν να προωθηθούν και να ισχύσουν και για την Ανατολική Μεσόγειο.

Κάτι που θα σημαίνει ότι το γκριζάρισμα της θάλασσας αυτής, πέραν από το γκρίζο, με το οποίο, τη χρωματίζει η συμφωνία με την Αίγυπτο, αφήνοντας, μεταξύ όλων των άλλων, ακάλυπτο το Καστελόριζο, τη μισή Ρόδο κλπ., καθώς και τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ του 28ου και του 32ου Μεσημβρινού, έρχεται σήμερα και κινδυνεύει από γκριζάρισμα, σε ολόκληρη την έκτασή της. Αυτή τη φορά, κατά τα πρότυπα της συμφωνίας της Μαδρίτης του 1997, και το γκριζάρισμα του Αιγαίου, μετά από τα Ίμια. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει κλώνος των Σημίτη και υιού Παπανδρέου.

Το ζήτημα τώρα μεταφέρεται προς την Ελληνική κοινωνία, και τους Έλληνες πολίτες. Οι οποίοι μάλλον δεν θα έχουν άλλη επιλογή, από το να ζητήσουν να πάρουν τις ιστορικές τους ευθύνες: Η Κυβέρνηση, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, και η μείζων εκ των ελασσόνων αντιπολιτεύσεων, που βλάπτουν κι οι τρεις τους την Ελλάδα το ίδιο, όπως θα έγραφε αν ζούσε ο Αλεξανδρινός. Έστω και αν η δεύτερη εκ των τριών, στο θέμα των 12 μιλίων προβαίνει σήμερα σε copy-paste προηγούμενων γραπτών μας για την εν λόγω πεντάδα των νησιών, που θα χαιρόμουν, αν δεν ήταν ένας ακόμη μεταμορφισμός.

Όμως θα χαρώ με την αγορά του Ελληνικού σεισμογραφικού με το όνομα “Καστελόριζο” {βλέπετε PDF- Καστελόριζο}, όπως και σε κάθε τέτοια περίπτωση που θα “ωφελούν κι οι τρεις τους την Ελλάδα το ίδιο”.